A pols breuk is een fractuur van de pols. Het is meestal het gevolg van een val en is een van de meest voorkomende fracturen. De behandeling is vergelijkbaar met die voor andere fracturen. Pols breuk kan ook worden voorkomen.
Wat is een polsbreuk?
A pols breuk is een breuk van de straal (straal). Het komt meestal voor als u probeert uzelf tijdens een val met uw hand te betrappen. Omdat deze reflex bijna altijd optreedt, zijn fracturen van dit type gebruikelijk. In zeldzame gevallen kan de pols fractuur kan ook het gevolg zijn van een val op de gebogen hand. In dit geval wordt dit een flexiefractuur genoemd. Een fractuur van de pols kan worden behandeld door een gipsverband te dragen. Medicatie innemen is ook nuttig vanwege de pijn.
Oorzaken
A pols fractuur wordt meestal veroorzaakt door een val op de hand. Hierdoor breekt of verstuikt het gewricht. Ouderen en kinderen worden het meest getroffen, omdat ze vaker vallen. Kinderen die tijdens het spelen vallen, proberen de val met hun hand te breken en zo een breuk te veroorzaken. Bij oudere mensen is verminderde botstabiliteit ook een belangrijke factor. Als gevolg hiervan resulteert een val al snel in een fractuur van de pols. osteoporose (botverlies), dat vaker voorkomt op oudere leeftijd, verhoogt het risico op fracturen. Daarnaast lopen ouderen een verhoogd risico door andere klachten. Bijvoorbeeld duizeligheid, zwakte op oudere leeftijd en hartritmestoornissen leiden vallen. In combinatie met verminderde botstabiliteit treden vervolgens ernstige fracturen op. De oorzaak is dus altijd een te hoge druk op de pols, wat tot de breuk leidt. Dit wordt meestal veroorzaakt door een val, maar een beknelde arm, een onnatuurlijke houding tijdens het sporten of geweld kan ook leiden tot zo'n breuk. Verschillende factoren bevorderen ook het risico dat het bot niet alleen verstuikt, maar ook breekt.
Symptomen, klachten en tekenen
A pols fractuur manifesteert zich meestal als ernstig pijn in de aangedane extremiteit. De pijn treedt meestal onmiddellijk op na het letsel en is scherp of kloppend. Omdat de pijn bijzonder hevig is tijdens bewegingen, neemt de getroffen persoon meestal automatisch een beschermende houding aan. De pijn gaat gepaard met zwelling en roodheid in het getroffen gebied. Afhankelijk van de locatie en de ernst van de breuk kan het gewricht maar beperkt of helemaal niet worden bewogen. Een duidelijke indicatie van een fractuur is een zichtbare verkeerde positie van de pols. Als de hand bijvoorbeeld naar buiten of naar achteren is gebogen of onder een ongebruikelijke hoek van de arm staat, kan een breuk worden aangenomen. Een polsbreuk manifesteert zich ook door een ongebruikelijk krakend geluid of andere geluiden tijdens beweging. Af en toe kan ook gevoelloosheid of verlamming optreden. Indien belangrijk schepen gewond zijn, kunnen er ook problemen met de bloedsomloop en grote zwellingen zijn. De symptomen van een polsbreuk nemen in intensiteit toe totdat de fractuur is behandeld. Als er geen behandeling wordt ontvangen, flauwvallen, pijn en bijbehorende lichamelijke symptomen zoals misselijkheid en braken snel in.
