Pluimgierst, afkomstig uit Azië, is een van de oudste granen in de wereld. Vooral in Azië en Noord-Afrika is de pluimgierst nog steeds een van de belangrijkste granen vandaag. Omdat het een hoog gehalte aan mineralen en vitaminen, de pluimgierst is populair in de voeding en wordt ook als remedie gebruikt.
Voorkomen en teelt van pluimgierst.
De naam gierst komt van het oude Germaanse woord "hirsi", wat verzadiging betekent. De pluimgierst of ook wel echte gierst is ingedeeld bij de familie van de zoete grassen en behoort tot de oudste graansoorten. Het werd al rond 6000 v.Chr. Gebruikt. De naam gierst komt van het oude Germaanse woord "hirsi", wat verzadiging betekent. Tegenwoordig wordt het voornamelijk alleen in Azië en Noord-Amerika verbouwd, omdat het in Europa is verdrongen door de teelt van maïs en aardappelen. In de middeleeuwen werd deze graansoort beschouwd als de 'arme man' brood”En werd veel gebruikt. Om de ingrediënten te ontwikkelen, wordt gierst verwarmd, gekookt of geroosterd. Millet heeft geen speciale bodemvereisten en kan zelfs op zandgronden worden geteeld. Het is echter zeer vatbaar voor vorst en vereist warmere temperaturen. De plant wordt ongeveer 0.5 tot 1.5 m hoog en heeft hangende pluimen waaraan de oren vastzitten. De korrels zijn meestal wit of gelig van kleur. De bloeiperiode is van juni tot september.
Effect en toepassing
Pluimgierst kan zowel in de dagelijkse voeding als als medicinaal middel worden gebruikt. Een aanzienlijk deel van de geoogste gierst wordt echter ook gebruikt als vogelvoer en verwerkt in industrieel geproduceerd honden- en kattenvoer. Gierst kan zowel als meel, als graan, als vlokken, als meel of als kaf worden gekocht en verwerkt. Gierst bevat verschillende eiwitten aminozuren en vetzuren, die voor meer dan 50 procent onverzadigd zijn. Gierst staat vooral bekend om zijn hoge gehalte aan ijzer en kiezelzuur. Kiezelzuur wordt sterker botten, bindweefsel en huid, biedt aanvulling van hormonen en reguleert water evenwicht, die het hele metabolisme positief ondersteunt. Het verjongt en ontgift ook het lichaam. Ongepelde gierstkorrels bevatten veel meer vitale stoffen dan gepelde gierst. Omdat gierst geen gluten, het is niet mogelijk om te maken brood of gebak van alleen. Het kan echter wel aan ander meel worden toegevoegd brood of gebak of bereid als pap. Daar wordt het meestal als voedsel gebruikt aanvullen of om maagdarmklachten te verlichten. Het wordt ook gebruikt in verwarmingskussens. Als medicinale plant wordt het tegenwoordig vooral gebruikt tegen de symptomen van veroudering en beschavingsziekten. Bruine gierst , de roodoranje vorm van pluimgierst, wordt meestal ongepeld verkocht en wordt gebruikt als dieet aanvullen voor verschillende chronische aandoeningen. Met name in osteoartritis bruine gierst wordt meestal met veel succes gebruikt. Bruine gierst wordt meestal in de vorm van meel in winkels gevonden. In een speciaal maalproces worden de randlagen zo fijn gemalen dat ze licht verteerbaar zijn. De ingrediënten worden daarbij niet vernietigd en blijven dus bewaard. Vlokken of vlokken kunnen over muesli's of fruitsalades worden gestrooid. Bruine gierst bevat in het algemeen meer voedingsstoffen dan gouden gierst. Omdat bruine gierst heel fijn wordt gemalen, hoeft hij niet gekookt of verwarmd te worden en kan hij dus rauw gegeten worden. Bruine gierst levert een zeer belangrijk mineraal met de silicium het bevat, wat bijdraagt aan de groei van haar en vingernagels, maar heeft ook een gunstig effect op de gewrichten. 100 g gierst bevat ongeveer 50 mg silicium. anders granen zoals rogge of tarwe bevatten slechts 9 mg silicium per 100 g. Vanwege het remmende effect op ontstekingkan het aanwezige silicium ook worden gebruikt in ontstekingsfasen bij verschillende ziekten.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
Aangezien gierst is gluten-vrij, het kan specifiek worden gebruikt door mensen die er last van hebben gluten-intolerantie. Bovendien omdat gierst geen gluten, kan het worden gebruikt voor dieetvoeding. Gierst blinkt echter niet alleen uit door zijn goede tolerantie, maar ook door zijn hoge gehalte aan micronutriënten. Vooral het aanwezige silicium, wat een positief effect heeft op gewrichten, huid en haar, is van groot belang voor het lichaam.Om een langdurig tekort aan silicium te voorkomen, moet gierst worden opgenomen in de dagelijkse dieet. Regelmatige inname van gierst, vooral bruine gierst, kan bij veel mensen verschillende chronische ziekten verbeteren. Het kan ook voorkomen cellulite en verbeter tand volksgezondheid. Van bruine gierst wordt echter altijd gezegd dat deze schadelijk is, omdat er ook secundaire plantaardige stoffen in zitten die niet geschikt zijn voor consumptie. Deze stoffen zijn voornamelijk polyfenolen en fytinezuur. Deze stoffen hebben echter alleen negatieve effecten als ze in hoge doses worden ingenomen. Als ze echter worden toegevoegd aan het dieet slechts als klein onderdeel zijn ze onschadelijk. Daarnaast, polyfenolen zijn anti-oxidant stoffen en helpen zo de mens te beschermen tegen vrije radicalen. Volgens recente bevindingen wordt aangenomen dat fytinezuur ook een kanker-beschermende werking en reguleren bloed suiker niveaus. Ter ondersteuning van het dieet en om overdosering te vermijden, moeten ongeveer één tot vier eetlepels gierst in de vorm van bloem, vlokken of vlokken per dag in de maaltijd worden opgenomen.
