osteosarcoom

Alle informatie die hier wordt gegeven is van algemene aard, een tumortherapie hoort altijd in de handen van een ervaren oncoloog!

Synoniemen

Bot sarcoom, osteogeen sarcoom

Definitie

Osteosarcoom is een kwaadaardig bot tumor die behoort tot de groep van voornamelijk osteogene (= botvormende) kwaadaardige (= kwaadaardige) tumoren. Statistische onderzoeken tonen aan dat osteosarcoom de meest voorkomende kwaadaardige is bot tumor. Bovendien kon een toename van de incidentie van de ziekte in de groeiperiode worden vastgesteld, maar volwassenen kunnen ook ziek worden met de ziekte.

Osteosarcomen hebben de neiging zich te vormen metastasen in een vroeg stadium. Met betrekking tot de lokalisatie van een osteosarcoom werd die groei gevonden gewrichten van lang buisvormig botten, zoals ellepijp en straal, worden meestal aangetast. De wervelkolom van de knie (= 50% van alle osteosarcomen) en heup gewrichten enz.

kan ook worden beïnvloed. Bij weefselonderzoeken (= histologische onderzoeken) is gebleken dat osteosarcomen bestaan ​​uit zogenaamde polymorfe botvormende cellen en. Osteosarcomen zijn - zoals hierboven vermeld - kwaadaardige tumoren: er zijn verschillende subgroepen van een osteosarcoom.

Afhankelijk van hun locatie of oorsprong kan het volgende worden gevonden: Bij histologisch onderzoek is vastgesteld dat er bij een bestaande ziekte op het osteosarcoom botcellen bestaan ​​die de basische botsubstantie (botweefsel) niet meer kunnen aanmaken. calcium). Dergelijke zogenaamde tumorcellen hebben de eigenschap zich te verspreiden. Ze respecteren de celgrenzen niet.

Zoals reeds vermeld in de definitie, komen osteosarcomen bij voorkeur voor in de groeispleet. Ongeveer 50% van alle gediagnosticeerde osteosarcomen bevindt zich in het gebied van de kniegewricht. Andere lokalisaties kunnen zijn: ellepijp, straal, heup gewricht, wervelkolom,… Osteosarcomen hebben de neiging om uit te zaaien.

De formatie van metastasen (= kolonisatie van andere delen van het lichaam met tumorcellen) komt vooral voor in het gebied van de long of in de weefselvocht knooppunten. Kolonisatie van de weefselvocht knooppunten komt veel minder vaak voor. Als de ziekte vroeg genoeg wordt ontdekt, is metastase te vermijden.

De symptomen in het vroege stadium van de ziekte zijn in eerste instantie niet erg indicatief, maar door de radicale groei van een osteosarcoom kunnen symptomen als (ernstig) pijn en zwelling verschijnen. Deze symptomen moeten worden onderscheiden door differentiële diagnose. Vaak is het eerste vermoeden dat het een ontsteking van het bot (osteomyelitis).

Röntgenstraal onderzoeken kunnen worden uitgevoerd om een ​​diagnose te stellen. Bovendien mogelijk metastasen kan worden gedetecteerd door een 3-fase scintigrafie. Deze diagnostische procedure wordt met name gebruikt om het succes daarna te controleren chemotherapie of voor vervolgonderzoeken (uitsluiting van recidieven).

CT wordt ook vaak gebruikt. Met behulp van een CT kan de omvang van de tumor worden beoordeeld. Vooral daarna chemotherapie, angiografie (= Röntgenstraal diagnostische beeldvorming van de (bloed) schepen na injectie van een Röntgenstraal contrastmiddel) kunnen ook worden uitgevoerd.

Om te bepalen of de tumor kwaadaardig is of niet, wordt weefsel verwijderd en onderzocht in een biopsie. De therapie is meestal verdeeld in twee fasen: deze tweefasige therapie verhoogt de prognose van een patiënt aanzienlijk. Bij uitsluitend chirurgische therapie was de kans op herstel (slechts) 20%.

In de bijbehorende paragraaf wordt de therapievorm nader besproken. Het is momenteel nog onduidelijk welke factoren het optreden van osteosarcoom bevorderen. Zoals bij bijna alle andere bottumoren, wordt vermoed dat hormonale en groeifactoren de triggerende factoren zijn.

Zelden ontwikkelt zich een osteosarcoom de ziekte van Paget, of erna radiotherapie or chemotherapie van een andere bestaande ziekte. Statistische onderzoeken hebben echter een verhoogde kans op de ontwikkeling van osteosarcoom aangetoond retinoblastoom (tumor in het oog bij kinderen). De prognose is niet algemeen te formuleren.

De prognose voor osteosarcoom is altijd afhankelijk van veel individuele factoren, zoals tijdstip van diagnose, aanvankelijke tumorgrootte, lokalisatie, metastase, respons op chemotherapie, mate van tumorverwijdering, enz. Wel kan worden gezegd dat een overleving van vijf jaar een percentage van ongeveer 60% kan worden bereikt met de gewijzigde vorm van therapie (zie hierboven).

  • Het osteogene sarcoom dat afkomstig is van het bot.
  • Osteosarcomen met neiging tot ossificatie of vorming van osteoïd weefsel (= osteoidsacrom)
  • De chemotherapeutische voorbehandeling
  • De chirurgische verwijdering van de tumor