Bij respiratoire insufficiëntie, verminderd ventilatie van de longblaasjes treedt op als gevolg van een stoornis van de externe ademhaling. Patiënten ervaren kortademigheid, hoesten en slechte prestaties.
Wat is ademhalingsinsufficiëntie?
Ademhalingsinsufficiëntie is ook bekend als ademhalingsfalen. De gasuitwisseling in de longen is verstoord. Dit resulteert in abnormaal veranderd bloed gasniveaus. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen acute en chronische insufficiëntie. De symptomen van acute insufficiëntie zijn vergelijkbaar met die van chronische insufficiëntie. Ze beginnen echter veel plotselinger en gaan daarom vaak gepaard met een ernstige paniekreactie. Bovendien kunnen tekortkomingen worden onderverdeeld in gedeeltelijke en globale tekortkomingen op basis van hun omvang. Ademhalingsinsufficiëntie zijn geen onafhankelijke ziekten, maar eerder een symptoomcomplex dat wordt veroorzaakt door verschillende andere ziekten. Daarom wordt de insufficiëntie altijd behandeld door de onderliggende ziekte te behandelen. Echter, zuurstof administratie kan de symptomen verbeteren.
Oorzaken
Oorzaken van respiratoire insufficiëntie zijn onder meer obstructieve en restrictieve ademhalingsstoornissen van de longen. In restrictief ventilatie aandoeningen zijn de longen niet meer voldoende uitzetbaar, en dit kan evengoed gelden voor de borst Dit leidt tot een verminderde long volume In het bijzonder vitale capaciteit, functionele restcapaciteit en restcapaciteit volume worden verminderd. Restrictieve ademhalingsstoornissen kunnen optreden met misvormingen van de thorax. Veelvoorkomende oorzaken van dergelijke thoracale misvorming zijn trauma of scoliose. Verminderd ventilatie van de longblaasjes in longontsteking kan ook leiden op een restrictieve beademingsstoornis. Verklevingen in de borst (bijvoorbeeld pleurale knooppunten), longoedeem, of neuromusculaire ziekte kan ook de uitzetbaarheid van de longen verminderen en borst Bij obstructieve beademingsstoornissen is de luchtwegweerstand verhoogd. Als resultaat, luchtwegweerstand, functionele restcapaciteit en residu volume worden verhoogd. De longblaasjes worden niet gelijkmatig geventileerd, waardoor de longen op lange termijn te hard worden opgeblazen. Bovendien wordt het gehele long- en bronchiale systeem mechanisch beschadigd. Dit vermindert op de lange termijn de vitale capaciteit van de longen. Obstructieve beademingsstoornissen worden geassocieerd met bronchiale astma, taaislijmziekte, emfyseem of chronische obstructieve longziekte (COPD), onder andere. Acuut ademhalingsfalen wordt meestal veroorzaakt door longontsteking, ambitie van water of vreemde lichamen, of letsel aan de longen en borst. Disfunctie van het ademhalingscentrum in de hersenen kan ook acute respiratoire insufficiëntie veroorzaken. Chronische ademhalingsinsufficiëntie wordt eerder veroorzaakt door chronische aandoeningen long ziekte of kanker Ademhalingsinsufficiëntie kan ook optreden na chirurgische verwijdering van a long lob (pneumectomie) of een lob van de long (lobectomie).
Symptomen, klachten en tekenen
Bij gedeeltelijke insufficiëntie is de partiële druk van zuurstof in de arteriële bloed systeem neemt af. De partiële druk van carbon kooldioxide kan nog steeds worden gecompenseerd, wat alleen resulteert in hypoxemie maar niet in hypercapnie. Bij algemene respiratoire insufficiëntie gaat hypoxemie gepaard met hypercapnie. Dit betekent dat de zuurstof inhoud in het bloed wordt verminderd, terwijl de partiële druk van carbon kooldioxide wordt verhoogd. Bij acute respiratoire insufficiëntie treden de symptomen plotseling op. De getroffen persoon lijdt aan een aanvalachtige kortademigheid met een gevoel van verstikking. De acute astma aanval met hoesten en moeilijke uitademing is ook een tijdelijke respiratoire insufficiëntie. Als het ademhalingscentrum daarentegen is beschadigd, treedt kortademigheid niet op. In plaats daarvan worden getroffen personen onmiddellijk bewusteloos en sterven ze vrij snel zonder behandeling. Chronische respiratoire insufficiëntie komt veel vaker voor dan de acute vorm. Ook hier treden kortademigheid en hoesten op. Door het chronische zuurstofgebrek kunnen patiënten niet meer zo goed presteren. Een blauwe verkleuring van de huid (cyanose) worden waargenomen. Bij langere gangen, symptomen zoals drumbeatvingers of klokglas nagels kan verschijnen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Bij het begin van de diagnose worden patiënten grondig onderzocht. Auscultatie en percussie van de longen worden uitgevoerd. Verzwakte ademgeluiden, secundaire geluiden of rales kunnen hier worden gehoord. Percussie kan met lucht gevulde of dode luchtruimten onthullen. Verdere duidelijkheid wordt geboden door beeldvormende technieken zoals de borst Röntgenstraal or computertomografie. Magnetische resonantie imaging of long scintigrafie kan ook worden uitgevoerd. Met behulp van een endoscoop kunnen de bronchiën (bronchoscopie) en de mediastinale ruimte (mediastinoscopie) in beeld worden gebracht. Diagnostische procedures voor de longfunctie kunnen worden gebruikt om de prestatie van de longen te bepalen. Belangrijke diagnostische procedures voor de longfunctie omvatten spirometrie en lichaamsplethysmografie In het laboratorium blijkt bij partiële insufficiëntie een partiële zuurstofdruk lager dan 75 mmHg aan te staan bloedgasanalyse Bij globale insufficiëntie is de partiële druk van carbon dioxide is ook hoger dan 45 mmHg. Bloedgasanalyse wordt uitgevoerd vanaf capillair bloed na bemonstering uit de oorlel.
Complicaties
Ademhalingsinsufficiëntie is een ernstige complicatie van long- of hartaandoeningen. Het resulteert in een tekort aan zuurstof aan het lichaam en vooral aan de hersenen Als gevolg hiervan treden ernstige en vaak levensbedreigende complicaties op. Ernstige ademnood kan leiden tot verminderd bewustzijn en zelfs coma Aanvankelijk zijn de bewustzijnsstoornissen merkbaar door toestanden van verwarring. Bovendien kan er een scherpe daling optreden bloeddruk. De hart- tarief wordt vaak sterk verlaagd. Bovendien een grof tremor van de handen (klapperende tremor) wordt vaak waargenomen. Deze complicaties kunnen alleen worden voorkomen door kunstmatige beademing Chronische respiratoire insufficiëntie is niet te genezen, omdat het gebaseerd is op ongeneeslijk longziekten zoals emfyseem, COPD or pulmonaire fibrose In de chronische vorm van de ziekte, op lange termijn therapie met zuurstof moet daarom ventilatie worden uitgevoerd. Anders is er sprake van een blijvende bijzondere waardevermindering van hersenen en hart- functie, die kan leiden tot langdurige schade of zelfs de dood. Het verloop van acuut respiratoir falen kan matig of ernstig zijn, afhankelijk van de oorzaak. Oorzaken van ernstige acute cursussen zijn onder meer bloedvergiftiging, erge, ernstige hart- ziekte, longontstekingof acute ontsteking aan de alvleesklier Mechanische ventilatie moet worden gebruikt om ernstige verstoringen van het bewustzijn tot coma, hartritmestoornissen en plotselinge hartdood. Anders spelen de onderliggende ziekten een grote rol in de prognose.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Dit is in de regel voorwaarde moet altijd door een arts worden behandeld. In het ergste geval kan het leiden tot de dood van de getroffen persoon als de ziekte niet op tijd wordt behandeld. Hoe eerder het wordt gedetecteerd, hoe groter de kans op een volledige genezing. Een arts moet worden gebeld als de getroffen persoon ernstig lijdt ademhaling moeilijkheden. Er is een hoesten, en de patiënt lijkt ook erg moe. Bovendien kan de ingeademde lucht ook smaak van koolstof. De getroffen persoon kan ook het bewustzijn volledig verliezen als gevolg van het ongemak. Als het huid blauw wordt of de getroffen persoon bewusteloos raakt, moet een spoedarts worden gebeld of het ziekenhuis moet onmiddellijk worden bezocht. Eerste hulp moet worden toegediend totdat de spoedarts arriveert. De ziekte wordt meestal behandeld door een internist. Een volledige genezing kan niet worden gegarandeerd.
