Ongevallen tijdens het joggen
Ongevallen terwijl lopend zijn relatief zeldzaam. Verschillende factoren leiden tot een verhoogd risico op letsel: In de meeste gevallen wordt de onderste extremiteit aangetast (> 80%). Typische verwondingen van de onderste extremiteit tijdens lopend omvatten verwondingen aan de enkel gewricht Een twistblessure met schade aan de buitenkant ligamenten van het enkelgewricht is heel gebruikelijk.
De belangrijkste redenen zijn oneffenheden van de grond in het terrein en spier- en algemene vermoeidheid met ontwikkeling van een onreine en minder dynamische lopend stijl. De gevolgen zijn een getrokken of gescheurde ligament de enkel gewricht (fibulaire ligamentruptuur) of zelfs een buitenste enkelfractuur (distale fibulafractuur). Zeldzamer zijn ernstiger enkel fracturen (open fracturen, bimalleolaire fracturen, Maissoneuve breuk), fracturen van de middenvoetsbeentje botten (vooral de basis van de 5e middenvoetsbeentje), ernstige kneuzingen van het bot, enz.
Na een typische twistblessure zwelt het buitenste enkelgebied snel op. De voet kan al dan niet in staat zijn om gewicht te dragen. De omvang van de zwelling en het draagvermogen laten geen betrouwbare uitspraken toe over de omvang van de blessure. Het hardlopen dient in ieder geval te worden onderbroken.
Spierblessures Veel voorkomende oorzaken van spierblessures zijn spiervermoeidheid en koude spieren. Onder deze omstandigheden zijn de spieren bijzonder kwetsbaar voor letsel. Spierblessures die niet voldoende zijn genezen, komen vaak terug.
Daarom moet er na een spierblessure op worden gelet dat een voldoende lange sportpauze wordt gegarandeerd. Typische patronen van spierblessures zijn onder meer Spierpijn, gescheurde spiervezels en spierscheur. Bij een van de bovengenoemde blessures voelt de loper zich plotseling, scherp pijn in het gebied van de aangetaste spieren (vaak kuitspieren, posterieur dij spieren).
Kort daarna treedt een krampachtige samentrekking van de spieren op als gevolg van een toename van de spierspanning. In het geval van gescheurde spier vezels en gescheurde spieren kan zich snel een hematoom ontwikkelen, wat leidt tot een toename van de omtrek van de aangedane persoon been. Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen een verrekte spier en een gescheurde spiervezels.
Gescheurde spieren of gescheurde spier bundels kunnen mogelijk in een vroeg stadium worden gedetecteerd door een palpabel deuk in het spierstelsel. Echter, vanwege de verspreiding hematoom deuk is misschien later weer verdwenen. Het lopen moet in ieder geval worden onderbroken.
Stretching van het gewonde spierstelsel moet ten koste van alles worden vermeden. Spier krampen kan ook worden geteld als een spierblessure. Ze zijn meestal onschadelijk en worden veroorzaakt door onvoldoende aanvoer van mineralen (elektrolyten).
Een kuitkramp onderscheidt zich door de afwezigheid van plotselinge, scherpe pijn en meldt zich gewoonlijk tijdens het hardlopen door de spierverharding te vergroten. Verwondingen aan de achillespees Een abrupte aanscherping van een eerder beschadigde achillespees kan ook leiden tot een ruptuur van de achillespees (Achillespeesruptuur) tijdens het hardlopen. De oorzaak kan een schop zijn op een hobbelige vloer of iets dergelijks.
Echter, stammen en chronische irritatie van de achillespees of zijn glijdende weefsel (Achillodynie) komen vaker voor. Met een achillespees breuk, voelt de hardloper plotseling, ernstig pijn in het gebied van de achillespees. Soms hoort hij een harde knal.
Getroffen mensen melden vaak dat ze in eerste instantie dachten dat ze in de kuit waren geschopt. In het geval van een complete Achillespeesruptuur, een deuk is meestal palpeerbaar iets boven de achillespees insertie op de hielbeen. De voet kan ofwel niet meer op de grond worden neergelaten, of slechts vrij machteloos.
De punt-teenpositie is zeker niet meer haalbaar. Letsel aan de bovenste extremiteit Struikelen enz. Kan leiden tot vallen en dientengevolge tot verwondingen aan de bovenste extremiteit. Vaker voorkomende verwondingen zijn onder meer spaak breuk (distale radius fractuur), sleutelbeenbreuk (clavicula fractuur) en ribbreuk evenals allerlei kneuzingen, schaafwonden, enz.
- Oneffen terrein
- Slecht schoeisel
- Lopen in het donker
- Hardlopen in een groep
- Vermoeidheid
- Te hoge trainingsintensiteit
- Te snelle verhoging van de trainingsintensiteit
- Slechte conditie (zie duursporten)
