Na een val op de arm of schouder, a breuk van de opperarmbeen moet worden overwogen als er naast een ernstige bewegingsbeperking een extra bewegingsbeperking is pijn Vooral ouderen zitten hiervoor in de risicogroep breuk.
Wat is een fractuur van de humerus?
A breuk net onder de hoofd van de opperarmbeen heet een subhoofdletter opperarmbeen fractuur Meestal betreft dit type humerusfractuur de hoofd van de opperarmbeen ook. Deze breuken komen relatief vaak voor na ongevallen of valpartijen. In deze gevallen vallen patiënten op hun schouder of op hun uitgestrekte arm. Het opperarmbeen is hier smal en ook minder hard dan op andere punten en kan daardoor gemakkelijker breken. Als osteoporose naast het ongeval aanwezig is, is er een toenemende kans op deze breuk. Als een fractuur van de humerus optreedt zonder externe impact, kan een uitzaaiing of tumor de oorzaak zijn van het letsel.
Oorzaken
De oorzaak van een humerusfractuur (subcapital opperarmbeen fractuur) is het uitoefenen van kracht op de schouder of uitgestrekte arm tijdens een ongeval of val. Atleten verwonden zich tijdens het fietsen of motorrijden, maar een val tijdens het paardrijden of skiën kan deze breuk ook tot gevolg hebben. Ouderen hebben ook vaak last van een bovenarmfractuur vanwege hun toenemende onvastheid tijdens het lopen en de resulterende valpartijen en een mogelijk extra aanwezige osteoporose Concreet lijdt de groep van 60- tot 80-jarige vrouwen twee keer zo vaak aan deze breuk als mannen van dezelfde leeftijd.
Symptomen, klachten en tekenen
Een fractuur van de bovenarm gaat gepaard met duidelijke en typische symptomen, dus zelfdiagnose is vaak erg eenvoudig. In de meeste gevallen is er een ernstige zwelling geassocieerd met een breuk van de humerus, die duidelijk zichtbaar is. Dit gaat natuurlijk ook gepaard met aanzienlijk pijn, zodat het volledige bewegingsbereik zeer ernstig wordt beperkt. Onder bepaalde omstandigheden kan er zelfs sprake zijn van een open breuk. In dat geval kan de botbreuk met het blote oog worden opgespoord. Uiteraard dient een open fractuur medisch en met medicatie te worden behandeld. In sommige gevallen is een operatie zelfs nodig om de botten en een soepel genezingsproces mogelijk maken. Er is echter ook sprake van een bovenarmfractuur als er een kleine haarlijnfractuur aanwezig is. Een haarlijnfractuur is een heel klein scheurtje in het bot, maar veroorzaakt veel minder pijn dan een breuk. Toch veroorzaakt zo'n kleine barst in de humerus ook pijn die heel lang kan aanhouden. Getroffen personen vermoeden vaak eenvoudigweg een stam of Spierpijn In veel gevallen groeit een haarlijnfractuur in de bovenarm zeer snel weer aan, zodat er geen medische behandeling nodig is. Als er echter typische symptomen optreden, zoals zwelling en blauwe plekken, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd.
Diagnose en verloop
Een fractuur van de humerus is meestal merkbaar door een bewegingsbeperking in de schouder of arm en hevige pijn. Het gewonde weefsel zwelt merkbaar op en de arm wordt in een beschermende positie tegen het lichaam gehouden. D
hij valt kan ook resulteren in de ontwikkeling van een grote blauwe plek op de schouder en / of in de oksel, evenals aan de zijkant van de patiënt borst Het kan na een paar uur verschijnen of pas de volgende dag. Alleen al deze klachten zorgen ervoor dat een getroffen patiënt naar de dokter gaat. Na een gedetailleerde anamnese-bespreking kan de arts een definitieve diagnose stellen door verschillende röntgenfoto's te maken. Als het vermoeden bestaat dat de oorzaak van de breuk een tumor is, kan een MRI (MRI) onderzoek wordt ook uitgevoerd. Afhankelijk van het ongeval kan het nodig zijn om uit te sluiten dat er ligamenten zijn aangetast of dat er naast de humerusfractuur zelfs een dislocatie van de schouder is. Hiervoor wordt computertomografie (CT) gebruikt.
Complicaties
Complicaties als gevolg van een humerusfractuur zijn zeldzaam. De kansen op herstel worden dus als goed beschouwd bij zowel conservatief als chirurgisch therapie Grote bewegingsbeperkingen komen meestal ook alleen voor in geïsoleerde gevallen. Een van de onmiddellijke gevolgen van een opperarmbeen fractuur is hypovolemisch schokken Dit is wanneer de circulatie bloed neemt snel af. Dit dreigt op zijn beurt flauwvallen van de gewonde persoon. Een andere mogelijke complicatie is de vorming van tromboflebitis. In dit geval, bloed stolsels vormen en blokkeren de slagaders. De trombi brengen ook het risico op pulmonaal met zich mee embolie Als delen van de trombus loskomen, bestaat het risico dat ze de circulatie en blokkeer daar slagaders. De kans op restverschijnselen is het grootst als de breuk van de bovenarm optreedt in het gebied van de scapula en het sleutelbeen. Als de fractuur daarentegen in het ellebooggebied optreedt, is de kans op complicaties kleiner. Letsel kan ook slagaders, spieren en zenuwen Een laat gevolg van de humerusfractuur is pseudartrose In dit proces consolideert het bot niet goed. Verder een vezelig eelt kan vormen. Als er chirurgische behandeling van de humerusfractuur plaatsvindt, zijn er ook risico's. Waaronder bloed bloedstolsels, blauwe plekken, infectie en secundaire bloedingen. Als zenuwen letsel oplopen, kan dit soms leiden tot sensorische stoornissen of verlamming. Verder allergieën voor implantaten kan voorkomen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als de getroffen persoon lijdt aan pijn aan de arm of ernstige bewegingsbeperkingen na een val of ongeval, is een arts nodig. De persoon moet afzien van het nemen van alleen pijnstillers totdat een medische professional is geraadpleegd. Als de schouders of arm niet meer zoals gewoonlijk kunnen worden bewogen, is medische zorg nodig. Zwelling van de arm, verkleuring van de huid, en gevoeligheidsproblemen moeten worden onderzocht en behandeld. Blauwe plekken, spanning of vervorming van het skelet zijn tekenen van een onregelmatigheid die met een arts moeten worden besproken. Als het fysieke draagvermogen afneemt, kan de grijpfunctie van de vingers niet meer worden uitgevoerd of afwijkingen aan de hart- ritme verschijnen, een bezoek aan de dokter is aan te raden. Als de patiënt niet langer in staat is om alledaagse taken of sportactiviteiten uit te voeren, is actie vereist. Drukgevoeligheid van de arm en schouder, gevoelloosheid of overgevoeligheid voor waargenomen stimuli zijn verdere tekenen van a volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk, omdat medische hulp zo snel mogelijk moet worden gestart voor een optimaal genezingsproces in het geval van een bovenarmfractuur. Gedragsveranderingen, een zeurderig gedrag bij kinderen en terugtrekking kunnen verdere aanwijzingen zijn voor een onregelmatigheid. Als de pijn zich blijft verspreiden of het vermogen van het lichaam om gewicht te dragen blijft afnemen, heeft de getroffen persoon een uitgebreid medisch onderzoek nodig.
Behandeling en therapie
Bij ongeveer 80 procent van de patiënten kan een humerusfractuur zonder operatie worden behandeld. Voor dit doel wordt de arm voorzien van een speciaal verband, bekend als een Gilchrist- of Desault-verband, of een spalk, die het ongeveer twee weken immobiliseert. Het is belangrijk om de mobiliteit in een vroeg stadium te herstellen met fysiotherapeutische toepassingen. Als het bot echter in meerdere stukken is gebroken, moet een chirurgische behandeling worden uitgevoerd. Hetzelfde geldt voor bloed schepen or zenuwen beschadigd zijn of als er schade dreigt als gevolg daarvan. Aan het begin van de operatie wordt de breuk eerst rechtgetrokken Röntgenstraal controle. Op dit punt is de patiënt al onder anesthesie Het bot wordt vervolgens gestabiliseerd met schroeven, draden of platen. De gebruikte chirurgische methode hangt af van de ernst van de breuk. Zodra de genezing is gevorderd en de pijn is afgenomen, moet de mobiliteit worden hersteld fysiotherapie De materialen die tijdens de operatie zijn ingebracht, moeten na enige tijd weer worden verwijderd. Dit is nu vaak mogelijk via kleine incisies of endoscopisch.
