Oogziekten
A gerstekorrel (hordeolum) is een ontsteking van de klieren van de ooglid. Er zijn twee vormen van hordeolum, afhankelijk van welke klieren zijn aangetast. Hordeolum internum is een ontsteking van de talgklippen van de ooglid (klieren van Meibom).
Vaak een soort puistje, zichtbaar gevuld met pus, is te vinden op de ooglid. In Hordeolum externum de Zeiss-klieren (talgklippen van de wimpers) of de kleine klieren (zweetklieren van het ooglid) zijn ontstoken. Deze vorm van gerstekorrel valt meestal minder op.
Beide ontstekingen gaan gepaard met roodheid, zwelling, pijn en oververhitting van het ooglid. EEN gerstekorrel wordt meestal veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus aureus. Ze genezen meestal vanzelf; bestraling met rood licht of warme kompressen kunnen een ondersteunend effect hebben.
Als een gerstekorrel veroorzaakt significante symptomen, als de genezing wordt vertraagd of als de pus loopt niet weg, een arts moet worden geraadpleegd. De arts kan antibiotica-bevattende zalven of druppels voorschrijven of de pus door een kleine incisie. Als de ziekte een ernstig beloop vertoont, kan dit leiden tot ontsteking van het gehele ooglid en tot abcessen.
Dit is echter zeldzaam en meestal een onschadelijke ziekte. Conjunctivitis is een vrij veel voorkomende ziekte. Het kan acuut optreden en geneest binnen 4 weken.
Als de ziekte langer duurt, wordt het chronisch genoemd conjunctivitis. Het gaat gepaard met rood worden van het oog, pijn, brandendverhoogde gevoeligheid voor licht en gevoel van vreemd lichaam. Typerend zijn ook de ogen die 's ochtends aan elkaar vastzitten en het duidelijke uitsteeksel van het bindvlies schepen (conjunctivale injecties).
Er kan een uitstroom uit het oog zijn, die duidelijk tot etterig is, afhankelijk van het type ziekteverwekker. Conjunctivitis kan verschillende oorzaken hebben. De meest voorkomende zijn bacteriële ziekten (bijv streptokokken, stafylokokken).
Dit resulteert vaak in een etterende afscheiding. Bovendien wordt conjunctivitis vaak veroorzaakt door virussen (bijv. adenovirussen), waarbij de afscheiding vaak nogal waterig en slijmerig is. Een ontsteking van de bindvlies kan ook voorkomen in de context van een allergie (bijv
hooi koorts) of irritatie (bijv. oplosmiddel) van het oog. De behandeling van de bindvlies moet gebaseerd zijn op de trigger. antibiotica worden plaatselijk gebruikt als zalf of druppels tegen bacteriënEn voor virussen de symptomen worden behandeld met decongestivummedicatie.
Antiallergica kunnen worden gegeven in geval van allergie. Ben je nog steeds geïnteresseerd in dit onderwerp? tijdelijke storingen van het gezichtsveld worden genoemd knipperende ogen (trilharen scotoom).
Het flikkeren van de ogen gaat gepaard met heldere zigzaglijnen of flitsen. Het komt voor op beide ogen en in hetzelfde gebied van het gezichtsveld (gelijkluidend). Hoofdpijngevoeligheid voor licht (fotofobie) of misselijkheid kan ook voorkomen.
Flikkeren is een symptoom dat door veel verschillende ziekten kan worden veroorzaakt. De meeste zijn vrij ongevaarlijk, zoals gespannen nek spieren of aanhoudende stress. Vermoeidheid van de ogen en bepaalde medicijnen kunnen ook een flikkering veroorzaken scotoom.
Flikkeringen verdwijnen meestal snel vanzelf. Als het echter langer duurt, kan dit een indicatie geven van de onderliggende ziekte. Als het ongeveer tien minuten duurt, een oogje migraine kan de trigger zijn, vooral als dit gepaard gaat met hoofdpijn.
Een langere duur van ongeveer 30 minuten kan de aankondiging zijn van een migraine. Glaucoma kan ook een flikkering veroorzaken scotoom in de vroege stadia. Als het flikkeren gedurende een langere periode aanhoudt, als het vaak terugkeert (terugkerend) of als de symptomen erg schrijnend zijn, kan een oogarts moet worden geraadpleegd.
Dit kan onderzoeken of een ziekte die moet worden behandeld achter het oog flikkert. Oogtrekkingen is de onvrijwillige samentrekking en opening van het ooglid. Het kan aan beide kanten voorkomen of beperkt zijn tot slechts één oog.
Het wordt vaak veroorzaakt door de zenuw die de gezichtsspieren (gezichtszenuw) of de oorzaak houdt rechtstreeks verband met de oogspieren (bijv. orbicularis oculi-spier). In de overgrote meerderheid van de gevallen oogtrekkingen heeft een onschadelijke oorzaak. Het kan worden veroorzaakt door stress, vermoeidheidvermoeidheid van de ogen of vermoeidheid tijdens het sporten.
