Gastro-enterologie: behandeling, effecten en risico's

Gastro-enterologie is een tak van interne geneeskunde die zich bezighoudt met ziekten van het maagdarmkanaal evenals de omliggende orgels. Het maakt gebruik van een aantal diagnostische en onderzoeksprocedures, waaronder endoscopie, ultrageluid en functionele tests worden als overheersend beschouwd.

Wat is gastro-enterologie?

Gastro-enteroloog behandelt ziekten van het maagdarmkanaal evenals de omliggende orgels. Als technische term is gastro-enterologie afgeleid van de Griekse woorden γαστήρ, gastēr, wat 'maag'En έντερον, enteron, wat' darm 'betekent. Het is gewijd aan de preventie, diagnose en conservatief therapie of ziekten van het maagdarmkanaal met behulp van medicijnen en / of lichamelijk maatregelen​ Het behandelingsspectrum van gastro-enterologie omvat ook de omliggende organen van de levergalblaas en alvleesklier. Als subspecialiteit van interne geneeskunde kan gastro-enterologie verder worden onderverdeeld in verschillende specialiteiten. Het zijn bijvoorbeeld hepatologie, proctologie en gastro-intestinale oncologie. Hepatology behandelt zowel fysiologie als pathologie van de lever en gal leidingen en is verantwoordelijk voor de diagnose en therapie van ziekten van deze organen. Proctologie (ook bekend als coloproctologie of coloproctologie) richt zich daarentegen op ziekten van de rectum​ De focus van niet-chirurgische (bijv. Medicinale) behandeling in deze specialiteit ligt op de dikke darm, rectum en anale kanaal. De laatste gastro-intestinale oncologie behandelt multidisciplinaire curatieve en palliatieve therapie en wordt gebruikt voor echografisch en endoscopisch preventief onderzoek bij personen met een verhoogd risico.

Behandelingen en therapieën

Een breed scala aan behandelingen in de gastro-enterologie maakt vroege detectie en behandeling van verschillende ziekten van het maagdarmkanaal en omliggende organen mogelijk. Een belangrijk onderdeel van de taak voor gastro-enterologie is de diagnose en therapie van tumoren. Deze omvatten bijvoorbeeld kwaadaardige tumoren van de slokdarm (slokdarmcarcinoom), die ontstaan ​​uit de kliercellen van de slijmvlies (adenocarcinomen) of oppervlaktecellen (plaveiselcelcarcinomen). Bovendien kunnen kwaadaardige tumoren in het gebied van de dikke darm (dikke darm carcinoom) zijn het vermelden waard. Ze komen voornamelijk voor in het slijmvlies van de dikke darm en komen voort uit de darm poliepen​ In Duitsland komen ze daarna op de tweede plaats voor borstkanker bij vrouwen en long kanker bij mannen, en vormen dus een van de grootste gevaren voor de mens volksgezondheid​ Naast verschillende tumoren van het maagdarmkanaal behandelt gastro-enterologie ook chronische ontstekingen. Deze omvatten bijvoorbeeld appendicitis, die op elke leeftijd plotseling kan optreden en gepaard gaat met ernstige pijn in de onderbuik. Ook algemeen bekend is de ontsteking van het maagdarmkanaal slijmvlies, die ook wel gastritis (voorheen maagstoornis). Hierbij worden drie typen onderscheiden. Type A kan worden toegeschreven aan auto-immuunprocessen. Het meest voorkomende type B is het resultaat van een bacteriële infectie van de maag met de kiem Helicobacter pylori​ Type 3 wordt daarentegen veroorzaakt door extern stressfactoren zoals alcohol misbruik of door het nemen van bepaalde medicijnen. Bovendien, met betrekking tot ziekten van het maagdarmkanaal, darmobstructie (ileus), die het gevolg is van mechanische en / of functionele oorzaken, mag niet worden verwaarloosd omdat het levensbedreigend kan zijn zonder vroege therapie en vaak chirurgische ingreep. Lever cirrose, die in Duitsland voornamelijk wordt veroorzaakt door toegenomen alcohol zowel consumptie als chronisch hepatitis C, kan ook ernstig zijn volksgezondheid gevolgen. Een grote groep ziekten die binnen de gastro-enterologie worden behandeld, zijn ook de zogenaamde functionele stoornissen​ Voorbeelden hiervan zijn prikkelbare darm syndroom en functioneel indigestie​ Sinds enkele jaren wordt gastro-enterologie ook steeds meer gewijd hoesten met kortademigheid, wat kan verwijzen naar de reflux of maagzuur in de slokdarm (reflux).

Diagnose- en onderzoeksmethoden

Gastro-enterologie maakt gebruik van verschillende diagnostische en onderzoeksmethoden om ziekten van het maagdarmkanaal en omliggende organen op te sporen en te behandelen. gastroscopie (gastroscopie) en colonoscopie (colonoscopie) worden als overheersend beschouwd. de eerste duurt ongeveer 10 tot 15 minuten en stelt de gastro-enteroloog in staat om de maag, slokdarm en twaalfvingerige darm met behulp van een speciale gastroscoop. De tweede daarentegen duurt ongeveer 20 tot 30 minuten en laat, dankzij een video-colonoscoop met variabele flexibiliteit, de hele dikke darm en de kruising van de dunne darm met de te onderzoeken dikke darm. Beide endoscopische onderzoeksmethoden worden als pijnloos beschouwd, hoewel enigszins ongemakkelijk. Terwijl patiënten worden besproeid met een plaatselijke verdoving in de keel voorafgaand aan gastroscopie of gegeven een kalmerend injectie (sedoanalgesie) in acute gevallen, colonoscopie vereist een grondige darmreiniging met behulp van een darmreiniger en ook de geforceerde administratie van sedoanalgesie. Een andere endoscopische procedure is de zogenaamde endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie (ERCP), waardoor de gal kanaal of pancreaskanaal te onderzoeken en kan worden gebruikt voor steenverwijdering of desintegratie. In dit verband winnen de zogenaamde NOTES-methoden steeds meer aan belangstelling bij patiënten. Dit zijn endoscopische operaties door natuurlijke openingen, die kunnen worden gezien als een vooruitgang binnen laparoscopische chirurgie. Verder wordt er een groot belang aan gehecht ultrageluid, waar vandaag, naast conventionele echografie, een zeer moderne contrastmiddel echografie wordt ook gebruikt. Dit zorgt voor een zeer nauwkeurige weergave van de bloed stroom naar de orgels, die met de computer kunnen worden opgenomen en geanalyseerd. Gelijkwaardig aan gastroscopie en colonoscopie, ultrageluid onderzoek is pijnloos. Het veroorzaakt ook geen ongemak bij de follow-up. Andere diagnostische en onderzoeksprocedures op het gebied van gastro-enterologie omvatten functionele tests, waaronder complexe reeksen C13 en H2 ademtesten​ Dankzij deze, bijv Helicobacter pylori kan worden gedetecteerd. Capsule pH-metrie, die wordt gebruikt om de zuurgraad in de slokdarm gedurende 48 uur te meten en kan bevestigen of uitsluiten reflux ziekte (Maagzuur), is ook bekend. Hoge resolutie manometrie (HRM) levert ook vandaag een belangrijke bijdrage en dient als voorbeeld van een nieuwe methode voor het meten van drukken in het maagdarmkanaal.

Typische en veel voorkomende ziekten van het spijsverteringskanaal.

  • Maagzweer
  • Ontsteking van het maagslijmvlies (gastritis)
  • Buikgriep
  • Prikkelbare maag
  • Maagkanker
  • Ziekte van Crohn (chronische darmontsteking)
  • Appendicitis