Verzadigde en onverzadigde vetzuren
Deze aanduidingen verwijzen naar de chemische structuur van de vetten. In verzadigde vetten zijn alle koolstofatomen gekoppeld aan waterstofatomen (verzadigd), terwijl in onverzadigde vetten enkele waterstofatomen ontbreken. Dierlijke vetten van reuzel, boter, vlees, worst, eieren en melk en zuivelproducten zijn grotendeels samengesteld uit verzadigde vetzuren.
Plantaardige vetten en oliën zoals zonnebloempitten of maïs kiemolie, olijfolie of vetten uit zaden en noten zijn voornamelijk samengesteld uit onverzadigde vetzuren. Te veel verzadigde vetten in de dieet kan leiden tot verhoogde bloed lipidenwaarden op de lange termijn en het risico van arteriosclerose, hart- aanval of beroerte stijgt. Bovendien een dieet rijk aan verzadigde vetten verhoogt het risico op kanker.
Verhard vet
Verhard vet wordt geproduceerd en gebruikt door de voedingsindustrie. Tijdens het harden van vet worden vetten chemisch gemodificeerd om ze smeerbaar, hard en langdurig te maken. Het merendeel van de industrieel geproduceerde bakwaren, margarines, frituurvetten en kant-en-klaarmaaltijden bevat chemisch geharde vetten in grote hoeveelheden.
Deze vetten worden vermoed arteriosclerose en kanker. Op de lijst van ingrediënten van voedingsmiddelen worden chemisch geharde vetten vermeld als plantaardige oliën en vetten, waarvan sommige gehard. Het aanbod van deze vetten moet worden vermeden of sterk worden beperkt. Deze enkelvoudige en meervoudig onverzadigde vetzuren uit plantaardig voedsel zijn essentieel voor ons volksgezondheid.
Ze zijn nodig om gezonde celwanden en belangrijke celregulatoren te behouden. Deze vetten bevatten ook de zogenaamde essentiële vetzuren linolzuur en linoleenzuur. Het lichaam kan ze niet zelf vormen en om deficiëntieverschijnselen te voorkomen, moeten ze van voedsel worden voorzien. Bijzonder rijk aan enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetzuren zijn:
- Saffloer olie
- Zonnebloemolie
- Sojaolie
- Olijfolie
- Maïsolie en
- Tarwekiemolie.
Omega-3-vetzuren, EPS (eicosapentaeenzuur) en DHS (docosahexaeenzuur)
Deze vetten zijn ook essentieel voor het leven en worden in grote hoeveelheden aangetroffen in vis (zalm, sardine, kabeljauw en haring) uit koude noordelijke wateren. Wildvlees evenals soja- en walnotenolie bevatten middelgrote hoeveelheden. Omega-3-vetzuren verminderen de neiging van de bloed stollen en daarmee het risico op beroerte en hart- aanval.
Ze zakken bloed druk en hebben een ontstekingsremmend effect. Het wordt aanbevolen om regelmatig (2 x per week) vis of wild te eten. De enkelvoudig onverzadigde vetzuren uit olijfolie of pindaolie of koolzaadolie zouden hetzelfde effect hebben.
Hier vindt u informatie over vetten en sportstress Cholesterol is ook de lichaamseigen stof, een bestanddeel van elke cel, wordt aangemaakt in de lever en is essentieel voor het leven. Het is nodig om de celstructuur op te bouwen, om evenwicht geslacht hormonen, vitamine D en huidlipiden. Een toegenomen cholesterol niveau in het bloed leidt tot arteriosclerose.
cholesterol is een vet-begeleidende stof en komt alleen voor in dierlijke vetten. Voedingsmiddelen rijk aan cholesterol omvatten slachtafval, eieren, boter, vette kaas, worst, enz. Plantaardig voedsel is cholesterolvrij.
LDL en HDL cholesterol cholesterol is een vet-begeleidende stof en is niet oplosbaar in water. Om getransporteerd te worden, bindt cholesterol zich aan transport eiwitten. Deze hebben een lage dichtheid eiwitten (LDL of lipoproteïnen met lage dichtheid) of hoge dichtheid eiwitten (HDL of lipoproteïnen met hoge dichtheid).
LDL's bevatten een teveel aan cholesterol dat vaak als afzetting in het bloed terechtkomt schepen. HDL bevrijd de bloedbaan van overtollig cholesterol. Daarom moet het HDL-niveau zo hoog mogelijk zijn (> 40 mg%) en de LDL niveau zo laag mogelijk (> 200 mg%).
Dit kan worden bereikt met een laag vetgehalte dieet (vooral beperkte dierlijke vetten) en voldoende beweging. Samenvattend: de vetaanvoer moet worden gecontroleerd en geoptimaliseerd. Elke Duitser slikt dagelijks gemiddeld 120 gram vet.
Volgens de DGE (Duitse Vereniging voor Voeding) zou de dagelijkse inname ongeveer 60 g totaal vet moeten zijn. Deze hoeveelheid bestaat uit bakvet, smeerbaar vet en verborgen vet in voedsel. De inname van dierlijke, verzadigde vetten uit vlees, worst, melk en zuivelproducten moet worden verminderd.
Deze vetten komen meestal in verborgen vorm voor. Hetzelfde geldt voor chemisch geharde vetten. De dagelijkse aanvoer van hoogwaardige plantaardige vetten en oliën zoals zonnebloem-, maïs kiem- en olijfolie en omega-3-vetzuren moeten worden geoptimaliseerd.
Deze vetten moeten dagelijks en in voldoende hoeveelheden worden aangevoerd. De koolhydraten zijn de belangrijkste energieleveranciers. Het zijn eenvoudige verbindingen van kooldioxide, waterstof en zuurstof.
Er wordt onderscheid gemaakt: het complex koolhydraten uit volkorenproducten en groenten etc. worden slechts langzaam verteerd en in het bloed afgegeven. De verzadiging is hoger en gaat langer mee, nee bloed suiker pieken treden op en de tegenregeling is langzamer.
Bovendien in tegenstelling tot verfijnd koolhydraten, deze voedingsmiddelen bevatten andere belangrijke ingrediënten zoals vitaminen, mineralen, sporenelementen en vezels. Koolhydraten worden ook gebruikt in sporten als voedingssupplementen. Hier wordt het idee van prestatieverhoging tijdens lichamelijke inspanning nagestreefd door een ideale aanvoer van koolhydraten.
- Eenvoudige suikers of monosacchariden (dextrose, fructose)
- Disachariden of disachariden (sucrose bestaande uit één molecuul glucose en één molecuul fructose).
- Polysacchariden of complexe koolhydraten (zetmeel, bestaande uit lange ketens van enkelvoudige suikers). Bevat in volkorenproducten, groenten, aardappelen.
- Suiker en zeer geraffineerde koolhydraten zoals witte bloem of witte noedels worden snel verwerkt en als suiker in het bloed afgegeven bloed suiker niveau stijgt snel en daalt dan weer snel door tegenregulering (productie van insuline door ons lichaam). Het hongergevoel wordt snel hersteld.
Alle artikelen in deze serie:
