De ziekte van suikerziekte bepaalt het hele leven van de getroffenen. Intensieve voorlichting over het omgaan met de ziekte kan patiënten helpen hun leven zo normaal mogelijk te leiden en complicaties, zoals hyperosmolair, te voorkomen. coma.
Wat is hyperosmolair coma?
Hyperosmolair coma is een levensbedreigende complicatie van type 2 suikerziekte en is een subtype van diabetische coma Bewusteloosheid wordt veroorzaakt door een extreem gebrek aan insuline Als een hyperosmolair coma optreedt, moet de getroffen persoon onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen en als een intramurale patiënt worden behandeld. Meestal betreft het ouderen type 2 suikerziekte patiënten.
Oorzaken
Hyperosmolaire coma treedt op wanneer bloed glucose niveaus stijgen extreem hoog als gevolg van insuline tekort. Het eigen risico suiker wordt gedeeltelijk uitgescheiden door de nieren. De suikerachtige urine trekt aan water ermee, waardoor het lichaam een ernstig vochtverlies lijdt dat niet kan worden gecompenseerd door alleen te drinken. Insuline Een tekort kan worden veroorzaakt door een onvoldoende toevoer van insuline of een verhoogde behoefte. Een ontoereikende toevoer kan optreden wanneer een diabetespatiënt zichzelf niet of niet op de juiste manier injecteert met voldoende insuline, wanneer hij of zij te weinig insuline inneemt. tablets dat lager bloed glucose niveaus, of wanneer de voorgeschreven dosis is niet langer voldoende. Oudere diabetici worden vaak getroffen, van wie de alvleesklier nog steeds voldoende insuline aanmaakt om overmatige vetafbraak te voorkomen, maar niet langer genoeg om overmatige glucose formatie in de lever In ongeveer 25 procent van de gevallen is dit een diabetespatiënt voorwaarde die voorheen niet was gediagnosticeerd, en een passende behandeling ontbrak daarom volledig. Verhoogd insulinetekort wordt sindsdien in 40 procent van de gevallen veroorzaakt door een infectie bloed glucosespiegels zijn verhoogd tijdens een infectie. Diabetici type 2 moeten hier zeker van op de hoogte zijn als ze ziek zijn, bijvoorbeeld als ze betrapt zijn longontsteking of de griep Een ongunstige dieet, hyperthyreoïdie, een operatie of andere ziekten kunnen ook leiden aan verhoogde insulinebehoefte.
Symptomen, klachten en tekenen
Ernstig verhoogde bloedglucosespiegels en verhoogde vochtuitscheiding zijn typerend voor hyperosmolair coma. De glucose concentratie in de urine is zo hoog dat het de nierdrempel al overschrijdt. Het lichaam probeert de ongebruikte glucose kwijt te raken en scheidt deze af door middel van verhoogde urinevolumes als gevolg van de toename osmolariteit van de glucose. Als gevolg, uitdroging optreedt, wat kan leiden tot bewusteloosheid. Bovendien kunnen er ook epileptische aanvallen optreden. Bovendien veroorzaakt de uitgesproken glucosurie elektrolytenstoornissen. De lage vloeistof volume kan ook volumetekort veroorzaken schokken Ten slotte lopen de nieren risico op acuut nierfalen De elektrolytstoringen hebben een negatief effect op de zenuwcellen van de hersenen en zijn daarom ook grotendeels verantwoordelijk voor de bewustzijnsstoornissen en toevallen. Volume tekort schokken manifesteert zich door een scherpe daling in bloeddruk, een sterk gevoel van dorst en ook door tekenen van bewustzijnsverlies. Naast de daadwerkelijke coma kunnen er ook andere symptomen optreden. Waaronder duizeligheid, een sterk gevoel van dorst, gewichtsverlies, droog mond, erge, ernstige 피로, visuele stoornissen, verminderd concentratie, koorts, nek stijfheid en stoornissen in de bloedsomloop tot aan de bloedsomloop schokken Vochtverlies veroorzaakt verdikking van het bloed, waardoor het risico op trombose. Longontsteking wordt ook waargenomen. De mortaliteit bij hyperosmolair coma is erg hoog. Het varieert van drie tot 30 procent.
Diagnose en verloop
Hyperosmolaire coma kan worden gediagnosticeerd door bloedglucose te meten. Meestal is er een extreem hoge waarde van meer dan 600 milligram per deciliter aanwezig. Ter vergelijking: bij niet-diabetici, normale waarden in a vastend staat zijn 80 tot 120 milligram per deciliter. Verder voert de behandelende arts een bloedonderzoek uit. Dit test of het bloed zouten kalium en natrium zijn aanwezig in normale hoeveelheden. Daarnaast worden speciale parameters gebruikt om te bepalen of er een focus is van ontsteking in het lichaam. Op deze manier kan worden vastgesteld of het hyperosmolaire coma werd veroorzaakt door een infectie. Verdere onderzoeken sluiten de ziekte van andere organen uit als trigger. Het eerste symptoom dat wordt waargenomen, is verhoogd water uitscheiding. Dientengevolge ontwikkelen getroffen personen extreme en aanhoudende dorstgevoelens, misselijkheid en braken, uitgedroogde slijmvliezen, hartkloppingen en laag bloeddruk. Later, duizeligheid en fysieke zwakte wordt toegevoegd, en de patiënt reageert nauwelijks. Ten slotte treedt een instorting van de bloedsomloop op. Als een infectie wordt gegeven als de trigger van hyperosmolair coma, symptomen van de overeenkomstige ontsteking verschijnen ook.
Complicaties
Hierbij komen een aantal verschillende klachten voor voorwaarde, die het dagelijkse leven van de getroffen persoon kunnen beperken en de kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen verminderen. In de regel is er meer dorst en dus meer plassen bij de patiënt. De mond is droog en patiënten hebben er last van misselijkheid en braken Het is niet ongebruikelijk om ook hartkloppingen en een lage bloeddruk te ervaren bloeddruk. De lage bloeddruk kan ervoor zorgen dat de getroffen persoon het bewustzijn verliest of zelfs in coma raakt. Er kunnen ook verschillende verwondingen optreden. Over het algemeen treedt een gevoel van zwakte op, gecombineerd met 피로, zodat het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning wordt ook aanzienlijk verminderd. Niet zelden zijn er ook tijdelijke stoornissen in het denken of spreken, en de getroffenen lijden aan een gebrek aan concentratie De behandeling van deze ziekte vindt plaats met behulp van infusies en niet leiden tot verdere complicaties. Er is ook geen vermindering van de levensverwachting. Na de behandeling moet de medicatie van diabetes bijgesteld worden voor de patiënt zodat dit voorwaarde komt niet meer voor.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Overleg met een arts is noodzakelijk wanneer de getroffen persoon gedurende lange tijd aan verschillende symptomen lijdt. Een aanhoudende drang om te plassen, dat kort na het laatste toiletbezoek terugkeert, is een waarschuwingsteken uit het lichaam van inconsistenties. Als er een verhoogd dorstgevoel is, droge slijmvliezen in de mond en keel of een algemeen gevoel van interne droogheid, een bezoek aan de dokter is noodzakelijk. Dit geldt vooral als er geen fysieke inspanning is of als er intense hitte heerst. Een ogenschijnlijk oorzaakloos intens gevoel van dorst moet door een arts worden opgehelderd. Als symptomen zoals braken, misselijkheid, duizeligheid of algemene zwakte optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. Als er nog meer afwijkingen optreden of de bestaande symptomen toenemen, is een bezoek aan de arts noodzakelijk. Een ongewoon zwakke bloeddruk, een sterke behoefte aan slaap, blijvend 피로 of een bleke teint zijn indicaties van ziekten die moeten worden gecontroleerd en behandeld. Als de getroffen persoon last heeft van hartkloppingen, zweten of een gevoel van ziekte, dient hij of zij een arts te raadplegen om de klachten te laten verhelderen. Als er sprake is van verminderde prestaties, kunnen dagelijkse taken niet meer volledig worden uitgevoerd of als er spijsverteringsklachten optreden, moet een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Hyperosmolaire coma wordt behandeld in het ziekenhuis, vaak in de intensive care afdeling Ten eerste moeten zout- en vloeistofverlies zo snel mogelijk worden hersteld. Via een infuus krijgen patiënten binnen de eerste acht uur ongeveer vijf tot zes liter zoutoplossing toegediend. De infusie van vloeistoffen wordt meestal gestart door de paramedici op weg naar het ziekenhuis. Bovendien wordt intraveneuze insuline toegediend. Indien nodig wordt een uitlokkende infectie behandeld. Het metabolisme wordt langzaam hersteld tot normaal onder nauwkeurige observatie van nier, bloedglucose en pH-waarden, en elektrolyt evenwicht Vervolgens wordt de diabetesmedicatie type 2 bijgesteld. Als het instorten van de bloedsomloop niet op de juiste manier wordt behandeld, zal de getroffen persoon langzaam bewusteloos raken en in een diepe coma vallen, wat in het ergste geval kan eindigen in de dood.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van hyperosmolair coma wordt als ongunstig beschreven. In ernstige gevallen ontwaakt de patiënt niet uit de coma en treedt vroegtijdige dood op. Als de getroffen persoon weer bij bewustzijn komt, moet hij of zij veel verwachten volksgezondheid verliezen. De acute aandoening ontwikkelt zich bij diabetespatiënten. Dit is een chronische ziekte met een potentieel progressief verloop. Ernstige verslechtering van de levensstijl is al aanwezig bij patiënten vóór de comateuze toestand. Volgens de huidige wetenschappelijke en medische mogelijkheden is er geen remedie voor diabetes. De coma verergert de reeds bestaande toestand van de patiënt verder volksgezondheid Daarom is een verdere afname van de kwaliteit van leven en een toename van reeds bestaande klachten te verwachten. Bovendien ontwikkelen zich bij de meeste getroffenen verdere aandoeningen. Zodra de coma is overwonnen, wordt het medicatieregime van de patiënt aangepast. Dit is om herhaling van hyperosmolair coma te voorkomen en om een preventief effect te hebben. Daarnaast worden de huidige symptomen opnieuw beoordeeld en vindt een optimalisatie van het behandelplan plaats. Als de patiënt meewerkt en de instructies van de arts opvolgt, kunnen aanzienlijke verbeteringen worden waargenomen. Hoewel er geen uitzicht op genezing is, kan toch een adequate levensstijl worden vastgesteld.
