MRT bij tumordiagnostiek van de lumbale wervelkolom
MRI is ook een zeer belangrijke en veel gebruikte beeldvormingsprocedure bij de diagnose van lumbale tumoren. Omdat de MRI de verschillende kwaliteiten van zacht weefsel van verschillende weefseltypes heel goed kan weergeven, wordt het gebruikt om tumoren uit te sluiten of om bestaande tumoren te beoordelen op hun locatie en grootte. Vooral voor chirurgische ingrepen is kennis van de locatie en relatie met andere omliggende structuren enorm belangrijk voor de chirurg en voor de keuze van de daaropvolgende behandeling.
Het voordeel van MRI is ook hier het gebrek aan blootstelling aan straling in vergelijking met conventionele CT en Röntgenstraal. Daarnaast kunnen tumoren ook zonder toediening van contrastmiddel zeer goed met MRI worden behandeld. Op basis van de verkregen MRI-beelden kan een eerste beoordeling van de tumor worden gemaakt op zijn degeneratie, dwz of het een goedaardige of kwaadaardige tumor is.
Kwaadaardige tumoren vallen op in MRI vanwege hun invasieve en agressieve groei. Ze groeien vaak snel en verplaatsen het omliggende weefsel. De aanwezigheid van nieuw gevormd bloed schepen in de buurt van de tumor kan een verdere duidelijk waarneembare indicatie zijn van een kwaadaardige tumor, aangezien kwaadaardige tumoren stoffen kunnen produceren die de omringende bloedvaten stimuleren om te groeien.
Goedaardige tumoren daarentegen worden gekenmerkt door een duidelijke afbakening van het aangrenzende weefsel en vertonen een significant minder agressieve en langzamere groei. Desalniettemin moeten de bevindingen altijd histologisch worden bevestigd, bijvoorbeeld door een intraoperatieve biopsie. Primaire kwaadaardige nieuwe gezwellen zijn zeldzaam in de lumbale wervelkolom. In plaats daarvan onthult MRI van de lumbale wervelkolom metastasen (dochtertumoren) in de wervellichamen. Metastasen oppompen van borstkanker, prostaat kanker of een long tumor (bronchiaal carcinoom) komen bijzonder vaak voor.
MRI van het sacro-iliacale gewricht (ISG)
Het sacro-iliacale gewricht (ISG) kan worden aangetast door verkeerde posities en blokkades vanwege de hoge mechanische belasting. Deze kunnen leiden tot een ISG-syndroom. Het wordt gekenmerkt door een mix van lumbaal en sacraal pijn.
Patiënten melden vaak diffuus pijn in de heup en diepe lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) regio. De pijn wordt erger onder belasting en zittend, maar het kan ook spontaan optreden en ook spontaan verdwijnen. Naast het klinische onderzoek, dat heupfunctietesten omvat, kan ook een MRI van de lumbale wervelkolom worden gebruikt om een diagnose te stellen ISG-syndroom.
Dit is vooral handig als de aanwezigheid van een reumatische aandoening moet worden uitgesloten. In het bijzonder de ontsteking van het sacro-iliacale gewricht, die medisch bekend staat als sacroiliitis, kan betrouwbaar worden afgebeeld met MRI. De MRI maakt een zeer nauwkeurige beoordeling mogelijk van de gewrichtsstructuur van het sacro-iliacale gewricht. Verklevingen of acute ontstekingsprocessen kunnen ook door het onderzoek worden vastgesteld.
