Bronchopulmonale dysplasie is een chronische aandoening long ziekte. Het komt vooral voor bij te vroeg geboren baby's die met een laag lichaamsgewicht worden geboren. Bronchopulmonale dysplasie kan tot op volwassen leeftijd langdurige schade aan de longen veroorzaken en dat kan ook leiden tot overlijden als gevolg van aanhoudende veranderingen in de longen.
Wat is bronchopulmonale dysplasie?
Bronchopulmonale dysplasie treft vooral premature baby's. Deze pasgeborenen worden vaak gedurende lange tijd kunstmatig geventileerd, bijvoorbeeld om te behandelen neonataal ademhalingsnoodsyndroom De ziekte kan langdurige schade aan de longen veroorzaken. Afhankelijk van de specifieke ernst en de effectiviteit van de behandeling, kan vaak verbetering worden bereikt tijdens het eerste levensjaar.
Oorzaken
Bronchopulmonale dysplasie kan verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen is er een nauw verband tussen de timing van de geboorte van de kinderen. Hoe eerder ze worden geboren en hoe lager het geboortegewicht, hoe vaker bronchopulmonale dysplasie voorkomt. Premature baby's met een geboortegewicht van minder dan 1,000 gram of die vóór een zwangerschap van 32 weken zijn geboren, ontwikkelen bronchopulmonale dysplasie met een snelheid van 15 tot 30 procent. Een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van bronchopulmonale dysplasie is onvolwassen long met een tekort aan de stof oppervlakteactieve stof. Andere factoren zijn onder meer hoge ademhalingsdruk, hoog zuurstof concentraties, en lange duur van kunstmatige ventilatie Een niet-gesloten ductus arteriosus en verschillende infecties van de long kan ook de oorzaak zijn van bronchopulmonale dysplasie. De ziekte is het gevolg van hermodellerende processen die ermee verband houden ontsteking in de bindweefsel Dergelijke ontstekingsprocessen kunnen optreden als gevolg van initieel water retentie in de onvolgroeide long of chemische, mechanische en biologische schade.
Symptomen, klachten en tekenen
In de setting van bronchopulmonale dysplasie kunnen getroffen patiënten verschillende symptomen ervaren. Mogelijke klinische symptomen zijn bijvoorbeeld een verhoogde ademhalingsfrequentie, verhoogde bronchiale secretie, verdiept en gespannen ademhaling met intrekking van de borst, hoesten en groei vertraging Levendige gebieden op de huid en slijmvlies kan ook worden gezien. Longkenmerken zijn onder meer diffuse gebieden met hyperinflatie en onvoldoende geventileerde gebieden die verschijnen röntgenstraal Bronchopulmonale dysplasie is onderverdeeld in milde, matige en ernstige kuren. Bronchopulmonale dysplasie treft voornamelijk de longblaasjes, bloed schepen van de longen en luchtwegen. De bloed schepen van de longen vernauwen en kan leiden tot verhoogde pulmonale circulatie druk evenals leiden naar rechterventrikel stam.
Diagnose en verloop
Diagnose van bronchopulmonale dysplasie, evenals categorisatie in verschillende graden van ernst van de ziekte, wordt gemaakt door het bepalen van de zuurstof verzadiging in de bloed Voor elke leeftijd een noodzakelijke zuurstof de vraag is gedefinieerd, wat informatie kan geven over de aanwezigheid van bronchopulmonale dysplasie. In de regel is de zuurstofbehoefte van de leeftijd gecorrigeerd met 36 weken zwangerschap doorslaggevend. De prognose voor bronchopulmonale dysplasie verbetert. Door de vooruitgang in medisch onderzoek en zorg hebben premature baby's een steeds betere overlevingskans. Tegenwoordig wordt ongeveer 60 procent van alle baby's geboren in de 24e en 25e week van zwangerschap overleven. Omdat hun longen in de meeste gevallen onvolwassen zijn, moeten ze voor een langere periode worden beademd om voldoende zuurstof te krijgen.
