Een roker been staat ook bekend als etalageziekte. Het zijn informele termen voor een arteriële occlusieve aandoening en komen, zoals de naam al doet vermoeden, vooral voor bij zware rokers. Statistieken tonen aan dat elke tiende man ouder dan 55 jaar wordt getroffen door deze ziekten. Echter, rokers been kan ook worden gedetecteerd bij een toenemend aantal vrouwen.
Wat is een rokersbeen?
Roker been is de facto een perifere arteriële occlusieve aandoening van de iliacale of beenslagaders. Omdat het de op een na meest voorkomende ziekte bij rokers is, wordt het in de volksmond rokersbeen genoemd. Een andere naam is "etalageziekte", want zelfs na korte tijd lopen is pijnlijk staan vereist. Roker's been, om bij de term te blijven, is een gebrek aan arterieel bloed stroom in de ledematen (in 90 procent van de gevallen in de onderste ledematen, de benen) als gevolg van afsluiting van de aorta, de huid slagader Afhankelijk van de ernst voelen de getroffen personen geen symptomen of zijn de symptomen zo ernstig dat amputatie moet in overweging genomen worden.
Oorzaken
In bijna alle gevallen arteriosclerose, een verkalking van de aderen, is de hoofdoorzaak van het been van een rokers omdat het leidt tot arteriële vernauwing. Inflammatoire vaatziekte is meestal een perifere aandoening voorwaarde. Het belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van arteriosclerose met de bovengenoemde gevolgen zijn roken, suikerziekte, hoge bloeddruk of lipometabole stoornissen. Erfelijkheid speelt daarentegen zelden een rol. Als gevolg van arteriële occlusieve aandoeningen worden bepaalde delen van het lichaam (zoals de benen) niet meer voorzien van voldoende zuurstof en voedingsstoffen. Dit resulteert in gevoelens van pijn of zwakte, gevoelloosheid of bleekheid huid In deze gevallen zijn de slagaders al voor 90 procent verkalkt. Dit is ook de reden voor de verschillende waarnemingen van symptomen, omdat de getroffenen vaak niets van hun lijden opmerken - totdat het simpele lopen een bron van pijn Wat gevaarlijk is, is dat arteriële vernauwing ook de hersenen en hart- Heel vaak daarom beroertes en hart- aanvallen zijn het resultaat, dat kan leiden tot de dood.
Symptomen, klachten en tekenen
In de volksmond roker's been genoemd is een occlusieve ziekte van de aderen, die in technische taal pAVK wordt genoemd. De ziekte komt vaker voor bij zware rokers. De verkalking van de slagaders zorgt voor knelpunten. De bloed kan niet vrij stromen en het weefsel wordt niet meer van voldoende voorzien zuurstof De symptomen worden door artsen onderverdeeld in vier fasen. Het doorslaggevende teken van de ziekte is pijn in de aangedane ledematen. Bij het begin van vernauwing zijn er nog geen symptomen. Aanvankelijk wordt pijn pas merkbaar na langere afstanden van meer dan 200 meter. In gevorderde stadia van de ziekte doen de benen ook pijn na korte loopafstanden. In fase 3 doen de benen van de getroffen persoon pijn, zelfs als ze niet worden belast. In een vergevorderd stadium duiden ontstekingen en zweren op het begin van weefselsterfte. De pijn bij inspanning die optreedt tijdens het lopen wordt vaak geassocieerd met etalageziekte. Lijders moeten vaak stoppen, vergelijkbaar met etalages. Als het weefsel sterft, zwarte vlekken huid vorm en infectie treedt op. Afhankelijk van de positie van de vernauwing kan gevoelloosheid optreden in de ledematen of billen. Evenzo voelen de ledematen onder de vernauwing koel aan.
