Orale mucositis is een roodheid van de slijmvliezen die optreedt in de mond regio en wordt vaak als onaangenaam beschouwd. Het kan gelokaliseerd zijn of zich verspreiden over het gehele inwendige van de mond In het volgende de definitie, oorzaken, diagnose, therapie en preventie van orale mucositis zal in meer detail worden besproken.
Wat is orale mucositis?
Orale mucositis wordt ook in het gewone spraakgebruik gedefinieerd als spruw, of technisch gezien als afteuze stomatitis. Omdat deze ziekte heel vaak wordt veroorzaakt door virale infecties, vooral de herpes virus, de term "herpes simplex type 1 ″ of HSV-1 komt ook veel voor. Orale mucosale infecties behoren tot de parodontale aandoeningen, dwz ziekten die de binnenste delen van de mond zoals tandvlees of alleen de mondelinge slijmvlies.
Oorzaken
Orale mucositis wordt vaak opgemerkt als een concomitant van andere ziekten. De meest voorkomende directe oorzaak van spruw is van herpes virussen Geschat wordt dat ongeveer 95% van alle mensen de herpes virus, hoewel het passief blijft tot het immuunsysteem is te verzwakt door andere ziekten. Meestal is HSV-1 de oorzaak van een ziekte, soms ook HSV-2. Herpes is zeer besmettelijk en treft vooral kleine kinderen, in zeldzame gevallen ook volwassenen. Het kan direct worden overgedragen huid contact opnemen of speeksel De incubatietijd van herpes is maximaal 26 dagen, hoewel opgemerkt moet worden dat de meerderheid van alle besmettingen met dergelijke virussen zijn asymptotisch, dwz er is geen uitbraak van orale mucositis.
Symptomen, klachten en tekenen
Orale mucositis (stomatitis) heeft verschillende manifestaties, afhankelijk van de veroorzakende ziekteverwekker. Meestal veroorzaakt stomatitis slechts licht tot matig ongemak en blijft het gelokaliseerd. Volledige aantasting van de mondholte kan niet worden uitgesloten en is vaak een gevolg van een verzwakte afweer van het lichaam. Algemene kenmerken zijn onder meer intense roodheid van de mond slijmvlies Bovendien zijn zwellingen typisch, die in hun manifestatie op zweren kunnen lijken. Veel van de getroffen gebieden veroorzaken soms milde tot matige brandend pijn aan patiënten. Infecties met betrokkenheid van de Candida gist schimmel aanleiding geven tot onderscheidende witte coatings (spruw Eenvoudig schrapen met een borstel of lepel verwijdert de opvallende aanslag. Het oppervlak van de mond slijmvlies vertoont vaak bloederige tranen bij stomatitis. Geremde speekselvloed verergert de symptomen verder en vertraagt het genezingsproces. De vorming van blaasjes (aften) bij virale infecties gaat vaak gepaard met onaangename slechte adem Deze ronde, rode ontstekingsholtes hebben een maximale diameter van vijf millimeter. Tegelijkertijd zijn ze omgeven door een witachtige coating. Herpes virussen kan een groot aantal kleine vormen aften. Het resultaat slechte adem is buitengewoon doordringend. De ontsteking van het mondslijmvlies verandert dan in spruw. Als de ziekte ernstig vordert, ervaren de getroffenen ernstige problemen bij het eten. Pijngevoelloosheid en slikproblemen vergroten het lijden tot het punt van volledige weigering van voedsel en leiden tot verdere verzwakking van een patiënt. Bovendien is er koorts, algemene malaise met braken en ernstig 피로.
Diagnose en verloop
In die gevallen waarin symptomatische orale mucositis daadwerkelijk optreedt na de incubatietijd van 1 tot 26 dagen, zouden de volgende symptomen duidelijk moeten worden:
Zoals de naam al aangeeft, is het meest voor de hand liggende teken van orale mucositis de roodachtige zwelling van het slijmvlies dat het binnenste deel van de mond vormt. Dit kan echter ook de diepe keel, het gehemelte en de tandvlees. Koortsblaasjes kan zich ook vormen, en laesies en zweren kunnen in de mond en ook op de lippen voorkomen. tevens de weefselvocht knooppunten in het nek het gebied zwelt merkbaar op, en slechte adem, verhoogde speekselvloed, en een lichte koorts zijn ook onaangenaam merkbaar. Op basis van dit klinische beeld en enkele laboratoriumchemische tests kan een arts een betrouwbare diagnose van orale mucositis stellen.
Complicaties
Orale mucositis leidt meestal tot problemen met slikken en kauwen, en vervolgens tot verlies van eetlust en beperkte vochtinname. dit kan leiden naar uitdroging en ondervoeding, onder andere. De vele symptomen, zoals koorts, verhoogde speekselvloed en zwelling van de weefselvocht knooppunten, can leiden tot ernstige complicaties indien onbehandeld. Op langere termijn ontsteking van het mondslijmvlies leidt tot tandvlees recessie. Parodontitis leidt tot een sterke, slechte adem en verhoogt het risico op ernstige ziekten zoals hart- aanval of beroerte op de lange termijn. Het kan ook leiden tot verplaatsing van de tanden en verder ontsteking, die op hun beurt tot complicaties leiden. Naast de fysieke gevolgen leiden deze begeleidende symptomen vaak tot sociale uitsluiting en dus tot psychische problemen. Vooral in het geval van chronisch ziek patiënten, het fysieke en mentale algemeen voorwaarde neemt aanzienlijk af. Typische complicaties tijdens de behandeling zijn bijwerkingen veroorzaakt door mondspoelingen, pijnstillers en anesthetica, evenals bloeden en littekens na een operatie. Home remedies en natuurlijke remedies kunnen extra schade aan het mondslijmvlies veroorzaken. Dit kan tot bloeding leiden tandvlees, ontsteking van het parodontium en andere complicaties. Vanwege de ernst van deze secundaire symptomen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd als orale mucositis wordt vermoed.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als de getroffen persoon lijdt aan veranderingen in de slijmvliezen van mond en keel, is er reden tot bezorgdheid. Als de afwijkingen enkele dagen onverminderd aanhouden of in intensiteit toenemen, moet een arts worden bezocht. Bij lichte ontstekingen kan er in korte tijd een afname van de symptomen of spontane genezing optreden. In deze gevallen is normaal gesproken geen arts nodig. Als er echter een grotere stoornis optreedt, moet een medische behandeling worden gestart om het ongemak snel te verlichten. In het geval van een herhaalde smaak of bloed in de mond of de vorming van pusdient extra voorzichtigheid te worden betracht. Open wonden kan optreden, wat in ernstige gevallen de trigger is voor bloedvergiftiging. Germs en andere pathogenen kan het organisme binnendringen en verdere ziekte veroorzaken of de algemene gezondheidstoestand verder verslechteren. In geval van weigering van voedselinname, verhoogde lichaamstemperatuur en prikkelbaarheid, is een bezoek aan de arts raadzaam. Als dat zo is ongewenst gewichtsverlies, slechte adem of pijn in de mond moet een arts worden geraadpleegd. Aphtae of blaren in de mond, problemen met bestaande kunstgebit of zwelling moet worden onderzocht en behandeld. Als het reinigen van tanden niet meer kan worden gedaan vanwege bestaand ongemak, hoofdpijn of slaapstoornissen optreden, heeft de persoon hulp nodig.
Behandeling en therapie
Bij de behandeling van orale mucositis wordt onderscheid gemaakt tussen medicamenteuze en niet-medicamenteuze behandeling, maar beide zijn meestal alleen gericht op het bestrijden van de onaangename symptomen. Dit komt omdat de ziekte geen dodelijke bedreiging vormt en na verloop van tijd vanzelf verdwijnt. Diverse pijnstillers zoals paracetamol of anesthetica kunnen worden voorgeschreven om de pijn in de mond te verlichten. Als men besluit de virussen actief te bestrijden, worden meestal nucleoside-analogen gebruikt, een medicijn dat voorkomt dat de virussen zich verder verspreiden door het virale DNA-polymerase te beschadigen. mondspoelingen kan ook irritatie en pijn verlichten; mengsels van difenhydramine en antacidum worden hier aanbevolen. Bij alle medicijnen is het echter essentieel om een arts te raadplegen om te bepalen welke medicijnen geschikt zijn voor jonge kinderen. Niet-medicamenteuze behandelingen omvatten in de eerste plaats het vermijden van uitdroging, wat wordt bereikt door, indien mogelijk, zowel vloeistoffen als halfvast voedsel (pap, enz.) te nemen. Hier moet op worden gelet, omdat kinderen vanwege de pijn bij eten en slikken niet graag zelf iets innemen. Anders slaagt het lichaam er meestal in zichzelf te genezen, behalve dat de persoon die door orale mucositis wordt getroffen, vooral als het een kind is, thuis moet blijven vanwege het hoge risico op infectie.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van orale mucositis is meestal goed. Stomatitis geneest snel met de juiste behandeling. In de meeste gevallen is het voorwaarde verdwijnt binnen één tot twee weken. Consequente symptomen zijn niet te verwachten. De prognose verbetert als de behandeling wordt gevolgd door professionele gebitsreiniging en mondhygiëne wordt vanaf dat moment bijzonder zorgvuldig uitgevoerd. Bij chronische orale mucositis is de prognose slechter. Patiënten moeten voor langere tijd medicijnen slikken en stellen zichzelf dus bloot aan het risico op ernstige bijwerkingen. Bovendien is de ziekte zelf een grotere last, omdat veel voedingsmiddelen en dranken mogelijk niet worden geconsumeerd. Dit kan een negatieve invloed hebben op het welzijn en de kwaliteit van leven van de patiënt. Als de symptomen niet verdwijnen, kan de ziekte chronisch zijn. Een uitgebreid onderzoek en behandeling in een gespecialiseerde kliniek geeft informatie over de oorzaken en maakt gerichte behandeling mogelijk. Stomatitis kan soms gepaard gaan met symptomen zoals ernstige pijn, bloeding of infecties in de mond en keel, die moeten worden behandeld. De levensverwachting wordt niet beperkt door orale stomatitis.
