Dextrose: effecten, gebruik en risico's

Dextrose, ook wel bekend als glucose, wordt bij uitstek beschouwd als een snelwerkende koolhydraat. Het komt onmiddellijk in het bloed en wordt omgezet in energie die essentieel is voor het lichaam.

Wat is glucose?

Dextrose, ook wel bekend als glucose, wordt bij uitstek beschouwd als een snelwerkende koolhydraat. Dextrose is een energieleverancier uit de natuur, die direct in de bloedbaan terechtkomt. Tot op de dag van vandaag doet het zijn naam als instant energiebron eer aan en heeft het al bijna elke eindexamenkandidaat geholpen te groeien concentratie​ Het zit in bijna elke vrucht, vooral in natuurlijke bijen honing​ Bijna als een stimulerend middel, stimuleert het de hersenen onmiddellijk na inname, omdat het de vitaliteit veroorzaakt bloed suiker niveau om onmiddellijk te stijgen wanneer de prestatie daalt en zorgt voor beter concentratie en bloedstroom naar de hersenen Met zuurstof​ Omdat een appel niet altijd bij de hand is, kan dextrose tegenwoordig industrieel worden geproduceerd, zodat vrij ongecompliceerd tot dit kleine wondermiddel kan worden bereikt.

Farmacologische werking

Om ervoor te zorgen dat het lichaam energie krijgt, zet het al het voedsel dat met voedsel wordt geconsumeerd om en splitst het het af glucose erin, dat wordt omgezet met behulp van het hormoon insuline. Insuline is de sleutel tot de verdere verwerking van glucose, dat als een soort verbrandingsmotor voor belangrijke functies zorgt, zoals lichaamswarmte of spieropbouw. Glucose speelt een grote rol, vooral bij high-performance sporten, omdat het het organisme ondersteunt met spierkracht en zo zorgt voor een soepel proces tussen hersenen en weefsel. Waar in het verleden werd aangenomen dat vet de meest elementaire energieleverancier voor de cellen was, weten we al lang van het complexe samenspel tussen stroom en verbruik. Energie uit glucose omgezet in koolhydraten alleen stelt het menselijk lichaam in staat om spieren op te wekken sterkte, houd de lichaamswarmte constant en houd de hersenen van voedingsstoffen voorzien. Uiteindelijk zouden de zenuwcellen van de hersenen hun werk niet kunnen doen zonder glucose. Het is dus niet verwonderlijk dat deze "brandstof" zo belangrijk is benzine voor een automotor. Ook deze kan ondanks het nog zo goed gevulde oliefilter niet zijn werk doen zonder motorvermogen.

Medische toepassing en gebruik

Als een natuurtalent dopingglucose heeft genezende krachten op het menselijk lichaam. In een gezond organisme zorgt het voor een intermediaire functie tussen de darmen en de bloedbaan. Dus, suiker van voedsel wordt continu opgeslagen in de darmwanden en lever en weer losgelaten in de bloed indien nodig. Afhankelijk van wanneer het lichaam een ​​extra energieboost nodig heeft. De lever en intestinaal slijmvlies zorgen voor een essentiële uitwisseling en doorstroming tussen de cellen met de boodschappersubstantie glucose als energiedrager en zijn functie van biochemische leverancier. Omdat glucose zichzelf bindt water op zichzelf dient het ook in de geneeskunde als ondersteuning tegen een onbalans in het natuurlijke water evenwicht, zoals bij diarreeziekten. Bij ziekte kan glucose worden toegediend om te herstellen evenwicht tot een verstoorde elektrolytenbalans, bijvoorbeeld als de verhouding van zouten voedingsstoffen is niet goed. In dit geval werkt glucose als een reinigingstablet voor de vaatwasser, terwijl in plaats van sprankelende borden alleen glasachtig porselein wordt onthuld. Zelfs het duurste afwasmiddel kan hier geen schone vaat leveren als de basis niet goed is. Net als in het lichaam staat glucose als basis voor de functie van de organen.

Risico's en bijwerkingen

Maar hoewel glucose een energieleverancier is voor de hersenen en organen, kan het voor sommige mensen zowel een helper als een duivel zijn. Een diabetespatiënt wiens natuurlijke glucose-insuline ratio is verstoord, moet altijd glucose bevatten. In hem is de uitwisseling tussen de lever en de cellen worden gedeactiveerd, zodat wanneer er een onderaanbod is van suiker, er is geen automatische afscheiding uit de lever. En voor mensen met glucose-intolerantie moet een kunstmatige vervanger worden gebruikt om ongewenste bijwerkingen te voorkomen. Gelukkig biedt de huidige voedingswetenschap hier voldoende begeleidende benaderingen, zodat ook voor zieke of glucose-intolerante personen een leven zonder beperkingen mogelijk is. Dus zelfs het gezegde "maar dat is lief" krijgt op het tweede gezicht een geheel nieuwe, diepere betekenis.