Een scheur van het achterste kruisband is een accidentele verwonding. Het komt relatief zelden voor en wordt vaak laat ontdekt. Een nauwkeurige diagnose is daarom belangrijk om vervolgschade te voorkomen.
Wat is een achterste kruisbandscheur?
Het achterste kruisband is het dikste en belangrijkste ligament in de kniegewricht Het zorgt ervoor dat de lagere been glijdt niet achter de dij bot aan de basis van de kniegewricht Een posterieur kruisband scheur komt veel minder vaak voor dan een voorste kruisbandscheur vanwege de positie en dikte van het ligament. Omdat bij deze blessure veel kracht nodig is, komt een scheur van de achterste kruisband zelden geïsoleerd voor. Het gaat meestal gepaard met andere verwondingen aan de knie en kan daarom gemakkelijk over het hoofd worden gezien en blijft dan onbehandeld. In dit geval kan het van oorsprong acute letsel een chronisch beloop krijgen. Dit kan secundaire schade veroorzaken.
Oorzaken
Tranen van de achterste kruisband treden op wanneer de maximaal mogelijke rek van het ligament wordt overschreden. Vaak gebeurt dit bij zogenaamd rasan-trauma, wat verwijst naar blessures waarbij een plotselinge sterke kracht op de knie wordt uitgeoefend. Dit kan gebeuren bij motor-, fiets- of auto-ongelukken. Van auto-ongelukken is het fenomeen bekend dat de klap van de knie tegen het dashboard naar beneden duwt been naar achteren, wat een scheur in de achterste kruisband kan veroorzaken. Dit wordt echter steeds zeldzamer als oorzaak van letsel. Veel gebruikelijker is een achterste kruisbandscheur als gevolg van een sportblessure, zoals een val op de gebogen knie of een inslagtrauma van een tegenstander, zoals vaker voorkomt bij American football. Hier treedt vaak verder letsel aan de knie op aan de gezamenlijke capsule of andere ligamenten.
Symptomen, klachten en tekenen
Een achterste kruisbandscheur manifesteert zich soms door een duidelijk krakende of tranende sensatie. Patiënten ervaren vaak een gevoel van verplaatsing in de knie, vergezeld van een ongewoon gevoel van druk. Dit wordt gevolgd door ernstig pijn, die echter na een paar minuten afneemt. Zoals de voorwaarde vordert, de pijn komt voornamelijk voor wanneer er gewicht op de getroffene wordt geplaatst been Bij het traplopen of het maken van kniebuigingen is het ongemak meestal het sterkst, daarom nemen getroffen personen meestal de typische, licht gebogen houding met de knie aan. De knie zwelt op, wat kan resulteren in bewegingsbeperkingen. Het letsel aan bloed schepen veroorzaakt een blauwe plek te vormen in het gebied van het gewricht, maar dit neemt snel af. In de eerste dagen na de blessure voelt de knie onstabiel aan en kan deze niet zoals voorheen worden bewogen. Een gescheurde kruisband wordt niet altijd direct opgemerkt door de betrokken persoon. Soms manifesteert de blessure zich eerst door een toenemende onvastheid van het lopen en een trekkend gevoel in de knie. Bovendien valt de knie zelfs onder een laag weg spanning Over het algemeen veroorzaakt een achterste kruisbandscheur een gegeneraliseerde knie pijn dat kan uitstralen naar de bovenste en onderbeen of zelfs aan de voet, afhankelijk van de ernst van het letsel.
Diagnose en verloop
Schematisch diagram van gezonde kruisbanden en de verschillende vormen van kruisbandscheuren. Klik om te vergroten. Omdat een scheur van de achterste kruisband relatief zelden voorkomt en gewoonlijk gepaard gaat met talrijke bijkomende verwondingen als gevolg van de kracht die ervoor nodig is, wordt deze gemakkelijk over het hoofd gezien. Om deze reden is een bijzonder grondige diagnose belangrijk in het geval van knieblessures De aangedane knie is meestal gezwollen en niet specifiek pijnlijk. Blauwe plekken kunnen zichtbaar zijn. Een beschrijving van hoe het ongeval plaatsvond, geeft eerste informatie over de omvang en het type schade aan de knie, en een zorgvuldig onderzoek van de kniegewricht met speciale tests is ook essentieel. Begeleidende verwondingen van het binnenste en buitenste ligamentapparaat moeten worden gecontroleerd, inclusief kruisbandletsel en scheuren van de binnenste of buitenste ligamenten. De zogenaamde achterste lade wordt gecontroleerd; dit houdt in dat u op de onderbeen terug tegen de dij. Röntgenstraal onderzoek en MRI (MRI) maken ook deel uit van het diagnostische proces. Om de mate van beweging van de lade te meten onderbeenkunnen functionele röntgenfoto's, vastgehouden röntgenfoto's genoemd met behulp van een apparaat dat voor dit doel is ontworpen, nuttig zijn. Maar zelfs met een MRI kan een scheur in de achterste kruisband moeilijk te detecteren zijn omdat het ligament een relatief goede bloed Een gewond ligament kan ook vanzelf genezen, maar blijft dan meestal verlengd. De resulterende instabiliteit van de knie kan op deze manier chronisch worden. Als gevolg van de verkeerde beweging, kraakbeen er treedt schade op, wat kan leiden naar osteoartritis in de knie binnen een paar jaar.
