Therapie
In de therapie van brachiale plexus verlamming, wordt meestal eerst geprobeerd de aangedane arm volledig te verlichten. In veel gevallen verbetert dit de symptomen weer, zoals de zenuwen krijgen de tijd om te regenereren.Stretching of andere manipulatie van de beschadigde zenuwplexus moet koste wat het kost worden vermeden. De genezing van een plexuslaesie is vaak een langdurig proces.
Als de ontlastingsprocedure uiterlijk na een half jaar geen verbetering oplevert, moet een chirurgische ingreep worden overwogen. In sommige gevallen wordt de bewerking eerder uitgevoerd. Gescheurd zenuwen kan worden gehecht, en in het geval van tranen over lange afstanden kan het ook nodig zijn om een zenuw uit te voeren transplantatie.
Deze operaties zijn erg moeilijk en vereisen veel ervaring van de chirurg. Een volledige regressie van de symptomen treedt vaak niet op, zelfs niet na chirurgische ingrepen. Gerichte fysiotherapeutische oefeningen zijn erg belangrijk voor de behandeling van brachiale plexus verlamming.
Ze dienen om de functie van het nu minder geactiveerde spierstelsel te behouden en te bevorderen en zo de afbraak van het spierstelsel te voorkomen. De oefeningen zijn ook bedoeld om verkorting van de spieren (contracturen) te voorkomen. Omdat de eenzijdige regressie van de spieren ook kan leiden tot een onaangename verkeerde houding, die weer gevolgschade kan veroorzaken, richt fysiotherapie zich ook op het handhaven van de symmetrie van het lichaam.
De oefeningen moeten vaak meerdere keren per dag door de patiënt thuis worden uitgevoerd om een optimale activering van het spierstelsel te bereiken. Voor kinderen die direct na de geboorte last hebben van plexusverlamming zijn er speciale, zeer intensieve therapieprocedures (bijvoorbeeld volgens Vojta en Bobath) die veel discipline vergen van zowel ouders als kind. Als het therapieconcept echter wordt gevolgd, zijn de resultaten vaak erg goed.
Prognose
De prognose voor brachiale plexus verlamming varieert sterk, afhankelijk van de omvang van de schade. In het algemeen, genezing van de zenuwen duurt lang. Bij uitgebreide verwondingen, die ook een operatie vereisen, zullen in veel gevallen niet alle symptomen volledig verdwijnen. Over het algemeen is er altijd een zeker risico op permanente neurologische gebreken.