Complicaties
Altijd afhankelijk van in welk stadium het zich bevindt, kan het rokersbeen een aantal complicaties en late effecten veroorzaken. Aanvankelijk veroorzaakt de ziekte van een rokersbeen pijn die steeds langer aanhoudt naarmate de ziekte voortschrijdt en uiteindelijk chronisch wordt. Vanaf de tweede fase is langdurig lopen al niet meer mogelijk en kan de getroffen persoon de dagelijkse taken niet meer aan zoals voorheen. Dit leidt meestal ook tot psychische problemen. In het verdere verloop van weefselovergroei, ontsteking en necrose optreden - de levensverwachting van de getroffen persoon wordt met maximaal tien jaar verminderd. Bovendien kunnen gevormde afzettingen losraken en de vitaliteit blokkeren bloed schepen, wat meestal resulteert in een beroerte or hart- aanval. op de lange termijn, arteriosclerose heeft ook invloed op de kransslagaders en de hersenslagaders - ook hier zijn beroertes en hartaanvallen het gevolg. Als het been van de roker moet worden geamputeerd, gaat dit vaak gepaard met problemen met de bloedsomloop, vertraagd wond genezen en fantoompijn Hygiënefouten of onvoldoende nazorg kunnen dat wel leiden naar ontsteking, wat gepaard gaat met verdere complicaties. Ten slotte brengen voorgeschreven medicijnen ook verschillende risico's met zich mee.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij een rokersbeen dient altijd een arts te worden geraadpleegd. Dit is de enige manier om verdere complicaties en volledige dood van het been te voorkomen. Er is meestal geen zelfgenezing bij deze ziekte en, in de meeste gevallen, een aanzienlijke verslechtering van het algemeen van de patiënt voorwaarde De arts moet worden geraadpleegd in het geval van een rokersbeen als de getroffen persoon lijdt aan ernstig verkalkte slagaders, wat zich manifesteert door een blauwachtige verkleuring van de benen. Evenzo kan pijn optreden in de benen of andere ledematen, niet alleen tijdens beweging, maar ook in de vorm van pijn in rust. Bovendien duiden zweren en andere huidverschijnselen op de benen vaak ook op een rokersbeen als de getroffen persoon vaak rookt. In sommige gevallen lijden patiënten aan gevoelloosheid. Meestal kan voor rokersbeen een huisarts of een orthopeed worden geraadpleegd. Of behandeling mogelijk is, kan in het algemeen niet worden voorspeld. De getroffen persoon moet echter stoppen roken in ieder geval om genezing te verzekeren.
Behandeling en therapie
De behandeling van ziekten op de werkvloer heeft tot doel de verslechtering van het been van de roker tegen te gaan en zo amputaties, beroertes, hartaanvallen of overlijden te voorkomen. De oorzaken van de ziekte worden aangepakt: nicotine vermijding wordt sterk aangeraden, suikerziekte moet worden behandeld, en cholesterol niveaus moeten worden verlaagd. Bovendien wordt een consistente looptraining voorgeschreven: dit betekent regelmatig naar de pijngrens lopen om deze steeds verder naar buiten te duwen. Lopen verbetert het bloed circulatie in het lichaam en nieuwe haarvaten en bloed schepen worden gevormd die het aangedane been opnieuw kunnen voeden. Bovendien heeft lichaamsbeweging een positief effect op alle andere risicofactoren: op suikerziekte, On cholesterol, On bloeddruk en op kwaliteit van leven door pijnloosheid te vergroten. Lopen wordt daarom als een van de belangrijkste therapieën beschouwd. Medicamenteuze of chirurgische behandelmethoden worden ook overwogen: bijvoorbeeld het plaatsen van een bypass, drugs om stolling of vasculair te remmen stretching.
het voorkomen
Het rokersbeen kan van tevoren worden verbeterd of voorkomen door te vermijden nicotine en voedingsmiddelen met veel vet of suiker, door consistente lichaamsbeweging en door reeds bestaande aandoeningen te behandelen, zoals hoge bloeddruk Regelmatige lichaamsbeweging door uithoudingsvermogen sporten zoals jogging, fietsen of nordic walking is een van de beste manieren om gezond te blijven, aangezien het een positief effect heeft op alle andere risicofactoren en gaat ook tegen zwaarlijvigheid Als er symptomen optreden, moeten de getroffenen onmiddellijk naar de dokter gaan en wijzen op een mogelijk rokersbeen. Hoe eerder de behandeling begint, hoe groter de kans op herstel.
Nazorg
Nazorg voor het rokersbeen is bedoeld om de voorwaarde tegen verergering en om pijn te verminderen. Afhankelijk van het stadium van de ziekte treden verschillende complicaties op die nazorg vereisen om chronisch worden te voorkomen. Vanaf de tweede fase wordt langdurig lopen moeilijk. Als gevolg hiervan is de getroffen persoon zo beperkt dat hij meestal hulp nodig heeft in het dagelijks leven. Deze beperkingen kunnen leiden op psychische problemen waarmee behandeld moet worden psychotherapie om de mentale toestand te verbeteren. Het is cruciaal om de hoofdoorzaak van het been van de roker weg te nemen en een gezonde levensstijl te leiden. Nicotine moet volledig worden vermeden. Verder een gezond dieet zonder vet en suiker moet worden geleid. Het dient om te verlagen cholesterol niveaus en behandel bestaande diabetes. Om het algehele bloed te verbeteren circulatie en pijn verminderen, regelmatig uithoudingsvermogen eenheden, bijvoorbeeld in de vorm van wandelen, jogging, fietsen, zijn belangrijk. In sommige gevallen kan medicamenteuze behandeling met anticoagulantia aangewezen zijn. In sommige gevallen chirurgisch maatregelen zoals een bypass zijn ook noodzakelijk. In ernstige gevallen moet het been van de roker worden geamputeerd, waarbij optimale hygiëne en controle in de nazorg moet plaatsvinden om ontsteking en complicaties. Bovendien worden controleafspraken met de arts dringend geadviseerd om het beloop van de ziekte te controleren. Helaas is de prognose van het rokersbeen nogal slecht. Overgroei van weefsel, ontsteking en necrose de levensverwachting van patiënten met maximaal tien jaar verminderen. Het risico om eraan te overlijden beroerte of het infarct neemt toe.
Hier is wat u zelf kunt doen
Deze ziekte, ook wel arteriële occlusieve ziekte genoemd, komt het vaakst voor bij rokers. Vermijden amputatie, is het absoluut noodzakelijk dat de getroffen persoon stopt roken Als het been van de roker te wijten is aan andere oorzaken, zoals diabetes, een stoornis in de vetstofwisseling of hoge bloeddrukmoeten deze onderliggende ziekten worden behandeld met medicatie of beter onder controle worden gehouden. Zelfs als het pijn doet, moeten patiënten met een rokersbeen voldoende lichaamsbeweging krijgen. Dagelijkse wandelingen tot aan de pijngrens zijn verplicht. De afgelegde afstanden zouden dagelijks moeten toenemen. Met de beweging van de benen, bloed circulatie verbetert en nieuw schepen worden gevormd. Looptraining is niet alleen de meest effectieve manier om dit te voorkomen amputatie, maar heeft ook een positieve invloed op onderliggende ziekten. Met de verhoogde bloedstroom in de benen neemt ook de pijn af, wat de kwaliteit van leven aanzienlijk verbetert. Dagelijks wandelen helpt ook om het bestaande overgewicht te verminderen. Te veel gewicht belast de benen onnodig, dus een dieet wordt vaak geadviseerd. In ieder geval moet een patiënt met een rokend been niet alleen nicotine vermijden, maar ook vette en zoete voedingsmiddelen. Dit heeft een positief effect op de onderliggende ziekten. Bovendien moet de patiënt veel drinken water om zijn bloed te verdunnen. Dit voorkomt de vorming van stolsels, wat een gevreesde complicatie is van het rokersbeen.