Complicaties
In veel gevallen is er helaas een vertraagde diagnose van dit letsel, waardoor een volledig herstel vaak niet mogelijk is. De kruisbandruptuur veroorzaakt vaak hevige pijn in de knieën. Deze pijn verspreidt zich vaak naar andere delen van het lichaam en kan ook leiden slaapproblemen 's nachts in de vorm van pijn in rust. De knie is niet zelden gezwollen en aangetast door een blauwe plek Vaak is de knie ook instabiel, waardoor zwaar lichamelijk werk of sporten niet meer zonder meer door de patiënt kunnen worden verricht. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt aanzienlijk beperkt door de kruisbandruptuur Looponzekerheden blijven optreden en de aangedane persoon neemt niet zelden een zachte houding aan, wat echter een negatief effect heeft op volksgezondheid Evenzo kunnen de pijn en beperkingen leiden tot psychisch ongemak en mogelijk Depressie De behandeling van deze klacht verloopt meestal via therapie of met behulp van een chirurgische ingreep. Bovendien treden er geen bijzondere complicaties op. Een positief verloop van de ziekte is echter niet altijd mogelijk, zodat de getroffen persoon zijn hele leven aan beperkingen kan lijden. Mogelijk is het verrichten van bepaalde sporten dan niet meer mogelijk. Er is geen vermindering van de levensverwachting.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er plotseling ongemak, een krakend geluid en problemen met de voortbeweging optreden tijdens bewegingssequenties, moet het been worden geïmmobiliseerd. Het ongemak doet zich voor rond de knie en kan zowel tijdens sportactiviteiten als tijdens dagelijkse bewegingen optreden. Een dokter is nodig voor a kruisbandruptuur, maar de getroffen persoon kan al wat ondersteunend zijn maatregelen ter plaatse, die een positieve invloed hebben op het verdere verloop. Indien mogelijk mag het been niet meer worden belast en moet het worden gekoeld tot het medisch onderzoek. Bij zwelling of verkleuring van de huidis een medische verduidelijking van de klachten noodzakelijk. Kleding op de knie moet worden verwijderd, zodat er geen gevoel van beklemming of problemen is bloed circulatie Als er pijn, wankel lopen of verlies van sterkte in het been is er reden tot bezorgdheid. Vaak, in een euforische bui, beseffen patiënten te laat dat a gescheurde ligament is gebeurd. Ze merken een wankel gevoel tijdens normale bewegingen en moeten een arts raadplegen voor controle. Als er plotselinge blauwe plekken, sensorische stoornissen of afwijkingen bij aanraking optreden, is een doktersbezoek noodzakelijk. Als verstijving van de knie optreedt of het kniegewricht bijzonder onstabiel lijkt, is een arts nodig. Mensen met knieklachten moeten bijzonder voorzichtig zijn en geen tijd laten verstrijken voordat ze een behandeling zoeken.
Behandeling en therapie
Een scheur van de achterste kruisband is een relatief ernstige verwonding, maar geneest meestal goed met conservatief maatregelen Tijdens een dergelijke niet-chirurgische behandeling wordt de knie eerst geïmmobiliseerd in een speciale beugel of gestabiliseerd met een spalk die beperkte beweging mogelijk maakt. Dit voorkomt dat het onderbeen terugschuift tegen de dij in rust of tijdens beweging. Deze spalk wordt meestal ongeveer zes weken gedragen. De ondersteunende spieren, vooral in de dij, worden hierdoor versterkt fysiotherapie opdrachten. Als de rest van het ligamenteuze apparaat ook wordt aangetast, wordt een operatie aanbevolen. Vergelijkbaar met de meest voorkomende voorste kruisbandruptuurwordt de beschadigde achterste kruisband vervangen door transplantatie van een pees uit het eigen lichaam van de patiënt. De procedure is echter ingewikkelder dan in het geval van voorste kruisbandruptuur Het succes van de operatie hangt niet in de laatste plaats af van hoe zorgvuldig de vervolgbehandeling wordt uitgevoerd om gevolgschade zoals beperkte mobiliteit of osteoartritis in de knie. Na de operatie moet gedurende ongeveer zes weken een stevigere spalk worden gedragen, daarna een spalk die de eerste bewegingen mogelijk maakt. Begeleidend lymfedrainage wordt aanbevolen en nauwkeurig gecoördineerd fysiotherapie Na een langere rustperiode voor herstel worden bewegingsoefeningen alleen passief uitgevoerd in de eerste weken, later komen daar de eerste belastingsoefeningen bij, die zeer langzaam worden opgevoerd. Als het therapie succesvol is, wordt de blessure na ongeveer een half jaar als genezen beschouwd. Na ongeveer een jaar kan het been weer volledig worden belast. De mate waarin bepaalde sporten kunnen worden beoefend of daarna worden aanbevolen, moet van geval tot geval worden bepaald.
