Diagnose | Hiel pijn

Diagnose

Voor een diagnose die de hielpijn, is het allereerst erg belangrijk om een medische geschiedenis. Het is belangrijk dat eventuele risicofactoren en andere huidige of vroegere ziekten die de hiel nog kunnen aantasten, worden beoordeeld. Een exacte beschrijving van de symptomen (wanneer, waar, hoe vaak, hoe ernstig) moet ook worden verstrekt.

De arts doet dan een lichamelijk onderzoek, waarbij hij eerst het hele lichaam onder de loep neemt met speciale aandacht voor de benen (zijn er afwijkingen? Hoe is de houding? Hoe loopt de patiënt?)

en controleert vervolgens spierkracht, gevoeligheid en reflexen. Bovendien moet hij controleren waar precies het pijn zich bevindt en of deze bijvoorbeeld door druk kan worden geactiveerd. Afhankelijk van wat de arts na een eerste onderzoek vermoedt, worden daarnaast verdere diagnostische procedures gebruikt. Bijvoorbeeld beeldvormingsprocedures (Röntgenstraal, computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming, scintigrafie), bloed analyses of joint endoscopie (artroscopie of tendoscopie) kunnen worden gebruikt om tot een definitieve diagnose te komen.

Therapie

De therapie van hielpijn hangt natuurlijk af van de oorzaak. Vooral als de pijn in de hiel wordt veroorzaakt door overbelasting, het is vaak handig om de hiel enige tijd te sparen. Indien aanwezig, te zwaar moeten worden verminderd en stressvolle sporten (bijv jogging) moet een tijdje worden vermeden.

Voor effectieve verlichting kan het nuttig zijn om speciaal aangepaste schoenen of inlegzolen te dragen, althans tijdelijk, om de druk op de hiel tijdens lopend. Voor hetzelfde doel zijn ook hielkussens en -kussens verkrijgbaar. In ergere gevallen zou de patiënt moeten overwegen om mee te lopen krukken voor een poosje.

Ook het koelen van de hiel (met ijsblokjes of koelkussentjes) wordt door velen gezien pijn-verlichtend. Voor de meeste vormen van hielpijnkan passende fysiotherapie helpen. Hier zeker stretching en gymnastiekoefeningen worden zo regelmatig mogelijk aangeleerd en uitgevoerd om de belasting te verlichten gewrichten, pezen en spieren enerzijds en om ze te versterken anderzijds.

special bindweefsel massages worden ook met succes gebruikt in de fysiotherapie om hielpijn te behandelen. Andere mogelijkheden zijn de transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS; hierbij worden elektrische impulsen van buitenaf door de huid gestuurd, die het pijnremmende systeem van het lichaam kunnen activeren. Homeopathie or osteopathie zijn ook therapeutische opties die voor sommige patiënten verlichting bieden.

Pijnstillers, bij voorkeur uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (bijvoorbeeld NSAID's ibuprofen or diclofenac), kan natuurlijk worden gebruikt om ernstige pijn te begeleiden. In het geval van grotere schade (bijvoorbeeld scheuren van de achillespees or hielbeen breuken), is een operatie soms nodig. Er kan bijvoorbeeld weefsel worden verwijderd, een breuk verminderd of een pees getransplanteerd als onderdeel van een chirurgische ingreep. Als er onderliggende ziekten zijn (tumoren, circulatiestoornissenstofwisselingsstoornissen, etc.), deze moeten natuurlijk voldoende worden behandeld om de pijn in de hiel.