het voorkomen
U kunt orale mucositis niet effectief voorkomen omdat het herpesvirus dat het veroorzaakt te besmettelijk is. Inentingen zijn er nog niet. Men kan er alleen voor zorgen dat de rot niet verder wordt overgedragen door de getroffenen die symptomatisch zijn voor de ziekte. Dit wordt bereikt door de persoon die door orale mucositis wordt getroffen, weg te houden van andere mensen, vooral kinderen.
Follow-up
In de meeste gevallen zeer weinig en beperkt maatregelen van nazorg zijn beschikbaar voor de patiënt met orale mucositis. In de eerste plaats moet deze ziekte zeer snel en vooral in een zeer vroeg stadium worden behandeld, zodat in het verdere verloop geen andere complicaties en ongemakken optreden. Zelfgenezing kan in de regel niet plaatsvinden, zodat getroffenen altijd afhankelijk zijn van medisch onderzoek en behandeling. Over het algemeen moet een zeer hoge hygiënestandaard in acht worden genomen om herhaling van orale mucositis te voorkomen. De getroffen persoon moet ook de mondholte met een mondspoeling. De symptomen zelf kunnen relatief eenvoudig worden verlicht met behulp van medicatie. De getroffen persoon moet ervoor zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen om de symptomen te beperken. Vooral bij kinderen dienen ouders de inname te controleren. Patiënten moeten idealiter in bed blijven en niet in contact komen met andere mensen om anderen niet te besmetten. Meestal niet verder maatregelen van nazorg nodig zijn. Orale mucositis vermindert de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Wat u zelf kunt doen
Orale mucositis gaat meestal gepaard met andere ziekten en de meest voorkomende triggers zijn herpesvirussen. Omdat herpes pathogenen zijn zeer besmettelijk, een van de belangrijkste zelfhulp maatregelen is om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt. Iedereen die aan orale mucositis lijdt, moet er goed op letten niet te delen brilkopjes, borden of ander serviesgoed of bestek. Het schoonmaken van dergelijk keukengerei doe je het beste in de vaatwasser op minimaal 60 graden Celsius. Om secundaire infecties te voorkomen, is het ook belangrijk om goed te blijven mondhygiëne De tanden, het tandvlees en tong moet na elke maaltijd zorgvuldig worden schoongemaakt met een zachte borstel. Een desinfecterende, pijnstillende mondwater kan ook nuttig zijn. Als de slijmvliesontsteking gepaard gaat met hevige pijn, zonder recept verkrijgbaar pijnstillers bij de apotheek kan worden afgehaald. Als er ernstig ongemak optreedt tijdens het eten en drinken, drinken patiënten vaak te weinig en raken ze uitgedroogd. Patiënten moeten er daarom voor zorgen dat ze ondanks de pijn in ieder geval voldoende drinken. Symptomen van een tekort als gevolg van een lage voedselinname kunnen worden voorkomen door voeding in te nemen supplementen In deze situatie ondersteunen multivitaminepreparaten ook de immuunsysteem, die meestal al wordt aangevallen. Patiënten moeten, indien mogelijk, zichzelf een paar dagen bedrust gunnen. Dit is met name aangewezen als de orale mucositis gepaard gaat met een koud of andere griep-achtige infectie.