Complicaties
Bronchopulmonale dysplasie is de meest voorkomende complicatie bij pasgeborenen. Baby's die zijn getroffen door de voorwaarde ademt vaak te snel in. Als gevolg hiervan treedt gemakkelijk ademnood op, wat leidt tot zuurstofgebrek. Vanwege het gebrek aan zuurstof in het bloed, de huid wordt blauwachtig (cyanose De verhoogde ademhalingsfrequentie kan ook leiden naar hartritmestoornissen en een overbelasting van de rechter hartkamer Bij sommige premature baby's met bronchopulmonale dysplasie vertraagt de uitademing zodat de resterende lucht in de longen leidt tot overmatige inflatie van de longblaasjes. Een complicatie is het risico van littekens op individuele longgebieden. Tot de late gevolgen van de ziekte behoren met name terugkerende luchtweginfecties longontsteking or acute bronchitis Ouders moeten er daarom voor zorgen dat het risico op infectie voor getroffen kinderen tot een minimum wordt beperkt. Door het beschadigde bronchiale systeem is er ook een risico op ontwikkeling bronchiale astma Als zich vocht ophoopt in het longweefsel, kan dit leiden tot longoedeem Een gevreesd gevolg van bronchopulmonale dysplasie is pulmonaal hypertensie Met verminderde zuurstofuitwisseling in de longen, stroomt het bloed terug in de pulmonale circulatie Dit resulteert in een vergroting van de rechter hartkamerof longhart.
Wanneer moet je naar een dokter?
In de meeste gevallen is dit voorwaarde wordt gediagnosticeerd direct nadat de baby is geboren. De behandeling moet op zeer jonge leeftijd worden gegeven om complicaties en vroegtijdig overlijden van het kind te voorkomen. Bij deze klachten dient altijd een arts te worden geraadpleegd ademhaling moeilijkheden. De getroffenen lijden aan luid en onnatuurlijk ademhaling geluiden en, in veel gevallen, een aanzienlijk verhoogde ademhalingsfrequentie. Omdat het lichaam weinig zuurstof krijgt, kan dit leiden tot een blauwe verkleuring van de lippen en huid Als deze symptomen optreden, moet in ieder geval ook een arts worden geraadpleegd. In veel gevallen nemen ook het vermogen van patiënten om onder druk te werken en hun uithoudingsvermogen aanzienlijk af. Bovendien hebben kinderen last van vertragingen in groei en ontwikkeling. Als deze vertragingen optreden, moet daarom ook een arts worden geraadpleegd. De behandeling van deze ziekte en de mogelijke compilaties wordt meestal uitgevoerd door een specialist. De diagnose zelf wordt gesteld met behulp van een Röntgenstraal.
Behandeling en therapie
Als onderdeel van de behandeling van bronchopulmonale dysplasie is de belangrijkste maatregel de administratie zuurstof om de zuurstofverzadiging in het bloed te behouden. Het beoogde zuurstofniveau is hoger dan 92 procent. Bovendien krijgt de getroffen patiënt corticosteroïden voorgeschreven, die zowel systemisch als geïnhaleerd moeten worden toegediend. Deze werken het chronische ontstekingsproces tegen, maar mogen vanwege mogelijke bijwerkingen niet kritiekloos worden gebruikt. Mogelijke complicaties zijn bijvoorbeeld hyperglycemie, intestinale bloedingmaagzweren, of de ontwikkeling van osteoporose. Ieder longoedeem dat kan voorkomen wordt behandeld met diuretica Als er vernauwing van de luchtwegen is, inademing met bronchospasmolytica moet worden overwogen. Bovendien zijn fysiotherapeutische behandelingen passend en dienen deze indien mogelijk vroeg en regelmatig te worden uitgevoerd. De verhoogde druk van de pulmonale circulatie kan worden behandeld met vasodilatator drugs Bovendien moet vanwege de verhoogde energiebehoefte van de getroffen kinderen aandacht worden besteed aan de dieet Het moet bijzonder rijk zijn aan energie. Voordat patiënten met bronchopulmonale dysplasie uit het ziekenhuis kunnen worden ontslagen, moeten de eerste vaccinaties, bijvoorbeeld tegen kinkhoest hoesten evenals pneumokokkeninfecties moeten worden gegeven.
