Gehoorverlies is een gemeenschappelijk voorwaarde Als we kijken naar de totale populatie van zuigelingen tot ouderen, mogen we aannemen dat gemiddeld in de wereld ongeveer tien procent van alle mensen aan gehoorstoornissen lijdt. Niet iedereen hoeft hiervoor een dokter te zien, maar minstens drie procent van de totale bevolking heeft medische behandeling nodig.
Oorzaken
Gehoor AIDS zijn er in verschillende uitvoeringen. De meest voorkomende modellen zijn meestal analoge achter-het-oor-apparaten. Gehoorverlies en gehoorverlies kan ermee worden gecompenseerd. Ze maken het dagelijks leven veel gemakkelijker voor slechthorenden. De natuurlijke achteruitgang van het gehoor begint bij verder volledig gezonde personen al kort voor het einde van de rijpingsperiode. Vooral in het gehoororgaan, waarvan de grootste functionele capaciteit ongeveer aan het einde van het tweede levensdecennium ligt, kan de leeftijdsafname vanaf het derde levensdecennium al heel vroeg worden opgespoord. Het regressieproces verschilt natuurlijk sterk van persoon tot persoon en hangt ook af van verdere spanningen waaraan de mens als geheel, maar vooral het gehoororgaan, wordt blootgesteld. In geen geval is de zogenaamde leeftijdsgebonden gehoorverlies de hoofdoorzaak van alle gehoorstoornissen, maar alle mensen die een hoge leeftijd bereiken, moeten ooit in meer of mindere mate last hebben van leeftijdsgebonden veranderingen in het gehoororgaan. Zoals bekend zijn er zeer veel oorzaken die deze kunnen veroorzaken gehoorverlies Naast de reeds genoemde leeftijdsdegradatie moet hier vooral worden vermeld: middenoorontstekingen van zowel acute als chronische aard, de otosclerose, verschillende soorten accidentele schade aan het hoofd, de geluidsschade, verschillende infectieziekten, ziekten van de bovenste
luchtwegen bij zuigelingen en jonge kinderen, oorafwijkingen, gehoorschade zenuwen by drugs of andere schadelijke agentia, aangeboren gehoorstoornissen, acuut gehoorverlies op middelbare leeftijd, en diverse anderen.
Symptomen, klachten en tekenen
De eerste tekenen van het begin van gehoorverlies of gehoorbeschadiging zijn vaak ongebruikelijke problemen bij het praten. De getroffen persoon heeft problemen met begrip en moet daarom meerdere keren vragen. Luisteraars en gesprekspartners vragen daarentegen om zachter te spreken. Gesprekken worden steeds vermoeiender. Dit geldt vooral tijdens telefoongesprekken. De symptomen van gehoorverlies ontwikkelen zich meestal langzaam en verraderlijk. Stille geluiden die uit de natuur komen, worden nauwelijks meer waargenomen. Denk hierbij aan vogelgezang, het geluid van de zee of windgeruis. Radio of televisie moet steeds luider worden gedraaid. Genieten van vrijetijdsbesteding zoals het bijwonen van evenementen of het kijken naar tv-programma's is vanwege de gehoorproblemen slechts in beperkte mate mogelijk. Achtergrondgeluiden maken een gesprek steeds moeilijker. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden geluiden in het huishouden, zoals het opstarten van de koelkast of het rinkelen van de deurbel, ook steeds minder vaak waargenomen. Zelfs ochtendgeluiden worden niet meer gehoord. Als het gehoorverlies wordt veroorzaakt door lawaai, is oorsuizen een typisch symptoom. Sommige patiënten hebben het gevoel dat ze een vreemd lichaam in hun oor hebben. In het geval van een plotseling begin van gehoorverlies, wordt meestal slechts één oor aangetast. In het geval van een traag begin otoscleroseSymptomen zoals oorsuizen en krakende geluiden komen in eerste instantie ook alleen in één oor voor. In de meeste gevallen treden deze symptomen later in beide oren op. Mensen die er last van hebben otitis media in het bijzonder een constante medische behandeling vereisen. De acute en herhaalde korte ontstekingsfasen worden door elke arts conservatief behandeld, deels door het gebruikelijke fysiotherapie, deels ober ook met behulp van moderne medicijnen, die tot de chemotherapie Of naar de antibiotica. Acuut otitis media, wat leidt tot ontsteking van het hele mastoïdproces, werd vroeger alleen operatief behandeld.
Complicaties
Deze klachten hebben in de regel een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Patiënten hebben in hun dagelijks leven aanzienlijke beperkingen en zijn in ernstige gevallen ook afhankelijk van de hulp van andere mensen. Het verdere verloop van deze ziekten is sterk afhankelijk van hun oorzaak, zodat een algemeen verloop niet kan worden voorspeld. Met name bij kinderen kan dit de ontwikkeling vertragen, waardoor complicaties en klachten ook op volwassen leeftijd kunnen ontstaan. De ziekten hoeven niet in alle gevallen behandeld te worden. Ze bedoelen ook niet altijd per se a volksgezondheid gevaar. Directe en causale behandeling van deze aandoeningen is slechts in enkele gevallen mogelijk. Bovenal kunnen de klachten worden verlicht en beperkt met behulp van technische hulpmiddelen en gehoor AIDS Een volledig gehoorverlies kan echter meestal niet onomkeerbaar worden gemaakt. Tijdens de behandeling zelf treden geen bijzondere complicaties op. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt ook niet verminderd of anderszins beïnvloed door deze klachten. Patiënten hebben echter vaak last van psychische klachten en hebben daarom psychologische behandeling nodig.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij gehoorverlies, gehoorstoornissen en otosclerosemoet altijd een arts worden geraadpleegd. Er zal geen zelfgenezing zijn, dus de getroffenen hebben altijd medische behandeling van een arts nodig. Tegelijkertijd heeft een vroege diagnose met vroege behandeling een positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kunnen verdere complicaties worden voorkomen. Bij gehoorverlies, gehoorstoornissen en. Dient een arts te worden geraadpleegd otosclerose als er gehoorklachten optreden die niet vanzelf verdwijnen. Dit kan onder meer zoemen of andere vervelende geluiden in het oor zijn, die de kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen verminderen. In veel gevallen is het gevoel van een vreemd lichaam in het oor is ook een aanwijzing voor deze aandoeningen en dient dan ook door een arts onderzocht te worden. De meeste patiënten hebben ook ontsteking in de middenoor Bij gehoorverlies, gehoorstoornissen en otosclerose kan een KNO-arts geraadpleegd worden. Of dit tot genezing zal leiden, is echter niet universeel te voorspellen. Het is misschien niet mogelijk om de ziekte te genezen.
Behandeling en therapie
Moderne therapeutische benaderingen van de afgelopen 20-30 jaar hebben in dit opzicht voor een enorme omwenteling gezorgd. Tenzij het mastoïde proces ontsteking wordt gecompliceerd door botvernietiging, doorbraak naar buiten, binnenoor of schedelholte, gerichte, hogedosis antibiotica worden nu gebruikt voor behandeling na voorafgaande detectie van pathogenen, en voor meer dan 80 procent van de acute gevallen is de chirurgische procedure van het simpelweg gutsen van het mastoïdproces niet langer nodig. De overige 20 procent van de patiënten die nog steeds geopereerd moeten worden, lijdt eraan pathogenen waarvoor de drugs niet effectief zijn, of van dergelijke wrat proces vernietiging dat de antibiotica niet langer de focus van de ziekte bereiken in voldoende concentratie Als men echter afhankelijk is van medicamenteuze behandeling, moet de specialist de patiënt constant in de gaten houden, omdat in geval van onjuiste nazorg soms de ingreep die toch nodig wordt, niet op het juiste moment wordt uitgevoerd of de normale gehoorfunctie niet wordt hersteld ondanks de genezing van de ontsteking, omdat littekens gevormd als gevolg van de onvoldoende behandeling en veroorzaakte een aanzienlijke gehoorbeschadiging. Veel moeilijker is de behandeling van chronisch middenoor processen. Tegenwoordig onderscheiden we drie pathologisch-anatomisch verschillende processen bij chronische middenoor ontsteking. Alleen in het geval van de zogenaamde eenvoudige mucosale ettering, volgens de opvattingen van vandaag, een krachtige conservatieve behandeling met spoelingen, druppels, zalven, poeders en dergelijke gedurende enkele weken is nog steeds geschikt. Als er na ten minste zes weken van een dergelijke intensieve medische behandeling geen significante verbetering is opgetreden, moet een operatie worden uitgevoerd, net als bij de andere twee vormen van chronische otitis media, de zogenaamde granulerende polyposis en de kwaadaardige cholesteatomatose. Waar in vroegere decennia radicale chirurgie werd uitgevoerd, zij het recentelijk in een steeds zachtere vorm, moet volgens de huidige stand van de microchirurgie elk oor met chronische ettering primair met reconstructieve bedoelingen worden geopereerd. Hiermee wordt bedoeld dat niet alleen het gehele vernietigde deel en alle zieke delen van het middenoor verwijderd moeten worden, maar direct van de bestaande nog gezonde delen altijd met gebruikmaking van het eigen lichaamsweefsel van de patiënt uit gezonde gebieden, ook het middenoor moet worden gereconstrueerd tot zodanig dat een beter, zo optimaal mogelijk gehoor wordt bereikt. Een dergelijke procedure wordt gewoonlijk tympanoplastiek genoemd. Er zijn vele vormen en soorten tympanoplastiek, waarbij elke operatie de twee hoofdtaken moet vervullen: het wegnemen van de ettering en het verbeteren van het gehoor. Er zijn standaardtypes van tympanoplastiek, maar van dit soort operaties worden tegenwoordig bijna alleen de operaties gebruikt die het meest zacht zijn voor het middenoor en resulteren in het beste gehoor. Doorslaggevend voor het slagen van de operatie is de zogenaamde binnenoorreserve. Als het nog steeds groot is, kan zelfs na vele jaren ettering een goed resultaat worden bereikt. Maar het moet met alle duidelijkheid worden gezegd dat elke voortdurende ettering van het middenoor een steeds toenemende gehoorbeschadiging veroorzaakt. Hoe eerder een dergelijke ettering kan worden gestopt, hoe minder het binnenoor zal worden beschadigd. Tympanoplastie is niet in alle gevallen succesvol bij de eerste operatie. Ongeveer een derde van de gevallen, die bijzonder onaangenaam zijn
Grannulation-formaties vertonen slechte genezingseigenschappen of worden geassocieerd met andere ziekten (suikerziekte, bloedingsneiging, tuberculose, arme generaal voorwaarde), moet ook een tweede keer operatief worden behandeld met intensieve follow-up. De tweede keer is een operatie via de gehoorgang zonder uitwendige incisie voldoende. In dit geval alleen het reconstructieve maatregelen dat deed het niet leiden tot de genezing van het timpaan tijdens de eerste operatie worden uitgevoerd. In eerste instantie is het alleen een kwestie van de resterende gaten in de trommelvlies of het creëren van een gezonde transmissieketen, die niet kon worden bereikt vanwege onvoldoende genezing bij de vervolgbehandeling. Als het gehoor verbeterd moet worden, is het absoluut noodzakelijk dat de eileidersfunctie behouden blijft. Om dit te bereiken heeft de specialist tegenwoordig veel mogelijkheden. In de meeste gevallen verstoringen van het trommelvlies ventilatie door de buis worden verwijderd, zelfs vóór de operatie.
Otosclerose als oorzaak
Otosclerose is een niet-inflammatoire ziekte die zeer vaak voorkomt bij mensen in de middelste decennia van hun leven. Het ontwikkelt zich geleidelijk en belemmert voornamelijk de geluidsoverdracht naar het binnenoor. Ongeveer twee procent van alle mensen lijdt aan deze ziekte. De oude chirurgische ingrepen en verschillende medicijnen, hormonen, vitaminen, enz. brachten geen significante verbetering. Pas in de afgelopen 20 jaar kan men spreken van een succesvolle chirurgische behandeling van otosclerose. Terwijl 30 jaar geleden een poortopening met verschillende nadelen werd gebruikt als de enige operatie met permanent succes, is in het afgelopen decennium directe chirurgie aan de stijgbeugel populair geworden. Dit kleinste botje van het menselijk organisme kan natuurlijk alleen weer klinken met behulp van moderne chirurgische microscopen, de fijnste instrumenten en het gebruik van de beste medicijnen. De operaties kunnen zelfs worden uitgevoerd bij bijna dove patiënten, wanneer de diagnose is bevestigd. Tegenwoordig onderscheiden we een hele reeks verschillende operaties aan de stijgbeugels, die allemaal kunnen worden uitgevoerd via de gehoorgang na ventilatie van de trommelvlies Afhankelijk van de mate van veranderingen zijn soms louter mobilisaties voldoende. Soms hoeven alleen voetplaatsecties van de stijgbeugels te worden verwijderd, maar soms moet het hele bot worden verwijderd en vervangen door autoloog weefsel of modern synthetisch materiaal1. De resultaten van deze interventies zijn erg goed. Het is bijzonder verheugend dat de patiënt en de arts aan het einde van de relatief korte chirurgische ingreep al weten hoe succesvol de operatie was, omdat de gehoortesten tijdens en na de operatie het gehoorresultaat zeer goed laten zien.
