eelt

Wat is eelt?

Callus is de naam die wordt gegeven aan nieuw gevormd botweefsel. De term callus is afgeleid van het Latijnse woord "callus", wat vertaald kan worden als "callus" of "dikke huid". Callus wordt meestal gevonden na een Kncohen breuk en wordt gebruikt om de breuk in het bot te genezen en te overbruggen.

In dergelijke gevallen wordt callus ook wel 'botcallus' of 'breuk eelt ”. De callus wordt opgebouwd door zogenaamde osteoblasten. Osteoblasten zijn dus de cellen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van botweefsel. De callus die door de osteoblasten wordt gevormd, versteent uiteindelijk in de loop van de tijd, waardoor een stabiele en meestal volledige genezing en stabiliteit van het bot wordt verzekerd.

Functie

Na een benige breukwordt een callus gevormd door osteoblasten. Bij fractuurgenezing wordt onderscheid gemaakt tussen primaire (directe) en secundaire (indirecte) fractuurgenezing. De vorming van een callus wordt meestal alleen gevonden bij secundaire fractuurgenezing.

Bij primaire fractuurgenezing staan ​​de botdelen ondanks de fractuur meestal nog in direct contact met elkaar. Secundaire fractuurgenezing wordt, in tegenstelling tot primaire fractuurgenezing, gekenmerkt door het feit dat de fractuur de botten bijna breuken hebben. Dit is ook de belangrijkste reden voor callusvorming.

Het uit elkaar halen van de botfragmenten moet resulteren in een soort overbrugging. Dit wordt verzekerd door het eelt. Eerst wordt littekenweefsel gevormd.

Vervolgens worden de osteoblasten gestimuleerd om een ​​zachte callus te vormen. De zachte callus kan uiteindelijk verharden en zo het bot stabiliseren. Door het vormen van de callus kan het bot weer licht worden belast en vormt zo de basis voor verdere hermodellerende maatregelen in het bot en daarmee voor de uiteindelijke botgenezing.

Fasen van callusvorming

Callusvorming tijdens fractuurgenezing treedt alleen op tijdens secundaire (indirecte) fractuurgenezing. In dit geval is de afstand tussen de botdelen te groot, licht tot ernstig verplaatst of is beweging tussen de botdelen mogelijk. Secundaire fractuurgenezing kan worden onderverdeeld in vijf fasen.

Allereerst vindt de zogenaamde "blessurefase" plaats. De eerste fase omvat vernietiging van de zijkant van de botdelen die naar de breuk zijn gericht. Dit leidt tot de vorming van een hematoom, die op zijn beurt ontstekingscellen naar het gebied van de breuk trekt.

Deze fase wordt dan de “ontstekingsfase” genoemd. Naast de uitsplitsing van de hematoomIn deze fase worden ook botvormende cellen opgebouwd. De blessure- en ontstekingsfase duurt ongeveer de eerste vier tot zes weken na een fractuur.

Na vier tot zes weken wordt de ontstekingsfase gevolgd door de granulatiefase. In de granulatiefase is de ontsteking verdwenen en wordt er een zachte callus gevormd. Dit bestaat grotendeels uit fibroblasten, collageen en haarvaten.

Bij de volgende “verharding van het callus” wordt dit zachte callus uiteindelijk gehard door mineralisatie van het nieuw gevormde weefsel. De fase van het verharden van eelt dient uiterlijk na vier maanden te zijn voltooid. De laatste fase wordt de “wederopbouwfase” genoemd.

Na verharding van eelt kan het bot weer worden belast, wat leidt tot verschillende hermodellerende maatregelen binnen het bot. In deze fase wordt de toevoer van voedingsstoffen van het pas herbouwde bot tot stand gebracht. Na zes maanden tot twee jaar is de secundaire botgenezing eindelijk voltooid.