Introductie
A brandend gevoel of pijn wordt meestal veroorzaakt door zenuwstoornissen, letsel, beknelling of compressie. De neuropathische pijn (afkomstig van gestoord zenuwen) wordt door de getroffenen beschreven als brandend, opwindend of schieten. De brandend pijn komt meestal plotseling en wordt als zeer intens ervaren.
Soms gaan ze gepaard met gevoelloosheid en andere sensorische stoornissen. Ongeveer 6% van de mensen heeft last van neuropathische pijn. Soms het vasculaire systeem - meer bepaald het veneuze systeem - in het bekken of dij kan ook worden beïnvloed. Als een branderig gevoel in de dij nieuw is of herhaaldelijk terugkomt, moet een arts worden geraadpleegd om de juiste diagnostische procedures te starten.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken die een branderig gevoel in de dij. Om te beginnen kunnen open plekken - bijvoorbeeld door de dijen tegen elkaar te wrijven - brandende pijn aan de binnenkant van de dij veroorzaken. Dan is de pijn ook aan beide kanten voelbaar.
De belangrijkste ziekten die gepaard gaan met verbranding op de dij zijn de volgende:
- Meralgia paresthetica
- Polyneuropathieën
- Trombose
- Gordelroos
Meralgia paresthetica veroorzaakt sensorische stoornissen zoals brandende pijn, formicatie of gevoelloosheid aan de buitenkant van de dij door druk op een zenuw. De zenuw die de verbranding veroorzaakt, is de laterale zenuw cutaneus femoris, die uit loopt het inguinale ligament naar de buitenkant van de dij en boven de knie. Typisch komt de Meralgia paraethetica voor in te zwaar mensen en staat ook bekend als een “jeanslaesie”, aangezien de beknelling van de zenuw onder andere veroorzaakt kan worden door het dragen van te strakke kleding in de liesstreek (riem of te strakke spijkerbroek).
Een vaker voorkomen na infectieziekten of suikerziekte mellitus wordt ook besproken, hoewel dit controversieel is. Vaak worden diabetici of langdurig alcoholisten getroffen door zogenaamde polyneuropathieën. Dit betreft schade aan meerdere zenuwen in de ledematen, die - naast andere symptomen - ook opvalt door brandende pijn.
Het verloop is meestal geleidelijk en begint vaak bij de voeten, zodat de dijen pas later worden aangetast. Een langdurige vitaminegebrek kan zenuwirritatie van het lichaam veroorzaken. Het zijn echter meestal de gebieden die verder van de romp verwijderd zijn, dwz voornamelijk de onderbenen of voeten, die worden aangetast.
De meest voorkomende vitaminegebrek ziekte in Duitsland is een vitamine B-tekort als gevolg van langdurig alcoholgebruik. vitaminen worden verondersteld te werken als een soort beschermend schild of regeneratiemiddel voor de zenuwvezels. Als ze ontbreken, lichte verwondingen aan de zenuwen kan optreden, die op hun beurt het gevoel van tintelingen geven.
Afhankelijk van waar de zenuwdefecten zich bevinden, kunnen ook de dijen worden aangetast. Zelfs diep ader trombose (DVT) kan soms brandwonden veroorzaken pijn in de dij. Deze worden dan meestal in de lies gevoeld, maar kunnen ook dieper of zelfs tot aan de voeten worden gevoeld.
Arterieel afsluiting kan ook leiden tot een onderaanbod van zenuwen en dus tot verbranding pijn in de dij. Een trombose is een stolselvorming in het diepe veneuze vaatstelsel. In de meeste gevallen, trombose treedt op na langdurige immobilisatie van de benen (bijvoorbeeld na langeafstandsvluchten).
Een trombose kan alle aderen in de been, waarbij de stroom van bloed van de benen tot de hart- wordt belemmerd. Hoewel trombose vaak gepaard gaat met trekkende pijn - vergelijkbaar met een pijnlijke spier - kan de obstructie ook zenuwen irriteren en een branderig gevoel in de dij of been. Sinds een bloed stolsel kan oplossen in de aderen en in de longen terechtkomen (pulmonaal embolie), moet bij dergelijke klachten trombose worden uitgesloten - vooral als de benen gedurende langere tijd geïmmobiliseerd zijn - of, als trombose wordt vastgesteld, moet een snelle therapie worden uitgevoerd.
Gordelroos (herpes zoster) op het bovenbeen is relatief zeldzaam, maar het kan ook klachten veroorzaken met schietende pijn en een branderig gevoel op het bovenbeen, dat zich dan meestal uitstrekt tot over het onderbeen. been aan de voet. Het branderige gevoel treedt vaak op tot een week vóór de typische uitslag met roodheid en blaren. De symptomen van gordelroos worden alleen op één been gevoeld.
Daarnaast, gordelroos op het been komt meestal voor bij patiënten ouder dan 50 jaar. De hernia van de lumbale wervelkolom leidt tot allerlei ongemakken in het beengebied. Hoewel de meeste patiënten worden geplaagd door pijn, kunnen ongevoeligheid of tintelingen of branderige gevoelens optreden.
Doorslaggevend is welke zenuwvezels worden beschadigd door de hernia. De verwondingen aan de zenuw leiden tot op zekere hoogte tot misvattingen, waarvan de oorsprong de hersenen lokaliseert waar de zenuw normaal zijn emotionele informatie van ontvangt. Als bij toeval de vezels van de zenuw die verantwoordelijk zijn voor de pijnsensatie van de dij, beschadigd kunnen raken, zodat de hernia zich uit met precies dit symptoom.
Een branderig gevoel op de dij kan een symptoom zijn van MS (Multiple sclerose). Gevoelens van pijn zijn een veel voorkomend symptoom bij MS-patiënten en worden individueel heel anders over het lichaam verdeeld. Een branderig gevoel op de dij zou een arts daarom waarschijnlijk niet meteen aan MS doen denken.
Het klinische beeld presenteert zich met zeer individuele symptomen, afhankelijk van waar de ziekte begint bij de zenuwomhulsels. Op een bepaald moment worden in bijna alle gevallen echter ook de zenuwen van de ogen aangetast, wat kan leiden tot zichtproblemen. Bovendien zouden voor een vermoedelijke diagnose van MS motorische stoornissen of gevoelige stoornissen van een geheel ander lichaamsgebied moeten worden toegevoegd.
Alles over dit onderwerp vind je onder: Multiple sclerose of diagnose van multiple sclerose In de psychosomatische geneeskunde zijn vele combinaties van oorzaak en symptoom mogelijk waarvoor vanuit het standpunt van de conventionele geneeskunde geen verklaring lijkt te zijn. Een brandend gevoel op de dij kan een symptoom zijn van een daadwerkelijke psychische aandoening of een onderdeel zijn van een 'aparte' verklaring voor de ziekte, aangezien hypochonders bijvoorbeeld ook psychosomatische behandeling zoeken. Voor hen is verbranding van de dij dan een symptoom van een ernstige ziekte. De behandeling van een psychosomatische oorzaak is echter meestal complexer dan voor puur lichamelijke oorzaken en vereist de bereidheid van de patiënt om de therapie te aanvaarden.
