Definitie - Wat is presbyacusis?
Age-gerelateerde gehoorverlies wordt gedefinieerd als een gehoorverlies dat van nature afneemt met de leeftijd. Het begint met een nauwelijks merkbaar gehoorverlies rond de leeftijd van vijftig jaar en gaat geleidelijk achteruit. Getroffenen merken dit in het begin, vooral door een toenemend onvermogen om hoge tonen duidelijk waar te nemen en dat achtergrondgeluid niet meer zo goed uit een gesprek gefilterd kan worden. Meestal worden beide oren in gelijke mate beïnvloed door de verandering.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van presbyacusis staat al op de naam. Het is de toenemende leeftijd die leidt tot een verminderd gehoorvermogen. De haar cellen in het binnenoor, die verantwoordelijk zijn voor de waarneming van geluiden en geluiden, verslijten op natuurlijke wijze.
Bij elk hoorbaar geluid worden ze in verschillende mate in één richting afgebogen, afhankelijk van het volume en de toonhoogte van het geluid. Na verloop van tijd nemen hun flexibiliteit en kracht af, net als bij andere delen van het lichaam. Vergelijkbaar met presbyacusis zijn dus leeftijdsgebonden veranderingen in het skelet, zoals in het geval van artrose.
Bij haar cellen, vooral zeer hoge tonen in het hoge frequentiebereik, vereisen een sterke afbuiging van de haarcellen. Het is daarom logisch dat dit toonbereik eerst wordt beïnvloed. Naast de haar cellen, leeftijdsgebonden veranderingen in de hersenen hebben ook invloed op presbyacusis.
Dit komt doordat de flexibiliteit in denkprocessen en de verwerking van nieuwe prikkels afneemt met de leeftijd naarmate de hersenen stof neemt af. Dit betekent niet dat ouderen dommer worden. Het betekent eerder dat ze zich niet meer zo goed kunnen aanpassen aan de huidige prikkels.
Geluiden en geluiden zijn akoestische prikkels en worden daarom ook beïnvloed door de veranderde verwerking. Omgevingsfactoren zoals verhoogde blootstelling aan geluid tijdens de levensloop kunnen leiden tot een eerder optreden van presbyacusis. Een door lawaai veroorzaakt gehoorverlies kan echter niet worden gelijkgesteld met presbyacusis. Medicatie zoals specifiek antibiotica of infecties zijn zelden de oorzaak van aanzienlijk gehoorverlies op oudere leeftijd. Hoewel ze ook de haarcellen kunnen beschadigen, veroorzaken ze meestal geen typische presbyacusis.
Diagnose
De diagnose leeftijdsgebonden gehoorverlies wordt gesteld door een KNO-arts. Hiervoor kan de arts verschillende onderzoeken uitvoeren. De keuze van de gehoortest hangt af van de medewerking en capaciteiten van de patiënt.
Standaard wordt meestal een audiometrie uitgevoerd, die het gehoorbereik van de getroffen persoon in een diagram weergeeft in vergelijking met normale gezonde mensen. Om de test uit te voeren, moet de patiënt een hoofdtelefoon opzetten en op een knop drukken wanneer er een geluid in één oor te horen is. Een significante afwijking in het hoge frequentiebereik duidt op presbyopisch gehoorverlies.
Een audiogram is een grafische weergave van subjectief gehoor. De horizontale as vertegenwoordigt het frequentiebereik in Hertz en de verticale as het geluidsdrukniveau in decibel. De ingevoerde gegevens zijn afkomstig uit de eerder uitgevoerde gehoortest met de testpersoon en resulteren in de zogenaamde “gehoorcurve”. Een audiogram van een normaal gezond persoon lijkt op een horizontale lijn rond nul decibel. In het geval van presbyacusis neemt de curve aanzienlijk af van ongeveer duizend hertz met ongeveer veertig decibel totdat het weer een plateau bereikt in het frequentiebereik van ongeveer vierduizend tot achtduizend hertz.