Soms gebeurt het zonder enige trigger. Daarnaast, oogtrekkingen kan wijzen op een magnesium deficiëntie, die over het algemeen lichte spiertrekkingen veroorzaakt. Andere staten van ondervoeding kan ook worden aangegeven door oogtrekkingen, in welk geval er vaak gepaard gaat met vermoeidheid en verminderde prestaties.
Bovendien kan een zogenaamde tic gepaard gaan met oogtrekkingen. Dit is een symptoom van psychologische of neurologische aandoeningen. Als het oog spiertrekkingen langer dan een dag duurt of komt heel vaak terug, moet een neuroloog worden geraadpleegd.
Dit geldt vooral als andere symptomen zoals hoofdpijnnachtelijk zweten, gewichtsverlies, koorts, stemmingswisselingen, een verandering van karakter of plotselinge onhandigheid worden aan de symptomen toegevoegd. Meer informatie hierover vindt u onder: twitching in het oog Gezwollen ogen verwijzen vaak niet naar een zwelling van het oog zelf, maar naar zwelling van het ooglid of de zakken onder de ogen. Ze worden zelden geassocieerd met een ziekte.
Een zwelling van het oog kan verschillende oorzaken hebben. Slaaptekort, zout Zwelling kan ook worden veroorzaakt door een allergie, zoals huisstof, pollen, cosmetica, voedsel, insectenbeten of medicijnen. Trauma (slagen, verwondingen) aan het oog en zijn omgeving kan ook zwelling veroorzaken.
Als de zwelling gepaard gaat met andere symptomen, zoals roodheid, pijn en oververhitting, suggereert dit een ontsteking van het oog of omringend weefsel. In dit geval een oogarts moet worden geraadpleegd. Een storing in weefselvocht drainage kan ook leiden tot gezwollen ogen.
Zogenaamd myxoedeem, dat ook zwelling van het oog veroorzaakt, wordt vaak aangetroffen in hypothyreoïdie. Functionele stoornissen, vooral van de hart- en nieren, kunnen ook zwelling veroorzaken. Deze gaan meestal gepaard met andere symptomen.
In zeldzame gevallen kan een groeiende tumor ook zwelling veroorzaken. Niettemin zijn gezwollen ogen meestal onschadelijk. Als er nog meer symptomen optreden, de zwelling gestaag toeneemt of het gezichtsveld beïnvloedt, moet dit door een arts worden opgehelderd.
Zwelling kan ook worden veroorzaakt door een allergie, bijvoorbeeld huisstof, pollen, cosmetica, voedsel, insectenbeten of medicijnen. Trauma (slagen, verwondingen) aan het oog en zijn omgeving kan ook zwelling veroorzaken. Als de zwelling gepaard gaat met andere symptomen zoals roodheid, pijn en oververhitting, suggereert dit een ontsteking van het oog of omringend weefsel.
In dit geval een oogarts moet worden geraadpleegd. Een storing in weefselvocht drainage kan ook leiden tot gezwollen ogen. Zogenaamd myxoedeem, dat ook zwelling van het oog veroorzaakt, wordt vaak aangetroffen in hypothyreoïdie.
Functionele stoornissen, vooral van de hart- en nieren, kunnen ook zwelling veroorzaken. Deze gaan meestal gepaard met andere symptomen. In zeldzame gevallen kan een groeiende tumor ook zwelling veroorzaken.
Niettemin zijn gezwollen ogen meestal onschadelijk. Als er nog meer symptomen optreden, de zwelling gestaag toeneemt of het gezichtsveld beïnvloedt, moet dit door een arts worden opgehelderd. Tranen in de ogen (tranenvloed, epiphora) verwijzen naar de afvoer van traanvocht over de rand van het ooglid.
Er zijn verschillende redenen voor epiphora. Ten eerste te veel traanvocht kan worden geproduceerd (dakyrroe), of de afvoer wordt belemmerd. Te veel traanvocht wordt bijvoorbeeld geproduceerd bij allergieën, sinusitis en ontsteking of letsel aan het oog.
Tranen kunnen ook ontstaan ​​in de context van oogletsel (endocriene orbitopathie) vanwege hyperthyreoïdie, evenals irritatie van het oog (contactlenzen, Chemicaliën). Tranen in de ogen worden ook veroorzaakt door irritatie van de zenuw (trigeminuszenuw) die de traanklier levert. De uitstroom van traanvocht kan worden veroorzaakt door een ontwrichting van de drainagebanen, bijv ontsteking van de traankanalen (canaliculitis), chronische ontsteking van de traanzakjes (dacrocystitis chronicica) of aangeboren afwijkingen.
Verkeerde posities van het ooglid kunnen ook de afvoer van tranen belemmeren. In het geval van epiphora is het risico op infectie voor het aangedane oog aanzienlijk verhoogd. Sommige van de oorzaken hebben ook behandeling nodig. Om deze reden moet een arts worden geraadpleegd als er voortdurend tranen druppelen.
Alle artikelen in deze serie:
