Pokken of pokken is extreem en zeer besmettelijk besmettelijke ziekte. Het is veroorzaakt door virussen en verzonden door druppel infectie of stof of direct contact. Typische symptomen zijn het besmettelijke en besmettelijke pus blaren of puisten. Pokken, die vaak dodelijk is, moet niet worden verward met de meer onschadelijke waterpokken bij kinderen.
Wat is pokken?
Pokken (variola) is een zeer besmettelijke, acute, meldingsplichtige besmettelijke ziekte en mag niet worden verward met de jeugd ziekte van waterpokken De veroorzaker is het variola-virus, dat behoort tot de familie Poxviridae. Overdracht vindt plaats door een druppel-, uitstrijkje en stofinfectie. De incubatietijd is 7-11 dagen. In 1980 heeft de World Gezondheid De organisatie verklaarde dat deze ziekte was uitgeroeid na een wereldwijd vaccinatieprogramma. De universele vaccinatievereisten werden opgeheven; De internationale vaccinatie- en quarantainevoorschriften blijven echter van kracht. Echte pokken (variola major, variola vera) wordt veroorzaakt door orthopokkenvirus variola. Pokken staat sinds ongeveer 1000 voor Christus bekend als een endemische ziekte China, India en Arabië. In Europa vond de eerste betrouwbaar gedocumenteerde epidemie plaats in de 6e eeuw, gevolgd door andere in Engeland in de 13e eeuw en in Duitsland aan het einde van de 15e eeuw. Pokken waren in de 19e eeuw nog endemisch in Europa; In 175,000-100,000 werden in Duitsland 1871 gevallen met meer dan 73 sterfgevallen geregistreerd. Hoewel nu wordt aangenomen dat de pokken met succes zijn uitgeroeid, kan de medische wetenschap nooit 100% zeker zijn dat de ziekte ooit of ergens niet meer zal uitbreken.
Oorzaken
De pokkenvirussen (Poxviridae) zijn een familie van zeer grote, complex gebouwde virussen met een ovale of kubusvormige vorm die veel worden gebruikt als pathogenen bij gewervelde dieren en insecten. Met afmetingen van 300 × 200 × 150 nm zijn pokkenvirussen al herkenbaar door lichtmicroscopie. Infectie manifesteert zich huid en slijmvlies Het geslacht Orthopoxvirussen omvat acht onderling verwante virale stammen die leiden op infecties met huid manifestaties en kan gewoonlijk alleen de respectieve gastheer en nauw verwante gastheersoort infecteren. Naast kameelachtigen, koeien, muizen en apenpokken virussenworden de variola- en vacciniavirussen hier gevonden. Het Variola-virus is de veroorzaker van pokken bij mensen, iets dat al eeuwenlang wordt gevreesd. Het is geclassificeerd in categorie A, de hoogste bedreigingsklasse van bioterrorismeagenten, samen met de hemorragische middelen koorts-veroorzakende virussen (Ebola en Lassa-virussen), miltvuur, pest, tularemie (konijnenpest), en botulinumtoxine.
Symptomen, klachten en tekenen
Waarschijnlijk de meest typische en opvallende symptomen van de pokkenziekte zijn de papels, die voor nietsvermoedende leken worden gezien als blaren of huiduitslag. Deze genoemde papels komen voor in een grote verscheidenheid aan vormen en maten. Maar voordat zo'n pokkenuitslag zichtbaar wordt, zijn er andere symptomen en tekenen. Deze omvatten bijvoorbeeld ernstige rug pijn, koorts, ontsteking van de luchtwegen, pijn in de ledematen of zelfs langdurig hoofdpijn Daarnaast zitten er kleine rode blaren op de tong en keel, die worden beschouwd als voorbodes van de genoemde pokken. In de meeste gevallen komt pokken direct op het gezicht voor en gaat het gepaard met ernstige jeuk. Het constante krabben van het gezicht kan zelfs leiden tot open zweren, dus dat ontsteking inclusief de vorming van pus is mogelijk. Na enige tijd veranderen de papels in harde korsten, die dan vanzelf vallen. Wat overblijft is lelijk littekens die een tijdje aanhouden. Pokken gaan gepaard met zeer duidelijke symptomen, die meestal gepaard gaan met ernstige jeuk. Alleen met de juiste medicatie kunnen de optredende symptomen worden verlicht. Anders valt een aanzienlijke verslechtering te verwachten.
