Effect van methotrexaat | Methotrexaat

Effect van methotrexaat

Methotrexaat is een actief ingrediënt dat wordt gebruikt bij de behandeling van chronische ontstekingsziekten en verschillende soorten kanker. Methotrexaat heeft drie belangrijke effecten: het heeft antineoplastische, immunosuppressieve en ontstekingsremmende effecten. Antineoplastisch betekent dat methotrexaat is effectief tegen kwaadaardige tumoren (neoplasie).

Stoffen die een antineoplastisch effect hebben, behoren tot de groep van cytostatica. Een cytostatisch medicijn remt de groei of celdeling van lichaamscellen. Een cytostatisch medicijn wordt gebruikt in de chemotherapie of kanker om de groei van de tumor te remmen.

Methotrexaat wordt gebruikt als een cytostatisch geneesmiddel voor de behandeling van acute lymfatische en myeloïde leukemie, non-Hodgkin-lymfomen, osteosarcoom bij kinderen en adolescenten en solide tumoren (borst-, long en blaaskanker). Bovendien heeft methotrexaat een immunosuppressieve werking, wat betekent dat het de functies van het eigen afweersysteem van het lichaam vermindert. Dit effect van methotrexaat wordt voornamelijk gebruikt bij de behandeling van ziekten veroorzaakt door een storing van de immuunsysteem of waar het immuunsysteem is gericht tegen de lichaamseigen cellen (auto-immuunziekte).

Immunosuppressiva zoals methotrexaat zijn niet zonder bijwerkingen en risico's, aangezien er een fundamentele beperking is van de afweermechanismen, waardoor het risico op infectie toeneemt. Het risico van kanker wordt ook verhoogd, omdat immunosuppressie het ook gemakkelijker maakt voor kwaadaardige cellen om zich te vermenigvuldigen en zich in het organisme te verspreiden. Methotrexaat, als immunosuppressivum, wordt veel lager gedoseerd dan bij cytostatische therapie en wordt gebruikt bij reumatoïde artritis, ernstige vormen van psoriasis en, zeldzamer, in De ziekte van Crohn en multiple sclerose.

Methotrexaat heeft ook een ontstekingsremmend effect. Het grijpt op biochemische wijze in het ontstekingsproces in. Methotrexaat heeft een zeer vergelijkbare chemische structuur als foliumzuur (vitamine B9).

Foliumzuur speelt een belangrijke rol bij de productie van bouwstenen voor het genetisch materiaal (RNA en DNA), dat een lichaamscel nodig heeft om zich te delen en te functioneren. Vanwege de vergelijkbare structuur foliumzuurmethotrexaat werkt als een remmer van deze endogene productie (biosynthese) van de DNA-bouwstenen, aangezien het de 'verkeerde' bouwsteen is die de 'juiste' opname van foliumzuur verhindert. Hierdoor beschikt een cel niet over voldoende DNA-bouwstenen die nodig zijn om de cel zich te vermenigvuldigen. Snelgroeiende weefsels zoals kankercellen, beenmergzijn huid- en slijmvliescellen gevoeliger voor de effecten van methotrexaat dan langzaam groeiende weefsels.

Bij psoriasis (een toepassingsgebied voor methotrexaat), is de celgroei sterk toegenomen in vergelijking met een normale huid, waardoor methotrexaat hier een goede werking kan hebben tegen celgroei. Methotrexaat werkt aanvankelijk voornamelijk op snelgroeiende weefsels zoals tumorcellen, maar werkt als celgroeiremmer ook op gezonde cellen, wat de talrijke bijwerkingen van methotrexaat. De meest voorkomende bijwerkingen van een behandeling met methotrexaat zijn gastro-intestinale stoornissen zoals ontsteking van de mond slijmvlies, diarree, misselijkheid en buikpijn.

Vooral de darm slijmvlies wordt beïnvloed door methotrexaat, omdat het een zeer sterk en snelgroeiend weefsel is waarvan de celdeling wordt geremd door methotrexaat. Vaak een beenmerg Depressie wordt ook waargenomen, dwz een schorsing van normaal bloed formatie in de beenmerg. Heel vaak een toename van lever enzymen (transaminasen) treedt op als een bijwerking, die ernstig kan zijn lever schade.

In tegenstelling tot maagdarmklachten komt dit echter wel voor lever enzymverhoging kan worden voorkomen door de aanvullende toediening van foliumzuur tijdens de methotrexaattherapie. Andere bijwerkingen van behandeling met methotrexaat zijn: nier disfunctie, huiduitslag, haaruitvalallergische reacties en ontstekingsveranderingen in de longen (pneumonitis). Om deze reden regelmatig laboratoriumcontroles van nier en leverfunctie zijn essentieel tijdens methotrexaattherapie. In het geval van bijwerkingen zoals koorts, kortademigheid of borstkas hoestenmoet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.