Extern bleken

Uitwendig bleken omvat verschillende procedures voor het bleken van tanden, waarbij bleekmiddelen extern (van buitenaf) op de tanden worden aangebracht en kleurstoffen die in het bovendeel zijn opgeslagen. glazuur lagen worden chemisch omgezet in kleurloze reactieproducten. Tegenwoordig associeert een patiënt succesvolle tandheelkundige zorg niet alleen met de wens om de volksgezondheid van zijn of haar kauwfunctie, maar hoopt ook op esthetische verbeteringen die hem of haar zullen helpen een meer sympathiek en competent uiterlijk te bereiken door middel van een stralend mooie glimlach. De belangrijkste bijdrage aan een stralend gebit wordt door de patiënt zelf geleverd door consistente, correcte tandheelkundige zorg thuis, gecombineerd met het verregaand voorkomen van verkleuring genotmiddelen zoals koffie, bepaalde soorten thee, rode wijn en vooral nicotine​ Daarnaast is de eerste stap in de tandartspraktijk een grondige professionele gebitsreiniging (PZR): verkleuringen die zich op het tandoppervlak afzetten, worden verwijderd door bijvoorbeeld het gebit te reinigen met een poeder jet en aansluitend polijsten met pasta's van verschillende korrelgroottes. Hoewel deze afgezette verkleuringen ook worden opgevangen door de chemische reacties die plaatsvinden tijdens het bleken, moeten ze toch van tevoren worden verwijderd, omdat ze anders het bleekmiddel moeilijker maken om het tandoppervlak binnen te dringen. Werkingsmechanisme van de bleekmaterialen:

Bleekmiddelen zijn meestal verkrijgbaar als gel en zijn gemakkelijk te hanteren en aan te brengen in deze doseringsvorm. De chemisch reactieve stoffen zijn:

  • Waterstof peroxide (H2O2; waterstofsuperoxide): ontleedt en ontvouwt daardoor zowel een reducerend als oxiderend effect; groter gekleurd moleculen worden daardoor afgebroken tot kleinere kleurloze reactieproducten, gekleurde metaaloxiden worden gereduceerd tot kleurloos.
  • Carbamideperoxide: ontleedt tot waterstof peroxide en ureum​ De laatste reageert verder op vorm carbon dioxide (CO2) en ammonia (NH3). Carbamideperoxide zorgt voor een depot voor waterstof peroxide als het eigenlijke actieve ingrediënt; die geleidelijk wordt vrijgegeven. Een bleking met carbamideperoxide wordt dienovereenkomstig gebufferd.

Indicaties (toepassingsgebieden)

Verkleuring die is doorgedrongen in de bovenste lagen van de glazuur is niet toegankelijk voor de methoden van professionele gebitsreiniging. Hier worden de verschillende methoden van uitwendig bleken toegepast. Handige indicaties kunnen zijn:

  • Aan leeftijd gerelateerde verkleuring van de tanden
  • In de mineralisatiefase van de tanden kwamen bijvoorbeeld afzettingen voor tetracycline verkleuring; hier wordt echter alleen het bleken van lichte verkleuring als prognostisch goed beschouwd.

Contra-indicaties

Voor elke puur cosmetische behandeling, inclusief bleken, moeten de contra-indicaties bijzonder breed zijn:

  • Zwaartekracht (zwangerschap)
  • Lactatiefase (borstvoeding)
  • Kinderen en adolescenten door de nog grote uitzetting van de pulp (de tandpulp) en daarmee significant verhoogd risico op pulpitis (pulpaontsteking), vooral omdat er nog geen leeftijdsgebonden verkleuring aanwezig kan zijn
  • Overgevoeligheden (overgevoelige tandhalzen) - hier moet met name het sterk geconcentreerde bleken op kantoor worden vermeden
  • Onvoldoende restauraties (lekkende kroon en opvulranden).
  • Carieuze gebreken
  • Algemeen glazuur vormingsstoornissen, bijv amelogenesis imperfecta (genetische ziekte waarbij sprake is van een aandoening van de glazuurvorming).
  • Herhaaldelijk bleken voor het verstrijken van drie jaar.
  • Overmatige consumptie van kleurstoffen genotmiddelen zoals koffie, thee, tabak, rode wijn, etc.
  • Thuisbleken met spalk erin alcohol misbruik / alcohol afhankelijkheid (nacht braken en andere complicaties kunnen niet worden uitgesloten).

Voor uitwendig bleken

Voor uitwendig bleken zijn de volgende maatregelen vereist, ongeacht de gebruikte procedure:

  • De patiënt informeren over volksgezondheid risico's en mogelijke complicaties.
  • Verduidelijking van verwachtingen
  • Verduidelijking van de sterk variërende verwachte duur van het blekende effect en herhaling (herhaling van het oude voorwaarde).
  • Diagnostiek om lekkende vulling en kroonranden en blootliggende tandhalzen uit te sluiten.
  • Gevoeligheidscontrole van de te bleken tanden.
  • Indien nodig, vervanging van lekkende vullingen of tijdelijke verzegeling van marges op restauraties, die moeten worden vervangen en qua kleur moeten worden aangepast - ongeveer vier weken - na het bleken.
  • Professionele gebitsreiniging
  • Foto's gemaakt bij daglicht zonder flits met referentietand van de kleurenring om het succes van de behandeling te documenteren.