Ongevallen en geluidsschade
Gehoorverlies wordt ook vaak veroorzaakt door verkeersongevallen. Eens de eerste zware uren van schokken worden overwonnen, kunnen er al gehoortesten bij de patiënt worden uitgevoerd om te bepalen welke schade aanwezig is. Het is absoluut noodzakelijk dat alle slachtoffers van een ongeval die een gehoorstoornis ontwikkelen, zorg, begeleiding en, indien nodig, een operatie door een oorspecialist krijgen. Hoe eerder hulp wordt gegeven, hoe zekerder een goed resultaat kan worden verwacht. Maar zelfs kleine ongelukken tijdens het duiken, water springen, boksen, sneeuwballen gooien, enz., die scheuren en gehoorstoornissen kunnen veroorzaken, vooral in het geval van reeds beschadigde trommelvliezen, moeten onmiddellijk operatief worden behandeld door een oorspecialist om een ontsteking in het middenoor te voorkomen, om primaire genezing te bereiken en om voorkom blijvende gehoorschade. Geluidsschade aan het gehoororgaan is zeer omvangrijk. Hier kan alleen een tijdige herkenning van de geluidskwantiteit en -kwaliteit ervoor zorgen dat er zo min mogelijk schade ontstaat. Geluidsopwekkende bedrijven moeten daarom door geschikte experts worden onderzocht en gemeten op geluidsniveau. De gevoeligheid van mensen voor lawaai varieert sterk van persoon tot persoon en ook per geslacht. Vrouwen zijn bijvoorbeeld veel minder gevoelig voor geluid dan mannen. Schade treedt vaak op, zelfs na een korte blootstelling aan geluid. Aan de andere kant worden er zelfs na jaren geen significante veranderingen opgemerkt. Voorkomen moet worden dat gevoelige personen slechthorend of zelfs doof worden, hetzij door geluidsbeschermingsmiddelen te gebruiken, door te pauzeren na blootstelling aan lawaai, of door van baan te veranderen. Tegenwoordig is er in Duitsland uitstekende wetgeving op dit gebied, met voorschriften voor geluidsbescherming die het risico van blootstelling aan lawaai kunnen verminderen en passende hulp kunnen bieden aan degenen die al last hebben van lawaai.
Beïnvloed lawaai verleen passende hulp.
Ziekten als oorzaak
Hoewel de moderne geneeskunde het gevaar van de infectieziekten mazelen, scharlaken koorts, rodehond, de bof, tuberculose, enz., die vroeger zeer wijdverspreid waren, wat ook de gevolgen beïnvloedt, zijn er nog steeds individuele gevallen van gehoorbeschadiging veroorzaakt door infectieziekten Ook hier is tijdige opsporing en vroege behandeling van belang om blijvende schade te voorkomen. De behandeling gebeurt meestal met medicatie. Bij ernstige aandoeningen die niet meer ongedaan kunnen worden gemaakt, kan soms alleen een modern hoortoestel helpen. Veel ooraandoeningen en gehoorstoornissen worden veroorzaakt door schade aan de bovenste luchtwegen tijdens de kindertijd of jeugd Sommige te grote adenoïden en sommige constant rhinitis hebben in het begin schade aan de oren veroorzaakt jeugd, die later moeilijk te behandelen en te repareren is. Daarom is elke verstopte neus ademhalingelke neiging tot ontsteking van de bovenste luchtwegen, elke langdurige rhinitis behoort tot de behandeling van de specialist (oor, neus- en keelarts). Dan kunnen de veranderingen in de bovenste luchtwegen op tijd worden gecorrigeerd en kan schade aan het oor worden voorkomen. Veel kinderen met erfelijke handicaps hebben ook gehoorstoornissen, die deels worden veroorzaakt door misvormde oren, deels ook door aandoeningen die worden overgedragen vanuit het misvormde orofaryngeale gebied. Afhankelijk van het type en de locatie van de veranderingen, moet de operatie vroeg genoeg worden uitgevoerd om het kind op tijd te leren horen en spreken. In ieder geval totdat het kind naar school gaat, moet een operatie worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de gehoorfunctie het kind in staat stelt met succes deel te nemen aan de les. Met de huidige chirurgische methoden kan gehoorwinst worden behaald die voldoende gehoorfunctie en dus schoolbezoek mogelijk maakt, zelfs bij ernstige misvormingen. Als het resterende gehoor niet voldoende is, kan het kind ook een gehoorapparaat gebruiken.
Andere oorzaken
Modern gehoor AIDS stellen zelfs dove mensen in staat om geluiden in hun omgeving waar te nemen. Eeuwenlang zeker drugs en medicijnen staan erom bekend in de geneeskunde gehoorverlies te veroorzaken, sommige tijdelijk en sommige permanent. Kinine, arsenicum, salycilates, maar ook misbruik van genotmiddelen zoals alcohol, koffie en thee, en ook industriële producten zoals kwik, leiden, benzine, fosfor, zwavelzuur, carbon koolmonoxide en andere kunnen ernstige gehoorschade veroorzaken. Helaas zijn zelfs vandaag met succes gebruikte moderne medicijnen, bijvoorbeeld antibiotica, gevaarlijk voor het gehoor. Daarom mogen dergelijke medicijnen alleen onder medisch toezicht worden ingenomen, met continu Grensverkeer van het gehoororgaan en rekening houdend met internationale ervaring. Het belangrijkste is om de juiste dosering te gebruiken. Als er eenmaal oorbeschadiging is opgetreden, is er weinig dat kan worden gedaan om te helpen en meestal alleen gehoorapparaten kan worden gebruikt. De erfelijke schade aan het gehoor, die in het verleden zo vaak werd genoemd en veel te vaak de schuld kreeg, wordt tegenwoordig niet meer zo gevreesd, aangezien moderne diagnostiek veel van de eerdere valse diagnoses heeft opgehelderd. Desalniettemin mag het aantal aangeboren gehoorstoornissen niet worden genegeerd. Tegenwoordig kan, afhankelijk van de mate van aangeboren gehoorstoornis, de revalidatie beginnen in de vroegste levensfasen, aangezien een vroege diagnose van het gehoor mogelijk is in de vroegste levensfasen. jeugd.
Preventie en leven
Voor slechthorenden, gehooronderwijs en training in het bijzonder kleuterschool behoren tot de eersten maatregelen Scholen voor slechthorenden bevatten het curriculum van een normale school en kunnen elk kind met gezond onderwijs opvoeden hersenen functioneren zodat alle beroepen voor hem of haar openstaan. maar ook van de dove kinderen weten we vandaag dat 60 tot 70 procent nog restanten van het gehoor heeft en met behulp van moderne gehoorapparaten kan ook een goede opleiding krijgen, zonder de oude methode te verwaarlozen mond-lezen of lip-lezen en leren een algemeen begrijpelijke taal. Zulke kinderen, die vroeger als doofstommen werden beschouwd en niet erg in staat waren tot onderwijs, kunnen nu studeren aan universiteiten of technische hogescholen, en met de juiste intelligentie en voldoende ijver, kunnen ze zelfs vreemde talen leren en gebruiken. Zulke succesvolle slechthorende mensen zijn tegenwoordig natuurlijk nog steeds geïsoleerde gevallen, maar ze tonen de waarde van het mogelijke aan maatregelen en het haalbare doel.
Nazorg
Gehoorverlies, gehoorstoornissen en otosclerose zijn ziekten van het gehoorsysteem die niet alleen professionele behandeling maar ook consistente nazorg vereisen. Dit is een initiatief van audiciens en KNO-artsen, maar heeft ook de medewerking van de patiënt nodig voor optimaal succes. De belangrijkste factor hierbij zijn de regelmatige gehooronderzoeken en de daaruit voortvloeiende behoeftegestuurde bijstelling van gehoorapparaten en andere hoortoestellen aan de huidige situatie. Daarnaast bieden audiciens ook speciale gehoortraining aan, die in sommige gevallen nuttig kan worden geïntegreerd in de nazorg. Ook tijdens de nazorg wordt het hoortoestel zelf vakkundig op pasvorm en prestatie gecontroleerd en indien nodig geserviced of gerepareerd voor de optimale hoorervaring. Vaak kunnen patiënten bij wie gehoorverlies, gehoorstoornis of otosclerose wordt vastgesteld, in eerste instantie niet psychologisch omgaan. Hier is het belangrijk om het vermogen om in het dagelijks leven te handelen en het zelfvertrouwen zo goed mogelijk te versterken. Een zelfhulpgroep die is geïntegreerd in de nazorg kan hierbij enorm behulpzaam zijn door het uitwisselen van ervaringen en tips van andere getroffenen. Ook een volgend bezoek aan een audicien kan de nazorg rendabeler maken. De expert heeft een hele reeks hulpmiddelen voor het dagelijks leven en werk die het individuele welzijn kunnen verbeteren. In het geval van sommige gehoorstoornissen is het ook nuttig om te verbeteren bloed circulatie in de hoofd gebied op de lange termijn door voldoende vocht in te nemen.
