Cardiogene shock: oorzaken, symptomen en behandeling

Cardiogeen schokken vertegenwoordigt een vorm van shock veroorzaakt door een verzwakte pompwerking van de hart-​ Het is een absolute noodsituatie die vaak tot de dood leidt hart- falen zonder onmiddellijke behandeling. Er zijn meerdere oorzaken van cardiogeen schokken.

Wat is cardiogene shock?

Cardiogeen schokken wordt veroorzaakt door pompstoring van de hart-​ Als onderdeel van dit ziekteproces is het hart niet langer in staat om het vereiste hartminuutvolume (HMV) te verzekeren. Cardiale output definieert de volume of bloed dat het hart binnen een minuut door het lichaam pompt. Het vertegenwoordigt het product van hartslag en beroerte volume. Hartslagverwijst op zijn beurt naar hartslagen per minuut. De beroerte volume is het bedrag van bloed gepompt in de circulatie met één hartslag. Normaal gesproken is het hartminuutvolume ongeveer 4.5 tot 5 liter per minuut. Tijdens ongebruikelijke inspanning kan de HMV verviervoudigen. Dit kan worden veroorzaakt door zowel de toename van hartslag en de toename van beroerte volume. Het hartminuutvolume kan dramatisch afnemen als gevolg van verschillende oorzaken. Deze oorzaken zijn onder meer structurele hartveranderingen, klepdefecten, aritmieën, hypertensiemyocardinfarct of verstijving van de hartwanden. Cardiogene shock is de meest extreme vorm van verminderde cardiale output. Echter, cardiogene shock is slechts één vorm van shock. In aanvulling op cardiogene shock, er is ook een shock met volumetekort, septische shock en anafylactische shock​ Elk type shock kenmerkt echter een levensbedreigende situatie voorwaarde geassocieerd met hypoxie van de interne organen​ Ongeacht de oorzaak, het verloop van een shock is altijd hetzelfde.

Oorzaken

Cardiogene shock wordt meestal veroorzaakt door het falen van het hartminuutvolume. De oorzaak is meestal een eerdere hartziekte. In dit geval is het volume van bloed het stromen door het lichaam neemt plotseling af. Hierdoor worden de orgels niet van voldoende voorzien zuurstof. Het gebrek aan zuurstof leidt tot verhoogde anaërobe afbraakprocessen. Deze metabole route vereist geen zuurstof om voedingsstoffen en endogene stoffen af ​​te breken. Als gevolg hiervan vindt geen volledige afbraak plaats. Er worden onder meer zure afbraakproducten gevormd. Het lichaam wordt daardoor steeds zuurder, wat het proces verder voedt. Dit acidose veroorzaakt de arteriolen om de bloedcapillairen te verslappen en te beschadigen. Er treedt vochtverlies op, wat op zijn beurt de hypovolemie verhoogt. Bovendien treedt bloedstasis op in de haar schepen, welke kan leiden naar microthrombi. Het hele proces, ongeacht de oorzaak, intensiveert steeds meer in de vorm van een vicieuze cirkel en wordt daarom ook wel een zogenaamde schokspiraal genoemd. Cardiogene shock kan onder meer worden veroorzaakt door a hartaanval, gegeneraliseerd hartfalen, bradycardie​ Een extreme toename van de hartslag, ischemie, arterieel hypertensieof hartklepaandoeningen​ Cardiale medicatie zoals bètablokkers, maar ook cytostatica drugs or antidepressiva, kan onder bepaalde omstandigheden ook cardiogene shock veroorzaken.

Symptomen, klachten en tekenen

Gemeen symptomen van shock omvatten bleekheid en hypotensie​ Bij cardiogene shock, kortademigheid, pijn op de borst, en overbelast nek aderen worden ook gevonden. Bovendien is een sterk verminderde polsslag (bradycardie), ventriculaire fibrillatieof longoedeem kan ook voorkomen. Moeilijkheidsgraad ademhaling treedt op bij vochtige rales. Systolisch bloeddruk is lager dan 90 mmHg met een cardiale index lager dan 1.8 l / min / m². Elke vierkante meter lichaamsoppervlak wordt doorbloed door maximaal 1.8 liter bloed per minuut. Als gevolg hiervan is het falen van meerdere organen van de lever, nier, darm en centraal zenuwstelsel kan gebeuren. Bewustzijn wordt troebel. Zonder behandeling kan cardiogene shock fataal zijn.

Diagnose en verloop van de ziekte

Shock kan zeer snel worden gediagnosticeerd op basis van symptomen. Het is echter moeilijker om te bepalen welke vorm van shock aanwezig is. Een bekende cardiale voorwaarde en de bijkomende symptomen die optreden, zoals ademnood of longoedeem, zal snel leiden de arts bij de vermoedelijke diagnose van 'cardiogene shock'. Dus na een spoedbehandeling van de shock kan de feitelijke behandeling van het hart onmiddellijk beginnen.

Complicaties

Deze schok is meestal een medisch noodgeval. Als dit niet tot onmiddellijke behandeling leidt, kan de patiënt ook overlijden. Bij deze shock treedt meestal ernstige ademnood op. De veerkracht van de patiënt neemt aanzienlijk af en de getroffen persoon ziet er moe en uitgeput uit. Evenzo kan er een verlaagde hartslag zijn en kan de getroffen persoon het bewustzijn volledig blijven verliezen. De kwaliteit van leven wordt aanzienlijk verminderd en verminderd door deze schok. De interne organen ook vaak niet meer goed functioneren, waardoor in het ergste geval orgaanfalen kan optreden. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten aan doodsangst lijden, paniekaanvallen of zweten. Als de patiënt wil overleven, moet deze shock onmiddellijk worden behandeld. Chirurgische ingrepen en medicatie zijn nodig om de symptomen te bestrijden. Verder is echter ook een oorzakelijke behandeling van deze aandoening nodig zodat de onderliggende ziekte beperkt blijft en shock niet meer optreedt. Onder bepaalde omstandigheden kan de levensverwachting afnemen. Verdere complicaties zijn daarbij sterk afhankelijk van de basisziekte, zodat meestal geen algemene voorspelling mogelijk is.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als symptomen zoals kortademigheid, ongemak van de cardiovasculair systeem or pijn op de borst worden opgemerkt, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Als de symptomen vrij plotseling optreden, moet een spoedarts worden geroepen. Cardiogene shock kan fataal zijn als deze niet op tijd wordt behandeld. Daarom moet bij de eerste tekenen een arts worden geraadpleegd. Als er tekenen van shock worden opgemerkt, is ook medisch advies nodig. Eerstehulpverleners moeten de medische hulpdiensten inroepen en zorgen eerste hulp maatregelen in geval van twijfel. Typische shocksymptomen, zoals kortademigheid of problemen met de bloedsomloop, moeten altijd door een arts worden opgehelderd, ongeacht of cardiogene shock wordt vermoed. Naast de huisarts kan de internist of een cardioloog worden betrokken. In sommige omstandigheden kan de inschakeling van een therapeut ook aangewezen zijn, vooral als de cardiogene shock is opgetreden tijdens een ongeval of val. Kinderen die tekenen van cardiogene shock vertonen, moeten onmiddellijk naar een kinderarts worden gebracht.

Behandeling en therapie

Cardiogene shock is een noodgeval en moet zo snel mogelijk worden behandeld. Dit bevat percutane coronaire interventie (PCI). Hier wordt een linkerhartkatheter gebruikt om vernauwingen te verwijden. Hiervoor is een ballon of een stent wordt ingebracht via een katheter. Als er bloedstolsels aanwezig zijn, wordt systemische fibrinolyse uitgevoerd. Fibrinolyse is een enzymatische splitsing van fibrine, waardoor de trombi kunnen oplossen. Bovendien moet vaak een bypass-operatie worden uitgevoerd. Tegelijkertijd worden anticoagulantia toegediend om verdere vorming van bloedstolsels te voorkomen. Anticoagulantia omvatten remmers van de plaatjesfunctie of trombine-remmers​ Parallel aan een spoedbehandeling, de cardiovasculair systeem moet worden gestabiliseerd. Daarom moet de patiënt in een hartbedpositionering worden geplaatst. Bij positionering van het hartbed wordt het bovenlichaam hoog en de benen laag gepositioneerd. Dit is om de veneuze bloedstroom naar het hart te verminderen. De patiënt moet in deze positie tegen uitglijden worden beveiligd. De bloedsomloop wordt bovendien gestabiliseerd door vasoactieve stoffen zoals dobutamine, vaatverwijders of noradrenaline​ Intra-aortale tegenpulsatie van de ballon wordt ook vaak uitgevoerd. Dit is een ballonpomp die vaak wordt gebruikt in noodgeval medicijn dat verbetert ook de zuurstofafgifte door de bloedstroom te verbeteren.