De procedures

Voor uitwendig bleken zijn er in principe drie verschillend complexe procedures om uit te kiezen:

  • I. Office bleken
  • II. Thuisbleken onder tandheelkundige begeleiding
  • III. thuis bleken met vrij verkrijgbare bleekmiddelen.

I. Office bleken

Bleken op kantoor (synoniemen: bleken op kantoor; bleekbehandeling in de tandartspraktijk; bleken op de stoel) is de meest complexe procedure. Er worden sterk geconcentreerde bleekproducten gebruikt. Omdat het aantal complicaties onvermijdelijk hoger is met het toenemen concentratie, is het raadzaam om bleken op kantoor alleen te gebruiken in bijzonder ernstige gevallen waarin het succes van bleken thuis (II. en III.) van meet af aan zeer twijfelachtig is. De volgende procedure wordt aanbevolen:

  • Installatie van rubberen dam of toepassing van "vloeibare rubberdam" op de gingiva (de tandvlees) om irritatie veroorzaakt door het bleekmateriaal te minimaliseren.
  • Beschermende bril voor behandelaar en patiënt
  • Toepassing van 30-36% waterstofperoxide gel (H2O2) of 20-30% carbamideperoxidegel op het glazuur met voldoende afstand tot blootliggende tandhalzen en tandvlees.
  • Blootstellingstijd 30 minuten onder constante controle; indien nodig tussentijdse opzegging in geval van pijn gevoel.
  • Bleeklampen: vergroot het penetrerend vermogen van waterstofperoxide door het effect van temperatuur en dus ook het risico op pulpitis (ontsteking van het tandvlees).
  • Overmatig bleken buiten de beoogde tint, omdat de tanden in de eerste vier weken weer iets donkerder worden.
  • Eerst voorzichtig, daarna intensief spuiten van de bleekgel.
  • Verwijdering van het rubberen dam of beschermende lak van het tandvlees.
  • Nabehandeling van de tanden met fluoride gel of kalium nitraat gel.
  • Herhaal sessies tot vijf keer

II. Thuisbleken onder begeleiding van een tandarts.

Deze methode van thuisbleken (synoniem: thuisbleken) is de procedure met het laagste risico, die gemakkelijk te gebruiken is, maar de betrouwbaarheid en het doorzettingsvermogen van de patiënt vereist:

  • Afdruk van een of beide kaken, afhankelijk van de mate van bleking.
  • Vervaardiging van een flexibele, zachte spalk (in het tandtechnisch laboratorium door middel van thermovormtechniek), waarvan de vervaardiging onderworpen is aan de volgende eisen: Uitsparing voor het bleken van geldepot; uitsparing moet minstens 1 mm afstand hebben tot de gingiva (tot de tandvlees​ blootgesteld dentine (dentine) zoals tandhalzen mogen niet worden afgedekt door de spalk.
  • Breng de spalk eronder op de patiënt aan
  • Instructies voor het aanbrengen van de bleekgel: alleen in de uitsparing van de spalk, eenmaal aanbrengen, de gel niet constant vervangen tijdens de dagelijkse draagtijd.
  • Draagtijd dagelijks 1-6 uur, zowel overdag als 's nachts.
  • Behandelingsduur 7-10 dagen onder regelmatige controle

Als alternatief heeft de tandarts de mogelijkheid om onder begeleiding industrieel vervaardigde applicatorspalken aan de patiënt uit te delen, die goedkoper zijn voor de patiënt, maar ook de nadelen met zich meebrengen die het gevolg zijn van een slechtere pasvorm. III. Thuis bleken met vrij verkrijgbare bleekmiddelen

Deze methode van thuisbleken wordt alleen ter wille van de volledigheid genoemd, omdat het aanzienlijke risico's met zich meebrengt in vergelijking met begeleid thuisbleken. Het betreft ofwel bleekgels die op een universele bakplaat of folie worden aangebracht, of vernis die met een kwast wordt aangebracht:

  • Meestal komt de patiënt niet van tevoren ter verduidelijking bij de tandarts, risico's zoals lekkende restauraties en blootliggende halzen blijven onopgemerkt
  • Een eerdere professionele gebitsreiniging (PZR) vindt niet plaats
  • Vanwege de niet-individuele pasvorm, met name de universele trays, komt het erop neer dat het bleekmiddel sneller wordt ingeslikt.

Mogelijke complicaties

  • Pijnreacties, die meestal verdwijnen na verwijdering van de bleekgel
  • Ontstekingsreacties van de pulpa (van de tandpulpa).
  • Overgevoeligheid (overgevoeligheid)
  • Ontstekingsschade aan het tandvlees (tandvlees) en parodontium (het tandvlees en parodontium) en keelholte slijmvlies.
  • Minder buiging sterkte van het glazuur.
  • Verminderde hardheid van glazuur en dentine (dentine)
  • Slechtere hechting van verlijmd gecementeerde vulmaterialen; daarom (en andere) lijmvullingen op zijn vroegst na een week aanbrengen.
  • Omkeerbare vochtverwijdering van de harde substanties van de tanden.
  • Onvoldoende bleekeffect: niet elke tandkleur kan worden gewit, dus het resultaat is onvoorspelbaar