Diagnose en verloop
Een polsbreuk kan ondubbelzinnig worden vastgesteld. De symptomen die optreden zijn duidelijk en kunnen in verband worden gebracht met een breuk door de getroffen persoon zelf. Zo treedt enerzijds een pijnlijke zwelling op in het gebied van de pols en anderzijds is er een verkeerde positie van het aangetaste gewricht. Het tweede symptoom komt echter niet altijd voor. De exacte locatie van de breuk is bepalend. Deze symptomen gaan gepaard met sensorische stoornissen van de hand of vingers. De huid en spieren kunnen ook geblesseerd raken. Als deze symptomen aanwezig zijn, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Hij of zij kan een uitgebreid medisch onderzoek uitvoeren om de omvang van de schade inzichtelijk te maken. Polsbreuken gaan vaak gepaard met verwondingen aan zenuwen en schepen. De medische geschiedenis maakt ook duidelijk hoe het ongeval is ontstaan en hoe de pols precies is gebroken. Hierdoor kan de behandelende arts bepaalde soorten fracturen direct uitsluiten. Om de diagnose te bevestigen, een Röntgenstraal onderzoek wordt uitgevoerd. De pols wordt van bovenaf en vanaf de zijkant in beeld gebracht om een optimaal zicht op het getroffen gebied te bieden. Ten slotte moet worden verduidelijkt of de fractuur onstabiel of stabiel is. De daaropvolgende therapie is hierop gebaseerd. Het verloop van de breuk is afhankelijk van de omvang van de breuk. Bij kinderen is de gewrichten genezen gewoonlijk weer binnen een paar weken. Ook de omvang van de fysiotherapeutische vervolgbehandeling is bepalend. Een gecompliceerde fractuur met beschadigde ligamenten en zenuwen vereist meestal een behandeling gedurende enkele maanden voordat het volledig genezen is.
Complicaties
In de meeste gevallen geneest een polsbreuk zonder complicaties. Er kunnen problemen optreden als de fractuur niet of onvoldoende wordt behandeld. Een vertraagde breuk kan bijvoorbeeld leiden voor permanente gevoeligheidsproblemen, chronische pijn, en misvorming. In de helft van alle gevallen kan chirurgische ingreep leiden tot nieuwe misstanden, die bij een volgende operatie moeten worden gecorrigeerd. Eventuele botverplaatsingen kunnen ook leiden tot schade aan de omgeving zenuwen, bloed schepen en zachte weefsels. In het ergste geval leidt dit tot de zogenaamde Sudeck-dystrofie en het volledige functieverlies van de hand. De ziekte van Sudeck treft vooral vrouwen van gevorderde leeftijd, maar patiënten met een eerdere botziekte lopen ook risico op Sudeck-dystrofie. Bovendien kunnen ischemische contracturen, compartimentsyndroom of vetembolieën optreden, die gewoonlijk gepaard gaan met verdere complicaties. Valse gewrichtsvorming (pseudoartrose) in de pols kan ook voorkomen. Als gevolg van een breuk kan ook slijtage optreden of kan het gewricht volledig verstijven. Eindelijk het voorgeschreven pijnstillers kan bijwerkingen veroorzaken. Met een vroege en uitgebreide behandeling kunnen ernstige complicaties meestal worden vermeden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er een polsbreuk optreedt, moet altijd een geschikte arts worden geraadpleegd. Iemand die aan een polsbreuk lijdt, zal ondragelijke pijn hebben, dus moet onmiddellijk naar de dokter gaan. Als medische en medicamenteuze behandeling wordt achterwege gelaten, is het mogelijk dat de breuk niet goed samenkomt. In sommige gevallen kan ook een operatie nodig zijn om de fractuur recht te trekken botten Alleen door een dergelijke medische tussenkomst kan een volledig en snel herstel optreden. Vervolgonderzoeken zijn ook later in het genezingsproces erg belangrijk, zodat eventuele complicaties in een vroeg stadium kunnen worden opgespoord en behandeld. Wordt bij een polsbreuk snel een arts geraadpleegd, dan is de kans op volledig herstel zeer groot.
Behandeling en therapie
De behandeling van een polsbreuk is niet problematisch. Eerst de botten worden hersteld in hun oorspronkelijke vorm, wat een operatie of conservatieve (niet-chirurgische) interventie vereist. In het geval van een simpele fractuur van de pols, een niet-chirurgische therapie is voldoende. Met de hulp van een Röntgenstraal fluoroscopie apparaat, kan de pols in de juiste positie worden gebracht. EEN gips cast wordt vervolgens toegepast om de botten en ondersteuning van genezing. Deel van de therapie omvat ook verschillende bewegingsoefeningen van de vingers en elleboog, met behulp waarvan de gevoeligheidsstoornissen worden verholpen. Afhankelijk van hoe ernstig de polsbreuk is, andere maatregelen moet mogelijk worden ingenomen om beschadigde zenuwen en ligamenten te behandelen.
