Wat is de cursus
Het verloop van de schizofrenie is opgedeeld in drie verschillende afleveringen om een beter begrip van de cursus te krijgen. Deze kunnen echter voor elke patiënt heel individueel zijn en kunnen bij verschillende snelheden optreden. De eerste symptomen die optreden in de loop van schizofrenie worden toegewezen aan de zogenaamde voorfase, ook wel prodromale fase genoemd.
Het spectrum van symptomen in deze fase omvat meestal een verlies van interesse, emotionele instabiliteit en algemene spanning. In de meeste gevallen wordt het begin van de eerste waanvoorstellingen gevolgd door sociale terugtrekking van de getroffenen. Vervolgens nemen de symptomen meestal verder toe en wordt de fase van de zogenaamde acute fase bereikt.
In deze fase zijn de positieve symptomen, zoals hallucinaties, zijn meestal volledig ontwikkeld. Vaak een vervolging manie maakt ook deel uit van het symptoomspectrum. In dit stadium wordt de ziekte in de meeste gevallen gediagnosticeerd.
In deze fase vertonen patiënten een significant verhoogd risico op zelfmoord. De fase van de acute aanval is, zoals de naam suggereert, meestal relatief kort. Dit wordt gevolgd door een lichte afvlakking van de symptomen in de overgang naar de chronificatiefase.
Maar zelfs na de acute aanval kan de ziekte bijna volledig verdwijnen. Dit is het geval bij ongeveer 25% van de getroffenen. Chronificatie richt zich meestal niet alleen op acute fasen, maar ook op negatieve symptomen zoals verlies van interesse, vermoeidheid, gebrek aan emotie en gebrek aan drive.
Ongeveer 25-30% van alle patiënten lijdt aan de symptomen van schizofrenie voor de rest van hun leven. Benadrukt moet worden dat de verschillende fasen bij elke patiënt een verschillende lengte en intensiteit kunnen hebben. Het is ook mogelijk om in één fase te blijven.
Wat is de prognose op lange termijn?
De prognose op lange termijn voor schizofrenie wordt over het algemeen als gemengd beschouwd. Hoewel tot een derde van alle patiënten van de symptomen van schizofreniekunnen zelfs deze patiënten vele jaren later nog de effecten van de ziekte voelen, waaronder een aanzienlijk laag verdienvermogen, een beperking van geheugen functies en sociale vaardigheden als gevolg van de ziekte. Daarnaast is er altijd het risico op een terugval.
Het consequent voortzetten van een medicamenteuze behandeling kan het risico echter drastisch verminderen van 85% tot 15%. Een andere prognostische factor is de exacte vorm van schizofrenie. Patiënten die lijden aan paranoïde schizofrenie met vervolgingswaan hebben dus de beste prognose van alle schizofreniepatiënten. Als het psychose lang onbehandeld blijft, kan een significant slechtere ontwikkeling worden aangenomen. Dit omvat sociaal isolement, lagere kansen op herstel en een hoger risico op het ontwikkelen van verslaving.
Alle artikelen in deze serie:
