Auto-immuun thyreopathieën zijn chronische inflammatoire schildklieraandoeningen. Ze kunnen presenteren als hyperthyreoïdie or hypothyreoïdie.
Wat is auto-immuun thyreopathie?
Auto-immuun thyreopathieën zijn ziekten van de schildklier die resulteren in chronisch ontsteking van het orgel. Auto-immuun thyreopathieën omvatten Hashimoto's thyroiditis, Ord thyroiditis, en Ziekte van Graves Afhankelijk van het effect van de ziekte op het lichaam, zijn auto-immuun thyreopathieën onderverdeeld in drie typen. Type 1 verwijst naar een euthyroid metabolisme voorwaarde. De concentratie van de schildklier hormonen in het lichaam lijkt op de situatie bij een gezond persoon. Er is nog een onderverdeling in type 1A met struma en type 1B zonder struma. Type 2 vertegenwoordigt een metabole toestand van hypothyreoïdie, dwz een tekort aan schildklier hormonen Type 2 is onderverdeeld in type 2A met struma en type 2B zonder struma. Type 3 van de auto-immuun thyreopathieën is Ziekte van Graves Het is onderverdeeld in type 3A met hyperthyreoïdie (een teveel aan schildklier hormonen), type 3B met euthyreoïdie en type 3C met hypothyreoïdie Hashimoto's thyroiditis komt overeen met type 1A of 2A. Ord thyroiditis verschilt van de ziekte van Hashimoto bij afwezigheid van struma en komt overeen met typen 1B en 2B.
Oorzaken
Auto-immuun thyreopathieën zijn het gevolg van een storing van de immuunsysteem Hashimoto's of Ord-thyroïditis is het gevolg van onjuist gemedieerde T-lymfocyten. Antilichamen worden gevormd tegen het schildklierweefsel. De ziekte kan optreden na virale infecties. Deze omvatten de klier van Pfeiffer koorts or gordelroos Het komt ook voor bij disfunctie van de bijnierschors en polycysteus ovarium syndroom Een genetische aanleg speelt een rol bij het ontstaan van de ziekte. Overmatig jodium inname vanwege de administratie van contrastmiddelen kan de ziekte van Hashimoto veroorzaken. In Ziekte van Graves, autoantilichamen worden gevormd die de productie van schildklierhormonen. Hyperthyreoïdie ontwikkelt. De ziekte van Graves ontstaat door een combinatie van genetische factoren en externe invloeden. Indien vatbaar, spanning of infecties kunnen de ziekte veroorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij de ziekte van Hashimoto en Ord, symptomen van hypothyreoïdie optreden. Patiënten hebben een lage lichaamstemperatuur en zijn daar gevoelig voor koud Ze zijn moe, ongemotiveerd en lusteloos. Depressieve stemmingen kunnen voorkomen. Getroffen personen beschrijven een verandering in stem en een gevoel van druk in de keel. Myxoedeem kan zich ontwikkelen, waarbij de ledematen en het gezicht opzwellen water retentie. Haar wordt broos en valt eruit. Patiënten met hypothyreoïdie komen snel en veel in gewicht aan. Constipatie en misselijkheid kan aanwezig zijn. De hartslag wordt vertraagd. In de vroege stadia van Hashimoto's of Ord thyroïditis kunnen symptomen van hyperthyreoïdie optreden. De ziekte van Graves veroorzaakt hyperthyreoïdie. Het manifesteert zich door zweten, rusteloosheid, hartritmestoornissen en trillingen. Getroffen personen lijden aan slaapstoornissen en zweten. Ze hebben [[cravings9] aanvallen en snel gewichtsverlies. De huid voelt warm en vochtig aan. Patiënten klagen over beklemming in de keel. Op de lange termijn kan de ziekte van Graves leiden tot de ontwikkeling van osteoporose De ogen kunnen worden aangetast. De ziekte kan veroorzaken endocriene orbitopathie, waarin de oogbollen uitsteken.
Diagnose en verloop
Het klinische beeld geeft de eerste aanwijzingen voor de diagnose. Fysiek onderzoek inclusief beoordeling van de grootte en voorwaarde van de schildklier. Een elektrocardiogram wordt verkregen om te detecteren hartritmestoornissen. De bloed test geeft informatie over de aard van de schildklieraandoening. Eerst de schildklierhormonen T3 (trijoodthyronine), T4 (L-thyroxine) en het schildklierstimulerende hormoon TSH worden gebruikt om de metabolische toestand te bepalen. Antilichamen tegen thyroperoxidase (TPO-AK) en thyroglobuline (Tg-AK) zijn typerend voor de ziekte van Hashimoto en Ord. De aanwezigheid van de ziekte van Graves wordt bewezen door TSH receptor antilichamen (TRAK). Echografie van de schildklier kan een oriënterende beoordeling van het weefsel geven. Doppler-echografie geeft informatie over de bloed stroom naar het orgel. Scintigrafie gebruikt nucleaire geneeskunde om de activiteit van de schildklier te onderzoeken. De bevindingen van deze onderzoeken maken de diagnose van een schildklieraandoening compleet. Als de bevindingen dubbelzinnig zijn of de aanwezigheid van een kwaadaardige ziekte wordt vermoed, een fijne naald biopsie kan noodzakelijk zijn.