het voorkomen
De belangrijkste preventieve maatregel voor diabetespatiënten is om adequaat te worden geïnformeerd over hun ziekte. Om hyperosmolair coma te voorkomen, moeten ze hun bloedglucosespiegel regelmatig meten en snel stijgende niveaus kunnen detecteren, bijvoorbeeld tijdens een infectie. Als de bloedglucosespiegels verhoogd zijn, kan de insuline dosis dienovereenkomstig worden aangepast. Speciale trainingen voor diabetespatiënten geven voorlichting over complicaties en geven tips om dagelijks met de ziekte om te gaan. Verder is het belangrijk om altijd voldoende te drinken; minimaal twee liter per dag wordt aanbevolen.
Nazorg
Het risico op hyperosmolair coma kan tijdens de follow-up worden opgespoord door voorzichtig te zijn Grensverkeer Daartoe is het belangrijk dat diabetici zich bewust zijn van de risico's en hun bloedglucose nauwlettend in de gaten houden. Dit omvat onder meer het aanpassen van de dagelijkse dosis insuline om dagelijkse activiteiten en maaltijden aan te passen. Verhoogd bewustzijn helpt veranderingen te identificeren als waarschuwingssignalen. Als diabetische coma wordt vermoed, zijn snelle tegenmaatregelen nodig. Een bezoek aan de dokter of een oproep aan de hulpdienst zal verdere stappen inleiden. Na een eerste behandeling met insuline en veel vocht vindt observatie op langere termijn plaats. Dit richt zich op het aanpassen van de bloedglucosespiegels en op de stabiliteit van de patiënt. Uitgebreide voorlichting van mensen die risico lopen, is een belangrijke bijdrage in het kader van een veilige follow-up. Om zich voor te bereiden op een acute noodsituatie, hebben mensen de juiste medicijnen nodig. Het is ook nuttig om familieleden erbij te betrekken. Deze kunnen het nodige vergen maatregelen in geval van nood, als de patiënt niet meer reageert. Regelmatige vervolgafspraken omvatten ook nefrologische, oogheelkundige en huisartsonderzoeken. Deze zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat diabetes niet leidt tot ernstige gevolgen, zoals nier problemen, blindheid of diabetische voet.
Wat u zelf kunt doen
Familieleden van een gediagnosticeerde diabeticus en ook de patiënt zelf herkennen meestal de tekenen van een gestoorde bloed suiker niveau vrij vroeg. Als de stofwisseling echter te snel degenereert of onopgemerkt blijft, is er vaak geen tijd meer voor profylactische behandeling. maatregelen Als de patiënt in een hyperosmolaire coma terechtkomt, bevindt hij zich in een levensbedreigende noodsituatie. Dit is een toestand van diepe bewusteloosheid. Dit betekent dat de hartslag en ademhaling zijn nog steeds aanwezig, maar het bewuste bestaan is uitgeschakeld. Evenzo heeft de getroffen persoon niet langer vitale bescherming reflexen Om deze reden mogen nu geen pogingen worden ondernomen om voedsel in te nemen. De getroffen persoon slikt noch hoest reflexen Er bestaat een risico op aspiratie en dus een kans op verstikking. De enige zelfhulpmogelijkheid is om snel te handelen en de bloedglucosespiegel te meten. De patiënt moet zo snel mogelijk in de herstelpositie worden gebracht en de ambulancedienst moet worden gebeld. Tijdens het wachten is het belangrijk om die van de patiënt te controleren ademhaling regelmatig en, indien nodig, mond-op-mondneus- reanimatie Als het slachtoffer spontaan is ademhaling lijkt onvoldoende te zijn of als zijn huid wordt blauwachtig, cardiopulmonaal reanimatie moet uitgevoerd worden. Als er meer dan één hulpverlener ter plaatse is, moet reanimatie in rotatie worden uitgevoerd, afwisselend zonder pauze. Dit is nodig totdat de reddingsdienst op de plaats van noodsituaties arriveert.