Vooruitzichten en prognose

Behandeling met katheterinterventie en onmiddellijke opening van afgesloten kransslagaders heeft de acute mortaliteit bij patiënten met cardiogene shock de afgelopen 20 jaar aanzienlijk verminderd. Vroegtijdige herkenning van cardiogene shock is van cruciaal belang voor het verminderen van acute mortaliteit. Als cardiogene shock onbehandeld blijft, leidt dit tot meervoudig orgaanfalen en vervolgens tot het overlijden van de patiënt. Voor de verdere prognose van overlevende patiënten met cardiogene shock lijkt de eerste periode direct na ontslag uit het ziekenhuis bijzonder kritisch te zijn. Binnen de eerste 60 dagen overlijden significant meer patiënten met cardiogene shock dan patiënten zonder shock. Tijdens het verblijf in het ziekenhuis zijn de overlevingskansen de afgelopen jaren echter aanzienlijk toegenomen. Nog in de jaren tachtig stierf ongeveer 1980 procent van alle patiënten die met cardiogene shock in een ziekenhuis werden opgenomen. Tegenwoordig ligt dat cijfer rond de 70 procent. Voldoende therapie beheer en dichtbij hart Grensverkeer kan de prognose op korte en lange termijn van patiënten met cardiogene shock verbeteren. Volledig herstel na een uitgebreid infarct wordt echter meestal niet meer verwacht.

het voorkomen

De beste preventie van cardiogene shock is het voorkomen van atherosclerose, wat kan leiden tot hart-en vaatziekten. Dit kan worden bereikt door een gezonde levensstijl te behouden met een evenwichtige levensstijl dieet, voldoende lichaamsbeweging krijgen en vermijden alcohol en roken.

Follow-up

In het geval van een dergelijke schok zijn er meestal maar een paar maatregelen van nazorg die beschikbaar is voor de getroffen persoon. In dit geval moet snel een spoedarts worden gebeld of moet direct een ziekenhuis worden bezocht, zodat de getroffen persoon niet overlijdt als gevolg van deze shock. Verder moet de onderliggende ziekte worden behandeld om herhaling van deze klacht te voorkomen. In veel gevallen vermindert een dergelijke schok echter de levensverwachting van de getroffen persoon aanzienlijk. Over het algemeen gaan patiënten hiermee om voorwaarde moet het rustig aan doen en rusten. Vermijd inspanningen of stressvolle of fysieke activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. Verder een gezonde levensstijl met een gezonde dieet en lichte sportactiviteiten kunnen ook een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Na een spoedbehandeling moet eerst de oorzaak van de shock worden achterhaald. Verder moet de onderliggende ziekte worden beperkt, zodat hier geen algemene voorspelling kan worden gedaan. De getroffen persoon moet zijn hart regelmatig laten onderzoeken en controleren door een arts. Verder maatregelen van nazorg zijn meestal niet beschikbaar voor de getroffen persoon. In veel gevallen zijn ze sterk afhankelijk van de onderliggende ziekte.

Wat u zelf kunt doen

Wanneer cardiogene shock optreedt, eerste hulp moet onmiddellijk worden gegeven. Eerstehulpverleners moeten het bovenlichaam van het slachtoffer iets hoger houden. Als bloeddruk laag is, wordt de rugligging aanbevolen, omdat er anders te veel bloed naar het bovenlichaam stroomt en te veel spanning wordt op de reeds beschadigde pompspier geplaatst. Als de patiënt bij bewustzijn is, moet hij met gestrekte benen op de grond zitten en zijn bovenlichaam met zijn armen naar achteren ondersteunen. Opgemerkt moet worden dat de getroffen persoon niets mag drinken. Zijn kleding kan het beste losgemaakt worden. Bij het begeleiden van deze maatregelen moet de reddingsdienst zo snel mogelijk worden gebeld. Als de patiënt bewusteloos is, hart massage of redding ademhaling wordt aangeduid. Na de behandeling moet de patiënt het minstens drie tot vier weken rustig aan doen. Veranderingen in levensstijl kunnen ook nodig zijn. Afhankelijk van de oorzaak kan de arts een gezondere aanbevelen dieet, meer oefenen en vermijden spanning. Het is belangrijk om te vermijden genotmiddelen in de eerste periode na de behandeling. Om een ​​volgende schok te voorkomen, moet de patiënt de kliniek regelmatig bezoeken voor controle.