Complicaties
Er zijn verschillende soorten auto-immuun thyreopathie die in verband kunnen worden gebracht met gerelateerde complicaties. Ten eerste kan auto-immuunziekte lijken op hypothyreoïdie, zoals bij de ziekte van Hashimoto. Zonder behandeling kan dit leiden naar hart- mislukking in een vroeg stadium. Dit kan soms zelfs betekenen hart- mislukking, die kan leiden tot de dood van de patiënt. Verder Hashimoto's thyreoïditis kan resulteren in verhoogde cholesterol niveaus. Dit kan leiden tot verkalking van de schepen gedurende vele jaren (atherosclerose) en tot een verminderd aanbod van bloed naar de orgels op bepaalde plaatsen. De ergste gevolgen die kunnen voortvloeien uit atherosclerose zijn a hart- aanval of zelfs een beroerte Bovendien leidt de ziekte van Hashimoto tot een afname van het libido en kan dit ook leiden tot Depressie. Depressie kan gepaard gaan met een verhoogde verslaving aan alcohol en andere drugs, en kan in het ergste geval leiden tot zelfmoordgedachten. Hyperthyreoïdie heeft, net als bij de ziekte van Graves, ook verschillende gevolgen. Ook hier kan er sprake zijn van zwakte van het hart, wat kan leiden tot onmiddellijke hartdood. Op de lange termijn leidt hyperthyreoïdie tot een verhoogd risico op osteoporose Als zeldzame en ernstige complicatie kan een thyreotoxische crisis optreden. Het betreft een metabole ontsporing die wordt gekenmerkt door koorts, zweten, angst en zelfs coma.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een vermoeden van auto-immuun thyreopathie moet altijd worden besproken met de huisarts. Medische opheldering is uiterlijk nodig wanneer karakteristieke symptomen optreden. Bijvoorbeeld depressieve stemmingen, hartritmestoornissen en innerlijke rusteloosheid duiden op een ernstige ziekte van de immuunsysteem. Indien water retentie in de ledematen of het gezicht, een gevoel van druk in de keel of stemveranderingen worden toegevoegd aan deze klachten, de aanname van een auto-immuun thyreopathie ligt voor de hand. Een specialist in immunologie moet de betreffende ziekte diagnosticeren en de behandeling onmiddellijk starten. Bij slaapstoornissen en psychische klachten dient gelijktijdig therapeutisch advies te worden ingewonnen. Het kan ook nuttig zijn om een voedingsdeskundige te raadplegen. Op deze manier en door een snelle eerste diagnose kan de auto-immuunziekte goed worden behandeld. Als de ziekte echter onbehandeld blijft, kunnen er verdere lichamelijke klachten ontstaan. Ten laatste, als auto-immuun thyreopathie zich manifesteert door externe symptomen zoals uitstekende oogbollen, vochtig en warm huiden snel gewichtsverlies, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Er is geen bekende oorzakelijke behandeling of genezing voor Hashimoto's en Ord thyroïditis. Therapie omvat het compenseren van hypothyreoïdie door te leveren schildklierhormonen in de vorm van tablets Ofwel alleen T4 of een combinatie van T3 en T4 kan worden gegeven. De juiste dosering verschilt voor elke patiënt en moet worden gevonden door zorgvuldige aanpassing en afsluiting Grensverkeer Regelmatig bloed en ultrageluid examens zorgen voor het succes op lange termijn van de therapie Bij de ziekte van Graves ligt de eerste focus op het verminderen van de symptomen van hyperthyreoïdie. Dit wordt gedaan met thyrostatisch drugs. Deze drugs de hormoonproductie van de schildklier vertragen. De medicijnen worden toegediend met regelmatige laboratoriumcontroles totdat de schildklierhormoonspiegels zijn genormaliseerd. Na een therapie periode van twaalf tot 18 maanden treedt remissie op in 40 procent van de gevallen. Na stopzetting van de thyrostatisch medicijnen, hyperthyreoïdie komt niet terug. Er kan zich nu echter hypothyreoïdie ontwikkelen. De laatste therapie voor de ziekte van Graves is een operatie of radioactief jodiumtherapie Bij een operatie wordt de schildklier geheel of gedeeltelijk verwijderd. In radioactief jodiumtherapie, radioactief jodium wordt toegediend, dat het zieke weefsel in de schildklier bestraalt en inactiveert.