Behandeling en therapie
Ademhalingsinsufficiëntie kan alleen worden behandeld door therapie van de onderliggende ziekte. Zuurstof kan worden toegediend om getroffen patiënten te helpen gemakkelijker te ademen. Patiënten hebben mogelijk permanent nodig kunstmatige beademing.
het voorkomen
Niet alles longziekten die ademhalingsfalen kunnen veroorzaken, kunnen worden voorkomen. Er zijn echter factoren die kunnen worden voorkomen en de ontwikkeling van longaandoeningen kunnen bevorderen. Het vermijden van deze schadelijke factoren kan bescherming bieden tegen longaandoeningen. De belangrijkste risicofactor voor longziekte is roken Er zitten meer dan 90 schadelijke stoffen in sigarettenrook. Deze verzwakken niet alleen de immuunsysteem, ze verminderen ook het zelfreinigende vermogen van longweefsel. Een andere risicofactor voor longziekte is binnenshuis radon. Radon is een radioactief edelgas dat van nature in aarde en gesteente voorkomt. Radon kan woonruimtes binnendringen door lekkages in de vloeroppervlakte van het huis. Vooral slecht geïsoleerde oude gebouwen en huizen zonder funderingsplaat lopen gevaar. Als de radonniveaus in het huis verhoogd zijn, moet de isolatie worden vervangen.
Nazorg
Na succesvol therapie bij respiratoire insufficiëntie is het elementair om de behandeling voort te zetten om herhaling van de ziekte te voorkomen. Ademhaling AIDS die zorgen voor zuurstofopname en -afgifte, moeten daarom worden gebruikt, zelfs als de symptomen afnemen. De zuurstoftoevoer moet echter altijd worden aangepast aan het zuurstofgehalte in het bloed. Dit moet regelmatig door een arts worden gemeten. Als een andere ziekte de oorzaak was van respiratoire insufficiëntie, moet deze behandeling worden voortgezet, zelfs nadat de respiratoire insufficiëntie is verdwenen. Afhankelijk van de onderliggende ziekte kan dit het levenslang gebruik van bepaalde medicijnen vereisen. De vervolgbehandeling moet specifiek zijn voor de onderliggende ziekte en moet worden besproken met de arts. Als een longtumor de oorzaak was van de ademhalingsinsufficiëntie, zijn regelmatige longfunctietesten door de verantwoordelijke specialist en controles van de zuurstofwaarden in het bloed ook na de behandeling noodzakelijk. Bovendien moet de ontwikkeling van ademhalingsinsufficiëntie een waarschuwingssignaal zijn, vooral voor rokers. Voor vervolgbehandeling is het absoluut noodzakelijk om hiervan af te zien roken onder alle omstandigheden, aangezien dit de longfunctie en de zuurstofopname in het bloed en bloed permanent verslechtert circulatie Bovendien kunnen sport en lichaamsbeweging de longfunctie en doorbloeding verbeteren en worden ze sterk aanbevolen voor de nabehandeling, net als bij het afvallen te zwaar patiënten.
Hier is wat u zelf kunt doen
Ongeacht de oorzaak van ademhalingsfalen, dienen patiënten de aanbevelingen van de arts strikt op te volgen. Dit betekent dat u medicijnen volgens schema moet innemen. Als de luchtwegen voorwaarde verergert, de volgende doktersafspraak is gepland. Door een griep schot, kunnen patiënten zichzelf beschermen tegen bijkomende symptomen. Het is ook zinvol om bepaalde veiligheidsmaatregelen te nemen voor alledaagse situaties in de auto en tijdens het reizen. Op deze manier zal een paniekaanval ook tijdens langere reizen niet optreden. Rokers met ademhalingsinsufficiëntie moeten zeker stoppen rokenomdat nicotine verergert de symptomen. Als de kortademigheid constant veroorzaakt hoofdpijn of vermindert het concentratievermogen, is het zinvol om de eigen klachten goed in te schatten en te verhelderen bij de volgende doktersafspraak. Vaak is respiratoire insufficiëntie gerelateerd aan een andere ziekte. Daarom kan het alleen met succes worden behandeld samen met de oorzaak. Het correct innemen van de voorgeschreven medicatie vermindert de symptomen. In het geval van een acute aanval, een licht ademhaling lichaamsbeweging kan helpen om de toenemende paniek te bestrijden. Als dit niet werkt, kunstmatige beademing moet zo snel mogelijk worden gegeven. Voor langdurig, chronisch ademhaling problemen, zijn er transporteerbare vloeibare zuurstofsystemen beschikbaar en patiënten moeten deze te allen tijde bij zich hebben.