Vooruitzichten en prognose
De moeilijkheid van de achterste kruisbandscheur ligt in de juiste en snelle diagnose. Vaak wordt de traan over het hoofd gezien of wordt de bestaande verwonding verkeerd gediagnosticeerd. Dit leidt tot een vertraging van de juiste behandeling en kan complicaties of problemen met genezing veroorzaken. Als de scheur onmiddellijk na het ongeval of de val wordt gedocumenteerd tijdens een uitgebreide en grondige diagnostische evaluatie, kan een volledig herstel worden bereikt met optimale medische zorg. Normaal gesproken krijgt de patiënt een goede prognose, aangezien de scheur van de achterste kruisband volledig geneest, rekening houdend met enkele richtlijnen. Het genezingsproces omvat enkele weken of maanden en gaat gepaard met immobilisatie van het kniegewricht. Hoe eerder dit wordt gedaan en hoe minder spanning wordt op het gewricht gelegd, hoe korter het genezingspad is. De bewegingsbeperking van de knie is essentieel. Bij sommige patiënten is chirurgische ingreep noodzakelijk. Als dit zonder verdere complicaties verloopt, kan de patiënt ook na enkele maanden symptoomvrij worden ontslagen. In beide gevallen moeten gerichte trainings- en oefensessies worden gevolgd na het dragen van een spalk voor fixatie. Hun doel is om het bestaande spierstelsel zo snel mogelijk weer op te bouwen. Als medische zorg wordt geweigerd, kan dit leiden tot levenslange beperkingen in de voortbeweging.
het voorkomen
Scheuren van de achterste kruisband kan alleen worden voorkomen door risicovolle sporten zoals American football of hockey te vermijden. Versterking van de spieren en regelmatig krachttraining verlicht de druk op het kniegewricht en kan het risico op een achterste kruisbandscheur verder verkleinen.
Nazorg
Zelfs tijdens conservatieve behandeling of vóór de operatie moet de patiënt zelfstandig oefeningen beginnen om de dijbeenspier aan te spannen. De behandelende arts of zelfs de fysiotherapeut zal de patiënt hier dienovereenkomstig instrueren en de oefeningen tot in detail doornemen. De nazorg voor een achterste kruisbandletsel moet echter zeer matig en zacht zijn in vergelijking met andere ligamentletsels. Na de operatie krijgt de patiënt een zogenaamde PTS-spalk. Dit blijft meestal zes weken op de patiënt zitten. Bij de PTS-spalk zorgt een kussen op het onderbeen ervoor dat deze naar voren wordt gedrukt. Dit beschermt de vervanging van de achterste kruisband. Gedurende de eerste zes weken worden oefeningen alleen zeer passief en in buikligging uitgevoerd. Hier is het nog niet mogelijk om het aangedane been te belasten. In eerste instantie worden oefeningen uitgevoerd met een maximaal gewicht van tien kilogram. Na twee weken kan het laadgewicht worden verhoogd tot twintig kilogram. Ook hier zou de oefenperiode ongeveer twee weken moeten zijn. Daarna is laden met de helft van het lichaamsgewicht (onder toezicht) mogelijk. Ook hier moet het lastgewicht minimaal twee weken constant worden gehouden en niet verder worden verhoogd. Een speciale achterste kruisbandspalk wordt gebruikt vanaf de 6e postoperatieve week. Nu is buiging van het been met ongeveer 90 graden mogelijk en kan worden belast met het volledige lichaamsgewicht.
Wat u zelf kunt doen
Atleten moeten een pauze nemen van ten minste zes maanden na een scheur in de achterste kruisband. Activiteiten die veel opleveren spanning op de knie moet ook worden vermeden gedurende de eerste paar maanden na de operatie. Afkoeling en rust worden onmiddellijk na de procedure aangegeven. Uitgebreide nazorg zorgt ervoor dat de zwelling snel afneemt en de pijn verdwijnt. Begeleidend stretching is belangrijk. Een gemotoriseerde spalk wordt gebruikt om het gewricht passief te bewegen en te strekken. Een kniebrace is de eerste zes weken na de operatie nuttig, omdat het been kan worden gestrekt zonder het aangetaste gewricht te overstrekken. De bovenbeenspieren dienen in het gezelschap van een fysiotherapeut te worden versterkt. Met name in de eerste weken is het belangrijk om regelmatig de intensiteit en omvang van de oefeningen en toepassingen te vergelijken met de huidige voorwaarde van de knie. Thuis kan de patiënt bijvoorbeeld optreden squats of oefeningen op de ergometer. De verantwoordelijke arts kan het beste antwoord geven maatregelen zijn toegestaan. Na de pauze van zes maanden moet er heel langzaam weer met sporten worden begonnen. De getroffen persoon kan een speciale beugel gebruiken om het achterste kruisband te beschermen tegen verder letsel.