Verloop van de ziekte
Na een eerste fase van 2-4 dagen met high koorts, hoofdpijn, onderrug pijn en pijn in de ledematen, ontsteking van de bovenste luchtwegen en een tijdelijke uitslag, de daaropvolgende uitbarstingsfase, met een korte koortsdaling, resulteert in de karakteristieke vorming van bleekrode, jeukende plekken die zich ontwikkelen tot knobbeltjes, blaasjes, papels en puisten. Ze verspreiden zich meestal vanuit de hoofd over het hele lichaam en na enkele weken opdrogen met schors- en korstvorming. Na afstoting van de (besmettelijke) korstjes blijven de typische pokvlekken achter.
Complicaties
Pokken brengen verschillende complicaties met zich mee, afhankelijk van de intensiteit van de ziekte en eventuele behandeling van symptomen. De ziekte van echte pokken leidt in ongeveer 30 procent van de gevallen tot de dood. Bovendien gaat de ziekte weg littekens bij overlevenden. Als de ogen, het binnenoor, zenuwstelsel of andere belangrijke sensorische organen ernstig zijn aangetast, resulteert dit vaak in blindheid, doofheid, verlamming of algemene zenuw en hersenen schade. Pokken laten late effecten achter bij alle getroffen personen. Een bijzondere complicatie is het optreden van hemorragische pokken (zwarte pokken). Hun symptomen zijn ernstiger dan die van andere pokkenziekten. Ze betekenen het optreden van inwendige bloedingen, enorme blauwe plekken en dus schade aan vitale organen. Getroffen personen overlijden gewoonlijk binnen 48 uur, of uiterlijk na een paar dagen. Monkeypox en koepokken zijn bijzondere gevallen, waarvan er de afgelopen jaren een paar zijn geweest. Deze milde vorm van de ziekte geneest gewoonlijk binnen enkele weken vanzelf. Omdat het echter het zenuwstelsel, het kan ook leiden op de complicaties van echte pokken. Dit geldt vooral voor mensen met een verzwakte immuunsysteem.
Wanneer moet je naar een dokter?
Pokken moeten altijd door een arts worden onderzocht en behandeld. Als er geen behandeling voor deze ziekte wordt ontvangen, kan de getroffen persoon in het ergste geval aan pokken overlijden. In de meeste gevallen verergeren de symptomen na verloop van tijd en is er geen zelfgenezing. Een arts moet worden geraadpleegd voor pokken als er ernstige uitslag op de huid is huid van de getroffen persoon en de vorming van papels. Dit gaat vaak gepaard met ernstige pijn in de rug, koorts of zelfs pijn in de ledematen en hoofdpijn Daarom, als deze symptomen samen met de papels optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. In sommige gevallen manifesteert pokken zich ook door aandoeningen van de luchtwegen. De ziekte kan worden vastgesteld en behandeld door een huisarts of in een ziekenhuis. Met behulp van beschermende vaccinaties kan een dodelijk beloop van pokken worden vermeden. Een vroege behandeling door een arts kan ook een fataal beloop voorkomen.
Behandeling en therapie
De feitelijke vaccinbescherming tegen pokken werd in 1796 mogelijk gemaakt door E. Jenner door vaccinatie met runderpokken. weefselvocht Hij legde daarmee de basis voor een succesvolle bestrijding in combinatie met latere vaccinatiewetten. Als pokken als biologisch wapen zouden worden gebruikt, zou dat een ernstige bedreiging vormen voor burgers. Het sterftecijfer is 30% (of meer) bij niet-gevaccineerde personen en bovendien is er geen specifieke behandelingsoptie. Hoewel pokken het meest gevreesd was besmettelijke ziekte lange tijd is de potentiële dreiging ervan tegenwoordig groter dan in voorgaande eeuwen. De verplichte vaccinatie werd in veel landen ongeveer 25 jaar geleden stopgezet. Vaccinatie binnen vier dagen na blootstelling lijkt enige bescherming te bieden tegen pokkeninfectie en aanzienlijke bescherming tegen een dodelijk verloop. Het pokkenvaccin is nu wereldwijd beschikbaar als tegenmaatregel voor onvoorziene omstandigheden. Vaccinia en andere pokkenvirussen worden in de levenswetenschappen gebruikt als vectoren voor de expressie van vreemde eiwitten, en ook voor de ontwikkeling van roman vaccins Overleven van de ziekte verleent levenslange immuniteit. Bij onvolledige immuniteit wordt het beloop sterk verzwakt in de 2e fase (variolois). Een mildere vorm van de ziekte is witte pokken of melk pokken (variola minor of alastrim), die wordt veroorzaakt door orthopokkenvirus alastrim; het laat geen immuniteit over voor echte pokken.
Follow-up
Pokken wordt algemeen beschouwd als uitgeroeid. Patiënten die pokken hebben opgelopen en de voorwaarde medische hulp moet blijven zoeken. Na voltooiing van therapie, artsen controleren de toestand van de patiënt volksgezondheid regelmatig. Op deze manier kunnen begeleidende symptomen in een vroeg stadium worden opgespoord. Ondanks een uitgebreide behandeling kunnen de virussen in het lichaam hebben overleefd en leiden weer tegen de pokkenziekte. Omdat de symptomen meestal in de eerste weken tot maanden terugkeren, vindt in het begin veel vaker nazorg plaats. De afspraken kunnen geleidelijk worden afgebouwd. Daarbij gelden rust en bedrust omdat de voorwaarde heeft een sterk effect op de immuunsysteem Als voorzorgsmaatregel moet de huid worden gespaard en moeten eventuele verwondingen of littekens worden behandeld volgens de instructies van de arts. De nazorg wordt uitgevoerd door een dermatoloog in de privépraktijk, die zowel contact opneemt met de behandelend huisarts als met de betrokken internisten. Hiervoor heeft de arts alle belangrijke documenten en medische dossiers nodig. In de loop van de nazorg kunnen verdere screeningen plaatsvinden om blijvende huidbeschadigingen en secundaire ziekten uit te sluiten of om afwijkingen tijdig op te sporen. Verdere opvolging maatregelen altijd afhankelijk van het verloop van de ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Omdat pokken een van de ziekten is die zeer besmettelijk zijn en ook dodelijk zijn in een ongunstig beloop, moeten getroffen personen bij de eerste tekenen een arts raadplegen en de instructies van de arts opvolgen. De ziekte wordt in onze regio als uitgeroeid beschouwd. Er zijn dan ook nauwelijks aanwijzingen voor zelfhulp. Als er zich echter onregelmatigheden voordoen, is er een bijzondere plicht om op te treden. Vanwege het explosieve karakter is pokken meldingsplichtig en onderworpen aan internationale quarantainevoorschriften. Onafhankelijk volksgezondheid zorg is niet aanbevolen, noch toegestaan. Als bescherming tegen de ziekte wordt tijdige vaccinatie aanbevolen. Dit dient op eigen verantwoordelijkheid te gebeuren, zodat immuniteit voor de pathogenen treedt op. Als een geval van de ziekte in de directe omgeving bekend wordt, moet ook zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd,
De ziekte gaat gepaard met symptomen zoals hoge koorts. Hoewel een verlies van eetlust en sterkte optreedt, moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende voedingsstoffen beschikbaar zijn voor het organisme. De hoeveelheid vocht moet worden aangepast aan de behoeften van het lichaam en moet worden verhoogd in vergelijking met normale omstandigheden. De veranderingen in het uiterlijk van de huid veroorzaken hevige jeuk. Ondanks het ongemak moet ervoor worden gezorgd dat u, indien mogelijk, niet toegeeft aan het jeukende gevoel. Dit verhoogt het risico op bloedvergiftiging, wat moet worden voorkomen.
