Algen: intolerantie en allergie

Zeewier is een lid van de phycophyta of zeeplanten. Samen met hun meer onderscheidende vorm, zeewier, zeewier is oorspronkelijk ontstaan ​​als voedsel in de keukens van Oost-Azië. Ze hebben over het algemeen een zoute en pittige smaak smaak​ Aan de andere kant zijn sommige van de vele duizenden soorten vrijwel smakeloos. Zeewieren bieden tal van mineralen, hoge kwaliteit eiwitten, koolhydraten, veel vitaminenen fytonutriënten. Bekende arena's zijn nori, wakame kombu en vele anderen.

Dit is wat u moet weten over algen

Algen zorgen voor tal van mineralen, hoge kwaliteit eiwitten, koolhydraten, veel vitaminen en plantactieve stoffen. Bekende soorten zijn nori, wakame kombu en vele anderen. Algen (van het Latijnse alg = zeegras, waardeloos), die in hun grote vorm ook wel zeewier, waren slechts populaire decoraties voor visbuffetten en oesterpresentaties. Tegenwoordig worden algen, met hun bijna 26,000 soorten, beschouwd als een van de laatste grote voedselreservoirs van onze wereld. De bladeren van de zee worden geclassificeerd als thallofyten of opslagplanten, en plantkundigen classificeren ze ook als lagere waterplanten. Ze worden voornamelijk gevist voor de kusten van Japan, Ierland, Schotland, Wales en Noordwest-Frankrijk. Vooral in Japan zeewier is een hoofdvoedsel. De gedroogde zeewieren worden vakkundig geregenereerd in de keukens van Nippon door weken en blancheren en worden op een zeer veelzijdige manier gebruikt. Maar ook in Europa worden ze steeds populairder, aangezien de puur optische effecten van een zeewierversiering werden vergezeld door de smaak ontdekkingen. Algen vormen nu dus de smakelijke laag van veel lekkernijen uit het Verre Oosten, zoals makisushi. Bekende soorten zijn onder meer arame, dulse, hijiki, kombu, laver, limu, nori en de wakame kombu. Al met al zijn “de tuingroenten van Poseidon” niet alleen lekker, maar ook heel gezond.

Belang voor de gezondheid

Een voorbeeld van zijn high volksgezondheid Waarde is spirulina, dat vaak wordt aangeprezen als "groen goud”En een alg, maar botanisch gezien is het helemaal geen alg. Niet helemaal terecht draagt ​​de bacterie nog wel eens de verouderde naam “blauwalg”. Waarschijnlijk omdat de wetenschappelijk correcte naam de kleur impliceert - cyanobacterie. Er wordt gezegd dat de bacterie de maag hier en daar. Desalniettemin voorspellen internationale voedingsdeskundigen nog steeds een grote toekomst voor deze kleine wezens. Dit komt omdat ze onvergelijkbaar meer eiwitten leveren, vitamine B12, beta-caroteen, ijzer en waardevol gamma-linoleenzuur dan veel andere bekende voedingsmiddelen. Bovendien bevatten ze net zoveel calcium en magnesium as melk​ De som van waardevolle ingrediënten maakt spirulina bijzonder interessant als dieet aanvullen voor veel beschavingsfijnproevers en zelfs als mogelijk kanker genezing van de toekomst. De gezonde ingrediënten van veel echte algensoorten zijn buiten de keuken opgenomen in de zogenaamde "alginaten" voor geleermiddelen, evenals in verschillende basisingrediënten voor geneesmiddelen. capsules en agar-agar-agar.

Ingrediënten en voedingswaarden

Algen zijn bijzonder rijk aan calcium, fosfor en ijzer​ Aan de andere kant bevatten ze weinig vet en calorieën​ Ze bevatten ongeveer 30 procent plantaardig eiwit, het waardevolle vitaminen A en B12 en bovendien koolhydraten, mineralen, flavonoïden en polyfenolenGemiddeld bevat 100 gram verse algen 90 gram water, 5.9 gram eiwit, 2.1 gram koolhydraten, evenals 0.4 gram vet en 50.0 μg jodium​ 100 gram algen heeft een calorische waarde van 36.5 kcal = 153.3 kJ.