Het gehoorverlies als oorzaak
Als laatste van de gehoorstoornissen die bijzonder significant is, moeten we acuut gehoorverlies noemen - ook wel plotseling genoemd
Doofheid - genoemd. Deze zeer ernstige aandoening treedt plotseling op, meestal in één oor, en wordt vaak gediagnosticeerd als doofheid. Soms gaat het gepaard met duizeligheid, soms zonder duizeligheid. Acuut gehoorverlies treft vooral mensen in de jongere en middelste levensjaren, en vooral degenen die veel nerveus zijn spanning Patiënten die deze plotselinge doofheid ervaren met duizeligheid ga meestal in bed liggen en wacht tot de duizeligheid voorbij is. Anderen, die slechthorend zijn geworden, geloven dat een oorsmeer plug is de oorzaak en in eerste instantie uitstellen naar een specialist. Beiden handelen verkeerd. De eerste prioriteit is om onmiddellijk een oorspecialist (KNO) te zien. De oorzaak van acuut gehoorverlies is meestal een omschreven verstoring van de water evenwicht in het binnenoor. Bij onze patiënten die tot nu toe een operatie hebben ondergaan, hebben we geconstateerd dat het gehoor pas in de eerste vier dagen wordt hersteld.
het gehoor kon alleen in de eerste vier dagen worden hersteld. Als er meer tijd is verstreken, komt chirurgische hulp meestal te laat. Niet alle oorspecialisten opereren in dergelijke gevallen, omdat ze ook goede resultaten behalen met drainerende medicijnen en kuren of met andere behandelmethoden. In het algemeen geldt dat hoe eerder de patiënt door een specialist wordt behandeld, hoe veiliger en vollediger het herstel van het gehoor zal zijn. Deze korte samenvatting van de verschillende mogelijkheden van gehoorstoornissen en hun oorsprong zou moeten dienen om de vele factoren aan te wijzen die ons gevoelige gehoororgaan kunnen beschadigen. Het moet echter ook laten zien hoe de moderne geneeskunde in de meeste gevallen van de ziekte weet te helpen en verheugende successen kan melden.
Wat u zelf kunt doen
Bij gehoorverlies, gehoorstoornissen en otosclerose is zelfhulp in het dagelijks leven een belangrijke factor voor de kwaliteit van leven van de patiënt. Welke maatregelen in individuele gevallen de juiste zijn, bespreekt u het beste in samenwerking met de KNO-arts of hoortoestelspecialist. Het is belangrijk om waar mogelijk naast klassieke hoortoestellen ook in het dagelijks leven gehoorapparaten te gebruiken. In geval van ernstig gehoorverlies moeten ook visuele hulpmiddelen zoals lampjes voor de telefoon of bellen worden overwogen om het dagelijks leven naar behoefte in te richten. Mensen uit de omgeving kunnen vaak goed worden geïntegreerd in het zelfhulpproces. Familie en vrienden wordt gevraagd om langzaam, duidelijk en voldoende luid te communiceren. Mensen die niets van het gehoorverlies weten, moeten hierover worden geïnformeerd, zodat ze de getroffen persoon niet van achteren of te stil benaderen. Er moeten regelmatig hoorapparaatbezoeken worden afgelegd. Ten eerste om de hoortoestellen nauwkeurig te controleren op functie en pasvorm. Ten tweede omdat er moderne gehoortraining is die het actievermogen van mensen met gehoorstoornissen vaak aanzienlijk kan verbeteren. Degenen die psychisch lijden aan hun gehoorstoornis hebben twee hoofdopties. Door naar een psycholoog te gaan, kunnen de problemen in verschillende sessies worden opgelost. Zelfhulpgroepen hebben het voordeel dat hier getroffen mensen met dezelfde problemen uitwisseling kunnen vinden tussen gelijkgestemden en elkaar kunnen steunen met raad en daad.