Vooruitzichten en prognose
Er is geen uitzicht op genezing van auto-immuunziekten van de schildklier. Met de beschikbare medische en therapeutische opties kan een aanzienlijke verlichting van de symptomen worden bereikt. Desalniettemin treedt een terugval onmiddellijk op na stopzetting van de medicatie en komen de onregelmatigheden onmiddellijk terug. De ernst van de ziekte is niet relevant bij de prognose. In alle mogelijke gradaties van ernst wordt voor medicamenteuze behandeling gekozen, zodat de aanmaak van hormonen beter kan worden gereguleerd. De dosering is variabel, evenals de frequentie waarmee de medicijnen worden ingenomen. Zodra ze echter worden gestopt, treedt onmiddellijk een terugval op. De medicijnen verbeteren het welzijn van de patiënt aanzienlijk. Hij voelt zich gezonder, is fitter en heeft meer levenslust. De emotionele en ook psychische problemen nemen af, waardoor er een algehele verbetering in zit volksgezondheid Omgaan met het dagelijks leven is met de remedie bijna zonder klachten mogelijk. Regelmatige bloed- en controleonderzoeken moeten worden opgemerkt. In deze, de dosis wordt zo aangepast dat het verworven gevoel van welzijn zo stabiel mogelijk kan worden gehouden. Als de behandeling wordt stopgezet of zelfstandig wordt verminderd, zelfs na een periode van meerdere jaren, is de kans op terugval iets minder dan de helft van de patiënten.
het voorkomen
Omdat genetische componenten bijdragen aan de ontwikkeling van auto-immuun thyreopathieën, is preventie van de ziekten in strikte zin onmogelijk. Het vermijden van infectie en strikte indicatie voor onderzoeken met contrastmiddelen kunnen mogelijke triggers verminderen.
Follow-up
Follow-up kan niet bedoeld zijn om herhaling van auto-immuunziekten van de schildklier te voorkomen. De ziekte wordt niet als geneesbaar beschouwd. Het begeleidt getroffen individuen hun hele leven. Het doel van geplande vervolgonderzoeken is eerder het dagelijks leven van patiënten te verbeteren en mogelijke complicaties te voorkomen. Artsen gebruiken bloedonderzoeken en ultrageluid scans voor dit doel, die regelmatig moeten worden uitgevoerd. Artsen kunnen de therapie aanpassen aan acute veranderingen. De medische benadering is om evenwicht de hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie. Om dit te doen, moeten patiënten hormonen gebruiken tablets regelmatig. Op deze manier kunnen de typische klachten worden verlicht. Patiënten voelen zich fitter en efficiënter. Psychische problemen verdwijnen. Als de medicatie wordt stopgezet, komen de typische klachten terug. Het nemen van uw eigen voorzorgsmaatregelen is allesbehalve onbelangrijk. Een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging stimuleren de stofwisseling en verhogen de vitaliteit. Deze algemene dagelijkse tips zijn ook effectief in het geval van de diagnose auto-immuun thyreopathie. Het is ook wetenschappelijk bewezen dat het sporenelement selenium ondersteunt de schildklierfunctie. Geschikt dieet supplementen zijn verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen. De getroffenen ervaren een fijnmazig netwerk van onderzoeken. In het beroeps- en privéleven zijn er echter nauwelijks beperkingen.
Wat u zelf kunt doen
Auto-immune thyreopathie heeft ook zeer gedifferentieerde effecten op de getroffen persoon en het daarmee samenhangende dagelijkse leven als gevolg van verschillende gradaties van ernst en bijwerkingen. Met gevolgen voor de slaapduur en de drive, wordt het moeilijk om het dagelijkse werk te beheren. In sommige gevallen treden uitputtingsstaten op die een onvermogen om te werken veroorzaken. Indien mogelijk moeten patiënten met hun superieuren en collega's bespreken hoe de toestand van ziekte en werkprestaties gemakkelijk kunnen worden verzoend. Als het werk in deeltijd is, moeten patiënten er niet voor terugschrikken open te staan met leidinggevenden en proberen de werktijden zo goed mogelijk te verdelen, zodat er voldoende herstelfasen zijn. Als het mogelijk is, kan er zelfs in tijden dat er weinig bijwerkingen van de ziekte zijn meer werk worden verzet, zodat compenserende vrije tijd wordt genomen tijdens perioden van exacerbatie. Als zelfhulp, regelmatig uithoudingsvermogen sporten en wandelen worden aanbevolen om de stofwisseling te stimuleren en het lichaam kan beter reageren op de respectievelijke effecten. Als dieet aanvullen, de opname van het sporenelement selenium wordt bijzonder aanbevolen. Selenium is bekend dat het de schildklieractiviteit ondersteunt zonder het auto-immuunproces verder te stimuleren. Het is essentieel om de schildkliermedicatie permanent voorgeschreven door de arts. Daarnaast is de inname van jodium moet worden verminderd, omdat dit het auto-immuunproces alleen maar verder stimuleert.