Intoleranties en allergieën

Van tijd tot tijd wordt gemeld dat algen besmet zijn zware metalen​ Aan de andere kant kunnen ze helpen om de jodium tekort dat regionaal uitgesproken is in dit land. De sterke schommelingen in jodium inhoud moet in aanmerking worden genomen (5 tot 460 mg per kg), omdat de dagelijkse dosis van 200 µg kan snel worden overschreden bij het eten van algen. Al 1 mg per dag is een volksgezondheid bezorgdheid. Vanaf 20 mg jodiumgehalte per kg moeten droge algen in Duitsland een bijbehorend waarschuwingsetiket dragen. Vanaf 1,000 mg per kg worden ze niet meer als verhandelbaar beschouwd.

Winkelen en keukentips

Na het oogsten wordt het zeewier meestal gedroogd en later opnieuw bewaterd voor bereiding, geregenereerd en in het algemeen ongeveer 20 minuten gekookt. Aziatische winkels hebben een brede selectie van verschillende soorten.

Voorbereidingstips

Zeewier wordt gebakken, gekookt, gestoomd of zelfs ingelegd azijn. Zij smaak lekker in sushi, in soepen, als groente of als salade. Bruine, rode en groene algen worden op verschillende manieren gebruikt:

  • De soort Arame is een bruin en golvend zeewier dat tot de bruinwieren behoort. Het zeewier wordt voor de kust van de Stille Oceaan gevangen. Arame is een zeegroente in de Japanse keuken, meestal fijngesneden in reepjes, nauwelijks zoet en mild neutraal.
  • Kraakbeen zeewier is in gedroogde vorm het Ierse mos. Het komt van de westkust van Ierland of zelfs van de Amerikaanse Atlantische kust. Gebruikt om te verkrijgen carrageenan en wordt in deze vorm voornamelijk gebruikt als cosmetisch additief en als een verdikkingsmiddel.
  • Dulse of lobbenkelp is een rode alg. Het gedijt ook van de Britse eilanden, smaakt licht nootachtig en is gedroogd in zijn consistentie het ideale kauwgom tabak vervangen.
  • De soort Hijiki of Hisiki komt gedroogd en zwart van kleur op de markt. Het heeft een lichte geur van anijs en wordt voornamelijk gebruikt in soepen.
  • Kombu komt in de winkels donkerbruin tot donkergroen in gedroogde of gevouwen vorm. Als ze op een droge plaats worden bewaard, is dit soort zeewier bijna onbeperkt houdbaar. Het is de ideale smaakstof voor alles wat gekookt wordt en voor sushi. Net als anderen is deze soort een bekend hoofdvoedsel in Noordoost-Azië.
  • De soort Laver is zowel gedroogd als gesneden verkrijgbaar. Het moet vóór de bereiding minstens een uur worden geweekt. Donkerrood Laver heeft een intense Tang-smaak. Wanneer gefrituurd, vormt laver een lekker aperitiefje. Het is ook populair als soepingrediënt.
  • Limu is de Hawaiiaanse naam voor in totaal meer dan twee dozijn soorten zeewier, die culinair kunnen worden gebruikt in soepen, salades, als groente en voor sushi.
  • Nori zijn bekend en populair voor het inpakken van sushi of rijstballen. Aangekocht worden flinterdunne nori geroosterd of gedroogd in kleurstoffen van donkergroen tot rood tot zwart.
  • Het type Wakame Kombu wordt donkergroen of bruin verhandeld en wordt in keukens gebruikt als groente voor soepen, salades of gekookt.
  • Riementang, lief suiker kelp, wing kelp en vinger kelp is een andere bekende bruine algensoort. Bruine algen kunnen ook worden gefermenteerd. Hierdoor ontstaat de zogenaamde algenwijn met een alcohol gehalte van 11 tot 13% vol. In zijn smaak doet de nieuwe algendrank denken aan sherry.

Het product mag om redenen van levensmiddelenwetgeving echter geen wijn worden genoemd, omdat het niet van druiven is gemaakt. De drank wordt momenteel eerder "alcoholische drank op basis van algen" genoemd en valt onder de Novel Food Regulation van de EU.

  • Paarse kelp, rode kelp of naaldkelp komt naar onze keukens vanaf de kusten voor het Europese vasteland. Daarnaast is er de zogenaamde zeesla. Het wordt ook wel zeesla genoemd en behoort tot de groene algensoort. Zeesla smaakt vooral in een frisse salade of als crushed brood additief.