Nefrectomie is de chirurgische verwijdering van een nier Mogelijke indicaties voor chirurgische verwijdering van de nier omvatten nierinfarct of misvorming van organen.
Wat is een nefrectomie?
Nefrectomie is de chirurgische verwijdering van een nier Nefrectomie is de chirurgische verwijdering van een nier. Nieren zijn gepaarde organen. Ze zijn boonvormig, 10 tot 12 centimeter lang en 4 tot 6 centimeter breed. Hun gewicht varieert tussen 120 en 200 gram. De belangrijkste functie van de nieren is urinevorming. Dit vereist filtratie, reabsorptie en concentratie van urine. Bovendien is de nier betrokken bij de regulering van water en elektrolyt evenwicht en zuur-base-evenwicht. De eerste nefrectomie werd uitgevoerd door chirurg Gustav Simon in Heidelberg op 2 augustus 1869. Voorafgaand aan de menselijke procedure had Simon verschillende keren nefrectomie bij dieren geoefend. Met de eerste nefrectomie bewees Gustav Simon dat een gezonde nier voldoende was om de uitscheiding van urine over te nemen. Eerder werd aangenomen dat mensen niet levensvatbaar waren met slechts één nier.
Functie, effect en doelen
Een indicatie voor operatieve verwijdering van de nier is een nierinfarct. Nierinfarct is necrose van nierweefsel dat is ontstaan als gevolg van verminderde bloed stroom en hypoxie (ischemie). Vaak wordt een nierinfarct veroorzaakt door trombose Dit kan gebeuren door boezemfibrilleren, aneurysma's van de hart- muur, hartklepvervanging, of ontsteking van de binnenbekleding van het hart. Veneus trombose kan ook een nierinfarct veroorzaken. In dit geval is de onderliggende oorzaak meestal juist hart- mislukking. Maar ook compressie van de nieraders door een niertumor is een mogelijke oorzaak. Een andere indicatie voor nefrectomie is een terugkerende nier ontsteking (nefritis). Nefritis gaat meestal gepaard ontsteking van het functionele nierweefsel en de nierbekken In de meeste gevallen worden nefritiden veroorzaakt door opstijgende infecties vanuit de urinewegen. Nier- en urinestenen, suikerziekte mellitus, misvormingen en pijnstiller misbruik heeft een gunstig effect. Ernstige gevallen van nierstenen (nefrolithiasis) kan ook verwijdering van de nier vereisen. Bovendien kan nefrectomie geïndiceerd zijn voor hydronefrose. Hydronefrose is een abnormale verwijding van de nierbekken Deze dilatatie veroorzaakt een obstructie van de urinaire uitstroom. De nierbekken is opgezwollen, terwijl het nierparenchym vernauwd is. Dit fenomeen staat ook bekend als waterige nierzak. Hydronefrose kan aangeboren of verworven zijn. Oorzaken van secundaire, dwz verworven hydronefrose zijn onder meer obstructie van de urinewegen door stenen, carcinoom van de urineleiderziekten van de vrouwelijke voortplantingsorganen of ziekten van de urinewegen blaas Ernstige misvormingen van organen vereisen ook een nefrectomie. Hetzelfde geldt voor kwaadaardige nieraandoeningen. Niertumoren zijn vaak incidentele bevindingen. Ongeveer 90 procent van alle kwaadaardige niertumoren zijn niercelcarcinomen. Minder vaak worden goedaardige tumoren of zogenaamde oncocytomen gevonden. Bij een radicale nefrectomie worden grotere of centraal gelegen tumoren verwijderd. Bij radicale nefrectomie wordt de hele nier verwijderd. De procedure kan chirurgisch of laparoscopisch open worden uitgevoerd. Tot een paar jaar geleden was open radicale nefrectomie de voorkeursbehandeling voor niertumoren. Tegenwoordig heeft laparoscopische nefrectomie de voorkeur. Open chirurgie wordt uitgevoerd wanneer laparoscopische verwijdering niet mogelijk is vanwege de grootte van de tumor of een eerdere operatie. De operatie kan worden uitgevoerd in een hyperextensie laterale positie (retroperitoneaal) of in rugligging via een abdominale incisie (transperitoneaal). De nier schepen worden geklemd zodat de bloed de toevoer is afgesneden. De nier wordt vervolgens samen met de vetcapsule verwijderd. De weefselvocht knooppunten en bijnier kan ook worden verwijderd. De bijnier zit bovenop de nier. In tegenstelling tot de nier is het niet verantwoordelijk voor de urineproductie, maar voor de hormoonproductie. Patiënten kunnen meestal na 8 tot 10 dagen na een nefrectomie worden ontslagen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Chirurgie, en dus nefrectomie, gaat altijd gepaard met risico's. Tijdens de operatie kan het cardiovasculair systeem kan worden gestoord anesthesie schakelt de bescherming van het lichaam uit reflexen, maag de inhoud kan onder ongunstige omstandigheden de keel, luchtpijp of longen binnendringen. Dit kan resulteren in de ontwikkeling van wat bekend staat als aspiratie longontsteking. Gedurende intubatie aan het begin of extubatie aan het einde van anesthesiekan in zeldzame gevallen een spasme van de glottis optreden. De endotracheale tube of larynx masker irriteert de keel en stembanden. Daarom heesheid en hoesten kan optreden na een operatie. In zeldzame gevallen stemband schade kan blijven bestaan. Af en toe zijn de voortanden van de bovenkaak beschadigd zijn wanneer de laryngoscoop wordt ingebracht. 20 tot 30 procent van alle patiënten heeft er ook last van misselijkheid en braken na anesthesie Hoewel er na de ingreep slechts een klein litteken achterblijft, is een rustperiode en herstel van 4 tot 6 weken na de operatie noodzakelijk. Gedurende de eerste 4 tot 6 weken na de operatie is het risico van trombose is verhoogd. Pijn in de heup, been or enkel en zwelling van de benen dienen altijd als waarschuwingssignalen te worden beschouwd. Als gevolg van been ader trombose, een levensbedreigende longaandoening embolie Kan ontwikkelen. Na nefrectomie moet de overgebleven nier het verlies van nierfunctie Daarom wordt het meestal groter. Dit proces verloopt in de regel probleemloos. Niettemin, laboratoriumwaarden moet regelmatig door de arts worden gecontroleerd. In het bijzonder de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR), creatinine klaring en creatininewaarde moeten worden gecontroleerd. Monitoren door de internist wordt ook aanbevolen. Indien nodig kan de laatste initiëren dialyse tijdig als de functie van de enkele nier is aangetast.