Vooruitzichten en prognose
Een polsbreuk heeft een goede kans op genezing als de fractuur stabiel is. Na een paar weken rust en het sparen van de aangedane hand treedt bij de meeste patiënten herstel op. Na enkele maanden wordt volledige symptoomvrijheid bereikt. Hoe ouder de patiënt, hoe langer het genezingsproces normaal gesproken duurt. Vroeg spanning aan de hand moet worden vermeden in het geval van een breuk. Lichamelijke activiteiten moeten langzaam worden opgebouwd nadat het genezingsproces is voltooid om gevolgen op de lange termijn te voorkomen. Ondanks de goede vooruitzichten kunnen er complicaties optreden. Naast problemen met de bloedsomloop, mobiliteitsbeperkingen en een blijvende vermindering van de prestaties, loopt de patiënt het risico op een verkeerde positie van de pols. Dit kan gebeuren bij een gecompliceerde fractuur of problemen tijdens het genezingsproces. Tijdige medische zorg en onmiddellijke correctie van botschade zijn noodzakelijk om, indien mogelijk, langdurige schade te voorkomen, waarover sommige patiënten klagen chronische pijn jarenlang of lijden osteoartritis als een laat gevolg. De prognose verslechtert als er al een bot- of gewrichtsaandoening is. Bij een herhaalde polsbreuk worden ook de kansen op herstel verminderd. Volledig herstel is mogelijk, maar het risico op restverschijnselen wordt aanzienlijk verhoogd als de fractuur opnieuw optreedt. In de meeste gevallen wordt in deze gevallen niet meer het gebruikelijke prestatieniveau bereikt.
het voorkomen
Een polsbreuk kan voornamelijk worden voorkomen door beschermende maatregelen te nemen maatregelen tijdens bepaalde sporten. Het wordt bijvoorbeeld aanbevolen om geschikte beschermende kleding te dragen tijdens risicovolle activiteiten zoals in-line het schaatsen Het kan ook helpen om botten te versterken en op te sporen osteoporose in een vroeg stadium. Vooral ouderen kunnen het risico op polsbreuk minimaliseren door preventieve maatregelen te nemen maatregelen en het hebben van duizeligheid of soortgelijke aandoeningen behandeld.
Nazorg
Een fractuur van de pols kan in verschillende mate optreden, dus passende nazorg kan dringend nodig zijn. In ieder geval moet een fractuur van de pols medisch of operatief worden behandeld. Alleen op deze manier kan een snelle en soepele genezing plaatsvinden. Als de getroffen persoon besluit om geen passende behandeling te ondergaan, zijn aanzienlijke complicaties te verwachten. Zonder professionele immobilisatie van de hele pols is volledig herstel of genezing niet mogelijk. Erge, ernstige ontsteking kan optreden, wat zelfs levensbedreigend kan zijn. Na een behandeling of operatie is nazorg erg belangrijk zodat de breuk kan groeien samen in vrede. Het gewricht mag daarom niet worden blootgesteld aan spanning In deze context is het net zo belangrijk om controlebezoeken te houden. Door middel van dergelijke controleonderzoeken kunnen eventuele complicaties vroegtijdig worden opgespoord en dienovereenkomstig worden geëlimineerd.
Wat u zelf kunt doen
Als een polsbreuk wordt vermoed, moet het gewricht eerst worden geïmmobiliseerd en gekoeld. Indien mogelijk wordt het gewonde ledemaat opgevuld met geschikt materiaal en opgetild totdat de spoedarts arriveert. Onafhankelijke pogingen om het gewricht te verplaatsen of in te stellen moeten worden vermeden. Na de eerste behandeling legt de behandelend arts de nodige maatregelen voor een snel herstel uit. In de meeste gevallen wordt een fysiotherapeutische behandeling aanbevolen, die kan worden ondersteund door lichte dagelijkse oefeningen. De pols moet echter de eerste weken worden geïmmobiliseerd. Daarna kan osteopathische therapie nuttig zijn. Zogenaamde therapeutische plasticine kan worden gebruikt voor het dagelijks leven. Nazorg omvat ook uitgebreid wondverzorging Afhankelijk van hoe de wond geneest, moet het verband maximaal twee tot drie keer per week worden verwisseld. Als het huid begint te jeuk, kan het helpen om het gips iets op te tillen en uit te blazen met een haar droger op een lage stand. Bespreek opnieuw eventuele maatregelen vooraf met de verantwoordelijke arts. Dit geldt ook voor het gebruik van natuurlijke remedies. Medicinale planten zoals smeerwortel or arnica ondersteuning wond genezen en zijn bijzonder effectief in de acute genezingsfase.
