Rechter onderbuikpijn
Rechts lager pijn in de buik kan verschillende oorzaken hebben. Enkele mogelijke oorzaken worden hieronder opgesomd: Appendicitis (ontsteking van de appendix): de volksmond bekend als appendicitis gaat meestal gepaard met stekende, rechtszijdige lagere pijn in de buik Het is echter niet de appendix zelf (caecum) die ontstoken is, maar alleen het appendage, de appendix.
Meestal is de pijn begint in de bovenbuik en migreert na verloop van tijd naar de rechter onderbuik. Fever, misselijkheid en braken kan ook voorkomen. De diagnose kan gesteld worden door middel van een ultrageluid onderzoek, onder andere.
De ontsteking is echter niet altijd duidelijk zichtbaar. Tijdens het klinisch onderzoek kunnen verschillende tests de diagnose van appendicitis Er zijn bijvoorbeeld twee punten in de rechter onderbuik (McBurney's en Lanz's point), die erg pijnlijk kunnen zijn als er druk wordt uitgeoefend.
De contralaterale release pijn (Blumbergs teken) kan ook positief zijn in appendicitis. Om dit te doen drukt de dokter in de linker onderbuik en laat dan plotseling los, waardoor pijn in de rechter onderbuik bij appendicitis. Bovendien kan de dikke darm van begin tot eind worden verspreid, wat ook pijn kan veroorzaken (teken van Rovsing).
De flexie en interne rotatie van rechts been, evenals het heffen van het rechterbeen tegen weerstand kan pijnlijk zijn (obturatorius en psoas-test). Bij acute appendicitis moet de appendix vroegtijdig operatief worden verwijderd. Anders kan de appendix doorbreken (perforatie) met lediging van de darminhoud in de vrije buikholte, met ontsteking van de buikvlies (buikvliesontsteking) en mogelijk bloed vergiftiging (sepsis).
De operatie is nu een routineprocedure en wordt over het algemeen als een laag risico beschouwd. De ziekte van Crohn: Net zoals colitis ulcerosa, De ziekte van Crohn behoort tot de groep van chronische inflammatoire darmaandoeningen. In De ziekte van Crohnechter hoe lager dunne darm en de dikke darm worden voornamelijk aangetast.
De ontsteking verloopt ook discontinu, dwz gezonde delen van de darm kunnen tussen ontstoken delen van de darm liggen. In tegenstelling tot, colitis ulcerosa vordert continu. De ziekte van Crohn komt vooral voor bij jongeren tussen de 15 en 35 jaar en bij ouderen ouder dan 60 jaar.
De ziekte wordt veroorzaakt door een genetische aanleg, zoals deze vaak voorkomt in gezinnen. Verdere invloeden die de ziekte bevorderen, worden besproken. Over het algemeen wordt de ziekte van Crohn als een auto-immuunziekte beschouwd.
Typische symptomen van de ziekte zijn pijn in de rechter onderbuik, vooral na het eten of voor stoelgang, evenals koorts, verlies van eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid en braken Soms komt ook bloederige diarree voor. Patiënten ontwikkelen vaak kloven en fistels, ook in het anale gebied, evenals abcessen, die vaak operatief moeten worden verwijderd.
De therapie wordt onder andere uitgevoerd met ontstekingsremmende medicijnen immunosuppressieve geneesmiddelen, die bedoeld zijn om de destructieve activiteit van de immuunsysteem tegen de darm. Sommige ziekten kunnen veroorzaken pijn in de onderbuik aan zowel de linker- als de rechterkant, aangezien de organen die mogelijke oorzaken zijn gekoppeld zijn en aan één of beide zijden kunnen worden aangetast. Gynaecologische aandoeningen: bij vrouwen die klagen over links of rechts lager pijn in de buikmoet altijd rekening worden gehouden met een gynaecologische oorzaak van de klachten.
Een ontsteking van de baarmoederslijmvlies (endometritis) of zijn aanhangsels (ovarieel of ontsteking van de eileider (bekkenontsteking)) kunnen ook dergelijke klachten veroorzaken. De pijn is meestal acuut en eenzijdig, maar kan ook aan beide kanten voorkomen. Ze beginnen vaak daarna menstruatie of op het moment van ovulatie.
Endometritis en bekkenontsteking worden meestal veroorzaakt door pathogenen die via de vagina opstijgen naar de baarmoeder (bv. chlamydia) en daar een ontstekingsreactie uitlokken. Van de baarmoeder ze kunnen dan blijven stijgen eileiders. Pijn in de onderbuik kan ook voorkomen aan zowel de rechter- als de linkerkant van de buik tijdens normaal menstruatie.
De pijn wordt veroorzaakt door de samentrekking van de baarmoeder en verdwijnt uiterlijk aan het einde van de menstruatie. Sommige vrouwen voelen tijdens de behandeling ook een trek in de actieve eierstok ovulatie Urologische ziekten: links en rechts lagere buikpijn kan ook worden veroorzaakt door urologische aandoeningen.
Bijvoorbeeld nier stenen of ureterstenen kunnen deze symptomen veroorzaken. Nier stenen kunnen verschillende oorzaken hebben. Onoplosbare zouten of kristallen worden neergeslagen, bijvoorbeeld door stofwisselingsstoornissen of een te zout dieet.
De stenen kunnen symptoomloos blijven als ze klein van formaat zijn. Als ze echter groter zijn of migreren naar het urineleider (ureterale steen), kunnen ze ernstige pijn veroorzaken. Kleine stenen tot 6 mm groot kunnen zonder symptomen eraf gaan.
Grotere stenen kunnen de urineleider bewegen. De urineleider begint krampachtig te krijgen, wat koliek veroorzaakt pijn in de onderbuik (afhankelijk van de positie van de steen). Vaak zweten, misselijkheid, braken of koorts komen ook voor.
Er is vaak bloed in de urine. Als de stenen niet te groot zijn, kan eerst worden geprobeerd de steen te verdrijven door de vochtopname te verhogen. Als dit niet lukt, kan worden geprobeerd een medicinale uitdrijving te proberen.
Soms is een pijnstillende pijnstiller voldoende om de urineleider te ontspannen en de steen te laten passeren. Stenen tot 2.5 cm groot kunnen door bestraling met ultrasone golven worden verbrijzeld, zodat de kleinere fragmenten spontaan via de urine worden weggespoeld. Als al deze maatregelen niet slagen, is chirurgische verwijdering van de stenen aangewezen.
Anders kan de congestie van het urinedrainagesysteem leiden tot urinecongestie in de nier, resulterend in een ontsteking van de nierbekken (pyelonefritis) en mogelijk bloed vergiftiging (urosepsis). Prikkelbare darm syndroom: Bij patiënten die lijden aan het prikkelbare darm syndroom kan geen andere oorzaak voor hun symptomen worden gevonden. Getroffenen klagen over terugkerende buikpijn, hyperthyreoïdie, diarree of constipatie en winderigheid.
Prikkelbare darm syndroom wordt vaak veroorzaakt door stress; veel patiënten lijden aan psychische problemen. Over het algemeen gaat de ziekte niet gepaard met een verminderde levensverwachting, aangezien er geen ernstige oorzaak is, maar de kwaliteit van leven van de getroffenen is vaak ernstig beperkt. De therapie wordt op verschillende manieren uitgeprobeerd, bijvoorbeeld met krampstillers, pepermunt olie en een dieet rijk aan vezels.
Invaginaties en hernia's: Invaginaties en hernia's kunnen ook buikpijn veroorzaken. Bij een intussusceptie wordt een deel van de darm binnenstebuiten gekeerd. Dit kan leiden tot gedeeltelijke of volledige verplaatsing van dit deel van de darm (mechanische ileus).
De darm reageert met krampachtig contracties, die zich kunnen uiten als ernstige pijn in het getroffen gebied. Invaginaties komen voornamelijk voor bij voorheen volledig gezonde zuigelingen en kunnen zich opnieuw ontwikkelen, zelfs nadat de operatie is gecorrigeerd. Hernia's komen daarentegen ook vaker voor bij volwassenen.
Hier komen darmlussen door een zwak punt in de buikwand tevoorschijn en worden zichtbaar en voelbaar als een herniale zak. Er zijn verschillende soorten hernia's, die afhankelijk van hun locatie verschillende symptomen kunnen veroorzaken, bijv. Liesbreuken, hernia's diafragmatica, navelstrenghernia Kwaadaardige ziekten: Tumoren van de dunne en dikke darm kunnen in principe ook veroorzaken pijn in de onderbuik.
Afhankelijk van de locatie van de tumor treden de symptomen links of rechts op. In de vroege stadia echter darm kanker veroorzaakt meestal geen specifieke symptomen. Aanvankelijk treden niet-specifieke symptomen op, zoals zwakte, verlies van eetlust, nachtelijk zweten, gewichtsverlies en die later worden vervangen door symptomen zoals bloed in de ontlasting, diarree en constipatie, evenals buikpijn.
Bij veranderend ontlastingsgedrag met bloedbijmengingen dient een arts te worden geraadpleegd. Bovendien een colonoscopie (colonoscopie) wordt aanbevolen vanaf 55 jaar ter preventie van dikke darm kanker, die om de tien jaar moet worden herhaald als de darm onopvallend is.