Vooruitzichten en prognose
Het is moeilijk om een algemene uitspraak te doen over de prognose van humerusfracturen, en het is sterk afhankelijk van het type en de locatie van de fractuur, de behandelingsmethode en initiatie, en de leeftijd van de patiënt en eventuele reeds bestaande aandoeningen. Simpel gezegd, eenvoudige fracturen hebben een goede kans op ongecompliceerde genezing met volledig of bijna volledig herstel van de functie van de aangedane arm indien correct en tijdig behandeld. In het geval van een succesvolle chirurgische behandeling, vreemd materiaal (platen, schroeven) kan vaak zonder problemen de rest van het leven van de patiënt in het lichaam blijven, waardoor vervolgoperaties en metaalverwijdering vaak kunnen worden vermeden. Als er echter een gecompliceerde fractuurvorm is, kunnen individuele reeds bestaande aandoeningen (bijv osteoporose, circulatiestoornissen, nicotine consumptie, enz.) of een verkeerde nabehandeling (bv. te vroege of onjuiste belastingopbouw) bemoeilijkt het genezingsproces, blijvende gevolgschade zoals pijn, beperkte mobiliteit en / of verkeerde plaatsing kan heel goed mogelijk zijn. Een langere behandelingsperiode en mogelijk verdere chirurgische ingrepen maatregelen kan dan noodzakelijk worden. In deze gevallen kan echter niet altijd volledige symptoomvrijheid worden bereikt, zelfs niet nadat de conservatieve en chirurgische opties zijn uitgeput. Een vroege en professionele behandeling en adequate fysiotherapeutische zorg zijn in ieder geval doorslaggevende voorwaarden voor een zo mogelijk complicatievrij verloop.
het voorkomen
Een humerusfractuur is nauwelijks te voorkomen door active maatregelen, aangezien het risico over het algemeen toeneemt met de leeftijd. Het is echter belangrijk om het vroege begin van osteoporose tegen te gaan, zoals dit voorwaarde bevordert verder dergelijke breuken. Dit omvat voldoende beweging en een calcium-rijk dieet Het is ook bewezen dat het behouden van de algemene mobiliteit, vooral op oudere leeftijd, het risico op vallen en daarmee de kans op een fractuur van de humerus aanzienlijk verkleint.
Nazorg
Nazorg vereist dat de symptomen daadwerkelijk worden verlicht. Dit is bekend van kanker, bijvoorbeeld. Medische professionals onderzoeken neutumoren met behulp van beeldvormende technieken. Een fractuur van het opperarmbeen daarentegen vereist geen noodzaak voor dergelijke nazorg. In de regel zijn er geen functionele beperkingen voor de bovenarm na therapie Door de afwezigheid van symptomen is er geen rechtvaardiging voor regelmatige röntgenfoto's. Als er daarentegen sprake is van een gecompliceerde breuk en andere begeleidende omstandigheden zoals ouderdom of verzwakking immuunsysteem, wordt de genezingsperiode verlengd. Dit maakt nazorg over een periode van maanden noodzakelijk. De arts en de patiënt spreken af over regelmatige controles. Beeldvormingsprocedures zoals röntgenfoto's of ultrageluid onderzoeken geven duidelijkheid over het genezingsproces. Indien nodig wordt een fysiotherapeut geraadpleegd. Nazorg is er ook op gericht om herhaling van symptomen te voorkomen. Voor de opperarmbeenfractuur betekent dit dat er geen overeenkomstige fractuur kan optreden. Dit kan echter niet de verantwoordelijkheid van een arts zijn, omdat het geweld plaatsvindt in de context van onvoorspelbare ongevallen. Een arts raadt een zieke daarom aan om bepaalde risicovolle activiteiten te vermijden. Dit is echter de exclusieve verantwoordelijkheid van de patiënt.
Hier is wat u zelf kunt doen
Bij een bovenarmfractuur dient de getroffen persoon voldoende voor zichzelf te zorgen. Het dragen van zware voorwerpen, het uitvoeren van sportactiviteiten of het uitoefenen van kracht dient te worden vermeden. Bewegingen moeten langzaam en rustig worden uitgevoerd, vooral aan het begin van het genezingsproces, om complicaties te voorkomen. Bij een fractuur van de humerus wordt de arm vaak geïmmobiliseerd en geïmmobiliseerd. Daarom is een herstructurering van het dagelijks leven noodzakelijk. Dagelijkse taken en procedures moeten worden uitgevoerd met de gezonde arm of moeten worden uitgevoerd door mensen in de directe omgeving. In bijzondere gevallen kan de patiënt een verpleging inhuren om voldoende ondersteuning te krijgen. Spanning en hectiek moet worden vermeden bij het uitvoeren van alledaagse taken. Bovendien helpt de patiënt zichzelf door mentaal niet toe te staan spanning ontstaan of door het verminderen door het gebruik van mentale ontspanning technieken. Om spanning te voorkomen, moeten meerdere keren per dag lichte evenwichtsbewegingen worden uitgevoerd. Daarnaast dient het organisme van voldoende warmte te worden voorzien zodat eventuele spierstijfheid kan worden verminderd. Tijdens het genezingsproces heeft het lichaam voldoende nodig vitaminen, mineralen en sporenelementen Door gezond en evenwichtig te eten dieetkan de patiënt de zijne versterken immuunsysteem en zo het herstel bevorderen. Tegen het einde van de behandeling kan gestart worden met spieropbouw en vergroting van het bewegingsbereik, gezien de fysieke mogelijkheden van de patiënt.
