patellar tendinitis, wat een combinatie is van verschillende aandoeningen, wordt in de volksmond ook wel jumpers knee of jumper's knee genoemd.
Wat is patellaire tendinopathie?
In deze voorwaardewordt de knie aangetast door een ontstekingsproces dat chronisch is, wat betekent dat het aanhoudt en voortdurend terugkeert zodra de oorspronkelijke triggers weer aanwezig zijn. Bovendien is patellaire tendinopathie een destructieve ziekte. Het wordt daarom degeneratief genoemd en beïnvloedt anatomisch het patellaire extensorapparaat. Bij patellaire tendinopathie betreft dit gebied specifiek de bot- en peesovergang die aansluit op de punt van de patella. Een syndroom, of een complex van beperkingen, treedt op bij patellaire tendinopathie omdat zoveel individuele componenten worden aangetast. In feite is patellaire tendinopathie een zogenaamde overbelastingsstoornis.
Oorzaken
Patellaire tendinopathie treedt op als er teveel is spanning wordt op de patellapees geplaatst. Mechanische effecten zoals te intens en soms plotseling spanning vanwege een trekkracht leiden patellapees syndroom. Activiteiten die kenmerkend zijn voor het dagelijks leven, waaronder ook speciale sporten vallen die worden gekenmerkt door de hoogst mogelijke overbelasting van de patellapees door tractie en het uitvoeren van de beweging op een niet-verende ondervloer, kunnen de ontwikkeling van het patellapeessyndroom bevorderen. Naast de triggers die bekend staan als externe oorzaken, zijn er ook enkele interne factoren voorwaarde patellaire tendinopathie. In deze context klagen patiënten die de leeftijd van 15 zijn gepasseerd en lijden aan een knieschijfhernia, vaak over knieschijfhernia. tendinitis Verder afgenomen stretching vermogen van de spieren van de onderste ledematen en genetische zwakte van de ligamenteuze objectglaasjes kunnen bijdragen aan patellaire tendinopathie. Een typisch voorwaarde die resulteert in patellaire tendinopathie is de volksgezondheid conditie bekend als Osgood-Schlatter-ziekte.
Symptomen, klachten en tekenen
Patellaire tendinopathie wordt gekenmerkt door pijn bij inspanning in de knieën. Zelfs bij normale bewegingen kunnen deze voorkomen. Het is een chronische aandoening die meestal maanden of jaren aanhoudt. Stretching de aangedane knie tegen weerstand is ook pijnlijk. Sporters die dat sporten spanning de knie, zoals lopend, hoogspringen, verspringen, gewichtheffen, volleybal, basketbal of jogging, worden bijzonder vaak getroffen. De pijn kan eenzijdig of bilateraal zijn. Het wordt als drukachtig gevoeld en bevindt zich onder de knieschijf In meer dan 20 tot 30 procent van alle gevallen treden symptomen aan beide kanten op. De ziekte kan worden onderverdeeld in vier graden. In rang 1, de pijn treedt alleen op aan het einde van een belasting. Zonder behandeling treedt graad 2 van de ziekte na enige tijd op. Hier begint de pijn al bij het begin van de kniebelasting. Tijdens sportieve activiteiten neemt de pijn echter af totdat deze pijnloos is. Ze treden dan pas weer op als de patiënt in rust is. Graad 3 van patellaire tendinopathie wordt gekenmerkt door aanhoudende pijn in de knieën, ongeacht de huidige belasting. Ten slotte resulteert graad 4 in een patellapeesruptuur. De kniegewricht kan dan niet meer verlengd worden. Een voorwaarde voor de behandeling van patellaire tendinopathie is de onmiddellijke stopzetting van het dragen gedurende zes weken tot drie maanden.
Verloop van de ziekte
Bij het begin van patellaire tendinopathie klagen getroffen patiënten over pijnlijke symptomen die ernstiger worden bij meer inspanning en afnemen tijdens perioden van rust of normale inspanning. Bij patellaire tendinopathie wordt de pijn altijd gevoeld aan het uiteinde van de knieschijf Afhankelijk van de progressie van patella tendinitis, de pijn is hevig aan het begin van de stress. Als het vasthoudapparaat van de knie wordt opgewarmd, neemt de pijn weer af. Als de bewegingsactiviteit wordt stopgezet, kan de pijn weer verschijnen. Indien onbehandeld, blijft de pijn bestaan en treedt deze op bij elke inspanning. De pijn van patellaire tendinopathie wordt beschreven als naar binnen schieten en steken en treedt op wanneer het geheel is kniegewricht bevindt zich in een bepaalde hoekpositie en wordt bewogen. Patellaire tendinitis staat bekend om zijn grote persistentie en aanhoudende en constant terugkerende pijn.
Complicaties
Patellaire tendinopathie leidt tot verschillende klachten bij de patiënt. In de regel hebben de getroffenen last van hevige pijn in de knieën. Deze pijn is stekend of brandend en kan leiden tot een aanzienlijke beperking van de kwaliteit van leven van de patiënt. Het leidt tot bewegingsbeperkingen en dus ook in het dagelijks leven. Ook is het voor de patiënt niet meer mogelijk om zonder meer lichamelijke activiteiten te verrichten of te sporten. In veel gevallen leidt patellaire tendinopathie ook tot psychische klachten of ernstig Depressie De pijn kan ook zonder belasting optreden in de vorm van pijn in rust en is vooral 's nachts onaangenaam. Dit leidt tot slaapklachten en dus ook tot prikkelbaarheid van de patiënt. Behandeling van patellaire tendinitis gaat meestal niet gepaard met complicaties. Met behulp van verschillende therapieën en oefeningen kan het ongemak goed worden beperkt. Verdere klachten komen niet voor. Het is in het algemeen niet te voorspellen of de getroffen persoon zijn knieën weer volledig zal kunnen gebruiken. De levensverwachting van de patiënt wordt echter niet negatief beïnvloed door patellaire tendinopathie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Pijn rond de punt van de patella duidt op een peesontsteking van de patella. Een arts moet worden geraadpleegd als het ongemak niet verdwijnt of binnen enkele dagen verergert. Als de pijn optreedt en aanhoudt tijdens het belasten van de patella, kan het syndroom vergevorderd zijn. Uiterlijk dan moet de arts worden ingeschakeld. Vooral sporters zijn vatbaar voor patellaire tendinitis. Zij dienen hun huisarts of sportarts te raadplegen als bovengenoemde klachten terugkeren. De arts kan speciale patellaverbanden voorschrijven, die meestal een snelle verlichting van de symptomen bieden. Als de pijn in het gebied van de punt van de patella ondanks alle maatregelen genomen, moeten verdere therapeutische maatregelen worden genomen. Waaronder acupunctuur of gerichte drukpuntmassages. Afhankelijk van de ernst van de aandoening, extracorporaal schokken Golf therapie kan verlichting bieden. Patellaire tendinopathie wordt behandeld door een orthopedisch chirurg of sportgeneeskundig specialist. Ook fysiotherapeuten zijn bij de behandeling betrokken. In geïsoleerde gevallen vereist patellaire tendinopathie chirurgische ingreep van de knie.
Behandeling en therapie
Er worden verschillende opties geboden voor de behandeling van patellaire tendinopathie. Naast de aanvankelijke conservatieve benadering is de chirurgische benadering een mogelijke behandelingsmodaliteit. Als onderdeel van de conservatieve maatregelen, uitgebreide rust is belangrijk en kan 3 tot 6 maanden duren. Bij acuut optreden van patellaire tendinitis is een combinatie van fysiotherapeutische en fysieke en medicinale behandelingen aangewezen. Naast de toepassing van warmte of koud, elektrostimulatie, ultrageluid-ondersteunde behandelingen, de zogenaamde wrijvingsmassages en fysiotherapeutische oefeningen, evenals schokken Golf therapie worden als nuttig beschouwd. Medicijnen bij uitstek voor patellapeesontsteking omvatten zowel niet-steroïde ontstekingsremmende middelen drugs en ontstekingsremmende en pijnstillende geneesmiddelen. Direct administratie van de medicijnen naar het getroffen gebied van ontsteking kan ook patellaire tendinitis behandelen. Als een patellaire tendinitis niet kan worden behandeld met het conventionele therapeutische middel maatregelen, dan volgt een chirurgische ingreep om symptoomvrij te worden. In deze context worden zowel individuele chirurgische activiteiten als gecombineerde procedures gebruikt.