Vooruitzichten en prognose
In het ergste geval kan deze ziekte de dood van de getroffen persoon veroorzaken. Dit geval doet zich voornamelijk voor wanneer de ziekte volledig wordt genegeerd en niet wordt behandeld. Behandeling kan de longschade verlichten, hoewel een volledige genezing onmogelijk is. Het verdere verloop en de levensverwachting zijn ook sterk afhankelijk van de exacte manifestatie van de ziekte, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de getroffenen echter aanzienlijk verminderd door de ziekte. De behandeling zelf is gebaseerd op de symptomen en is bedoeld om de ontsteking Als er geen behandeling wordt gestart, verspreiden de ontstekingen zich door het hele lichaam van de patiënt en blijven ze de toestand verergeren volksgezondheid Patiënten zijn ook afhankelijk van het nemen van medicijnen, die vaak gepaard gaan met ernstige bijwerkingen. Vaccinaties kunnen verdere infecties en complicaties helpen voorkomen. Bovendien kan de ziekte ook leiden tot ernstig psychisch ongemak, dat daarbij niet alleen bij de patiënt zelf kan optreden, maar ook bij de ouders of familieleden, die dus ook psychologische behandeling nodig hebben.
het voorkomen
Maatregelen om bronchopulmonale dysplasie te voorkomen, maar ze hebben een variabele werkzaamheid of zijn moeilijk te implementeren. Mogelijk preventief maatregelen omvatten het vermijden van vroeggeboorte en prenatale inductie van longrijping door toediening van corticosteroïden aan de aanstaande moeder. Bovendien is het essentieel om infecties te voorkomen en kunstmatig uit te voeren ventilatie zo kort en voorzichtig mogelijk. Therapie met systemische corticosteroïden, bijvoorbeeld in de vorm van dexamethason, kan een snelle verbetering van de longfunctie bewerkstelligen. Als het in een zeer vroeg stadium wordt toegediend, kan dit de kans op het ontstaan van bronchopulmonale dysplasie verkleinen. In dit geval zijn de bijwerkingen van drugs om bronchopulmonale dysplasie vroegtijdig te voorkomen administratie moet worden gewogen.
Follow-up
De persoon met deze ziekte is in de regel afhankelijk van een zeer vroege en vooral uitgebreide diagnose, zodat er geen verdere klachten of complicaties optreden. Als de ziekte niet wordt behandeld of laat wordt ontdekt, kan dit in het ergste geval ook leiden tot het overlijden van de getroffen persoon. Om deze reden zijn vroege diagnose en daaropvolgende behandeling de belangrijkste aspecten van deze ziekte. In de meeste gevallen wordt de behandeling uitgevoerd met behulp van medicatie. Patiënten zijn afhankelijk van het regelmatig innemen van de medicatie en er moet voor worden gezorgd dat de dosering correct is. Bij vragen of onduidelijkheden dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Bovendien zijn de meeste patiënten ook afhankelijk van fysiotherapie maatregelen om de symptomen permanent te verlichten. Veel oefeningen van zo'n therapie kan ook thuis gedaan worden. Ook de ondersteuning en zorg van ouders en naasten kan een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte. De getroffen persoon moet zichzelf bijzonder goed beschermen tegen infecties. In de meeste gevallen vermindert deze ziekte de levensverwachting van de patiënt.
Dit is wat u zelf kunt doen
Bronchopulmonale dysplasie treft pasgeborenen die geboren zijn vóór 26 weken zwangerschap. Deze moeten kunstmatig worden geventileerd omdat hun longen niet volledig ontwikkeld zijn. Dit kan blijvende schade aan de longen veroorzaken. Kort na de geboorte van hun te vroeg geboren kind dienen ouders het kind intensieve zorg en tederheid te bieden in het kader van zelfhulp. Dit soort aanwezigheid kan het immuunsysteem al in de eerste levensdagen zodanig dat de overlevingskans enorm wordt vergroot. Binnen het eerste levensjaar, maar ook in de daaropvolgende jaren, is het essentieel om het vastgestelde te volgen therapie plan voor het kind. Tijd doorbrengen in de frisse lucht en gezond dieet hebben een positief effect op het kind circulatie en longfunctie. Omdat het risico op infectie in kleuterschool en de school is bijzonder hoog voor kinderen met bronchopulmonale dysplasie, ouders moeten die van hun kind versterken immuunsysteem door een evenwichtig dieet rijk aan vitaminen Bovendien moet de thuisomgeving van het kind schoon en hygiënisch zijn om het risico op infectie te verkleinen. Als de jaren voorbijgaan, bronchiale astma Kan ontwikkelen. Het wordt aanbevolen dat zelfs adolescente patiënten met dit syndroom de reeds genoemde zelfhulpmaatregelen overwegen en een gezonde levensstijl leiden met zachte lichaamsbeweging.