Vooruitzichten en prognose
De prognose na patellaire tendinopathie hangt af van de omvang van het letsel. Met name bij atleten is het mogelijk dat sommigen na de behandeling weer op hun normale prestatieniveau kunnen terugkeren, terwijl andere atleten chronisch ongemak kunnen ondervinden. Bij milde patellaire tendinitis herstelt de patiënt meestal na drie weken. Bij ernstige verwondingen kan het herstelproces echter minstens zes tot acht maanden duren. Als de patiënt een bepaalde tijd niet sport, wordt conservatieve behandeling als veelbelovend beschouwd. Om terugval te voorkomen, wordt het gebruik van ontlastende orthesen, tapebandages of zachte schoenzolen als nuttig beschouwd. De prognose is ook positief na chirurgische behandeling van patellaire tendinopathie. Het slagingspercentage varieert tussen 70 en 90 procent. Atleten moeten echter vaak een lager niveau van terugkeer in hun sport verwachten. Als de patiënt voor het eerst aan patellaire tendinitis lijdt, verbetert hij zijn kansen op herstel als hij zijn fysieke inspanning aanzienlijk vermindert of zelfs volledig beperkt. Op deze manier kan het ontsteking binnen de knie kan weer worden genezen. Soms is deze zachte procedure al voldoende om tot genezing te komen. Als een chirurgische ingreep nodig is, duurt het ongeveer twee tot zes maanden voordat er weer volledig kan worden gesport. In ernstige gevallen is het echter ook mogelijk om een professionele sportcarrière te beëindigen.
het voorkomen
Om patellaire tendinopathie te voorkomen, is het altijd een goed idee om overbelasting van de knieën te voorkomen. Bovendien goed schokken-absorberend schoeisel en een intensieve warming-up en stretching fase voordat een sportactiviteit van toepassing is om patellaire tendinitis te voorkomen. Om schoenen optimaal te dempen zijn goed verende schoenzolen en zachte inlegzolen en zogenaamde tapebandages al voldoende. Deze worden toegepast naast orthesen specifiek tegen patellapeesontsteking. Met het oog op het patellaire tendinitis-syndroom wordt duidelijk hoe belangrijk het is om de knie niet te overbelasten gewrichten, om tijdens het sporten verantwoord met het lichaam om te gaan en aandacht te besteden aan het onderhouden ervan volksgezondheid en om zichzelf uitgebreid ongemak en tijdrovende therapieën te besparen.
Nazorg
Bij patellaire tendinopathie zijn de maatregelen van nazorg in de meeste gevallen relatief beperkt. Eerst en vooral is een snelle diagnose gevolgd door behandeling erg belangrijk om het ongemak te verlichten en te beperken. Om deze reden moet de getroffen persoon heel vroeg bij deze ziekte een arts raadplegen en ook een behandeling regelen. De meeste patiënten zijn afhankelijk van de maatregelen van fysiotherapie en ook fysiotherapie voor de patellaire tendinitis. Hier moeten deze oefeningen regelmatig worden uitgevoerd, en thuis herhalen is ook mogelijk. Dit kan het meeste ongemak verlichten. Evenzo is de inname van verschillende medicijnen ook erg belangrijk. De getroffen persoon dient altijd de instructies van de arts op te volgen en te letten op de juiste dosering en ook op de regelmatige inname van de medicatie. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Ook onnodige inspanning of zware fysieke belasting moet worden vermeden. Over het algemeen een gezonde levensstijl met een gezonde dieet en het vermijden van overgewicht kan ook een positief effect hebben op het verdere beloop van patellapeesontsteking. In dit opzicht vermindert het syndroom zelf de levensverwachting van de patiënt meestal niet.
Hier is wat u zelf kunt doen
Afhankelijk van de oorzaak en de symptomen, verschillende benaderingen therapie zou handig kunnen zijn. Als er al een therapie is, dan kan deze ondersteund worden met stofwisselingsstimulerende en bloed circulatie-bevorderende maatregelen. Of een koud of warme stimulus wordt gebruikt, is een kwestie van subjectief gevoel. Voor een koud stimulus, een ijsblokje kan bijvoorbeeld rond het pijnlijke gebied worden gewreven of kort worden gedept. Dezelfde benadering is van toepassing op de warmtestimulus. Dit kan worden ingesteld met een heet-warme gelpad of een heet-warm-natte doek. Het is belangrijk dat de directe koude-stimulus niet langer dan 2-3 minuten wordt ingesteld om echt een toename van het lokale metabolisme te bereiken. Een andere optie is het intensief strekken van de voorste dij spier. Hiervoor wordt de hiel naar de billen getrokken en daar vastgehouden. De knie is maximaal gebogen. Het stuk moet dan 20-30 seconden worden vastgehouden, de zijkant wordt verwisseld en het hele ding wordt twee of drie keer herhaald. Spanningen zoals trappen aflopen, langdurig knielen of diep gehurkt moeten in het algemeen worden vermeden. Desalniettemin wordt lichamelijke activiteit aanbevolen en kan deze ondanks aanvankelijke pijn zeer nuttig zijn voor herstel. Als de symptomen langer dan drie maanden aanwezig zijn, wordt professionele begeleiding en therapie aanbevolen.
