Patiënten met het Burnett-syndroom lijden aan een overmatige toevoer van calcium en basen, vaak als gevolg van geschikte voeding supplementen. Het is ook bekend als melk-alkali-syndroom. In aanvulling op calcium deposito's in de bindvlies en hoornvliezen, kunnen symptomatische symptomen ataxie omvatten, misselijkheid en braken.
Wat is het Burnett-syndroom?
Burnett-syndroom is ook bekend als melk alkali-syndroom. Het is een aandoening van calcium metabolisme geassocieerd met een teveel aan calcium en gemakkelijk opneembare basen. Het syndroom treedt in de meeste gevallen op als gevolg van behandeling van andere ziekten. De naamgever van de stofwisselingsziekte is de Amerikaanse arts Charles Hoyt Burnett. Aan het begin van de 20e eeuw behandelden artsen soms maag zweren door te geven melk, alkalisch poeder en room elk uur. Deze melk-alkalibehandeling verbeterde het pepticum zweer symptomen. echter, de therapie ging vaak gepaard met ernstige bijwerkingen, waaronder nierfalen Het Burnett- of melk-alkalisyndroom kwam het vaakst voor in samenhang met dit pepticum zweer behandeling. Toen er eenmaal betere behandelingsopties voor maagzweren beschikbaar kwamen, nam de incidentie van het syndroom af. Het Burnett-syndroom komt sindsdien echter weer vaker voor.
Oorzaken
Tijdens de spijsvertering neemt het maagdarmkanaal alkaliën op via bicarbonaten en calcium via voedingsmiddelen zoals melk. Het stelt deze stoffen via absorptie in de maag en darmen. Bij het syndroom van Burnett is met name de serumcalciumspiegel verhoogd. Deze verhoging is te wijten aan toegenomen absorptie van calcium of in het maagdarmkanaal en is dus meestal gerelateerd aan overmatige consumptie van calciumbevattend of alkalisch voedsel. Deze overmatige consumptie deed zich voor in de 20e eeuw, vooral in de context van maag zweer therapie In de 21e eeuw treft het scenario vaak vrouwen met osteoporose die meer dan de aanbevolen 1200 tot 1500 milligram calcium consumeren om de ziekte te voorkomen of onder controle te houden. Het syndroom wordt ook begunstigd door vitamine D inname.
Symptomen, klachten en tekenen
De meest voorkomende symptomen van het Burnett-syndroom zijn misselijkheid, braken en duizeligheid Soms treedt ook ataxie of loopstoornis op. Naast verhoogd serumcalcium of hypercalciëmie kan ook calcinose optreden. Bij calcinose kan het teveel aan calcium door het lichaam worden opgeslagen in de bindvlieshoornvlies of niertubuli. Opslag in de nieren kan leiden naar nierinsufficiëntie Die in de ogen is vaak op het eerste gezicht zichtbaar en treft vaak vooral de palpebrale spleet, waar hij bankeratitis kan veroorzaken. Soms zijn er bij uitgesproken calcinose aanvullende neurologische symptomen zoals Depressie, verwarring en aanhoudend 피로 Hoe ernstiger het geval, des te ernstiger kunnen deze bewustzijnsstoornissen ook zijn. In extreme gevallen kunnen neurologische symptomen zich dus uitstrekken tot comateuze verschijnselen.
Diagnose en verloop
De medische geschiedenis geeft de arts de eerste aanwijzingen voor het Burnett-syndroom. Gewoonlijk onthult anamnese de inname van voedingssupplementen calcium of basisch zouten. In de bloedis een verhoogde calciumspiegel een aanwijzing voor het syndroom van Burnett. Er kan nauwelijks calcium in de urine worden gedetecteerd omdat hypercalciëmie de bloed schepen van de nieren, waardoor ze niet kunnen uitscheiden. Verhoogde niveaus van hormoon van de bijschildklieren en metabolisch alkalose met verhoogde fosfaat niveaus zijn ook indicatief voor het syndroom. In de moderne vorm is de fosfaat niveau blijft in toenemende mate ongewijzigd. Het verloop hangt af van waar en hoeveel calcium is opgeslagen. In het verleden zijn sterfgevallen als gevolg van nier falen werd soms gemeld in verband met het syndroom. Tegenwoordig zijn fatale gevolgen echter vrijwel uitgesloten.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In de regel geneest het Burnett-syndroom zichzelf niet als de getroffen persoon de zijne niet verandert dieet Om deze reden zijn medisch onderzoek en behandeling noodzakelijk om verdere complicaties van het syndroom te voorkomen. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt braken or misselijkheid voor een lange periode en zonder een bijzondere reden. Duizeligheid en loopstoornissen komen ook relatief vaak voor en kunnen wijzen op de aanwezigheid van de ziekte. nierinsufficiëntie treedt op zonder behandeling. Daarom, als nier er komen ook klachten voor, er moet direct een arts worden geraadpleegd. Verwarring of Depressie behoren ook tot de symptomen van het syndroom van Burnett en moeten worden onderzocht als ze gedurende een lange periode aanhouden. In sommige gevallen kan de getroffen persoon ook het bewustzijn verliezen of een coma hiermee voorwaarde Het eerste onderzoek wordt meestal uitgevoerd door een huisarts. In noodgevallen kan het ziekenhuis echter worden bezocht of kan een spoedarts worden gebeld.
Behandeling en therapie
De eerste stap bij de behandeling van patiënten met het Burnett-syndroom is om de calciuminname onmiddellijk te stoppen. In de meeste gevallen combineert de arts deze maatregel met de administratie zoutoplossing solutions. De administratie van deze isotone oplossing vindt meestal intraveneus plaats. Het doel van deze therapeutische maatregel is om de nieren te hydrateren en te ondersteunen. De zoutoplossing is bedoeld om passieve tubulaire reabsorptie in het tubulaire systeem van de nieren te remmen. De tubuli van de nieren absorberen veel uitgefilterde stoffen tijdens de reabsorptie. Vooral een verheven bloed fosfaat niveau kan worden gecompenseerd door de administratie zoutoplossing. Dit komt doordat de vloeistof de reabsorptie verzadigt. Het overtollige fosfaat en calcium worden dus uitgescheiden totdat het niveau in het bloed genormaliseerd is. Serumcalcium wordt permanent gecontroleerd tijdens intramurale behandeling. Als er slechts een milde vorm van het syndroom van Burnett aanwezig is, vindt de behandeling meestal poliklinisch en in afsluiting plaats Grensverkeer is niet nodig. In sommige gevallen krijgen patiënten met het Burnett-syndroom ook een diuretisch lisdiureticum toegediend om de nieren aan te drijven. Een te hoge dosering van dit medicijn kan echter ook verslechtering veroorzaken en calcinose verergeren. Daarom verwijst deze vorm van behandeling meestal naar ziekenhuispatiënten die op veiligheid kunnen worden gecontroleerd.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen kan het Burnett-syndroom relatief gemakkelijk en goed worden behandeld. Als de getroffen persoon ondanks het begin van de symptomen geen behandeling zoekt, kan het Burnett-syndroom dat wel leiden tot ernstige gevolgen en, in het ergste geval, overlijden van de getroffen persoon. Dit geval doet zich echter alleen voor bij zeer langdurig gebruik van supplementen Het syndroom zelf wordt behandeld door de patiënt zich te onthouden van de supplementen In dit geval treden geen verdere symptomen op en verdwijnen de symptomen met de tijd. In acute noodsituaties kan de volksgezondheid voorwaarde kan worden verbeterd door calcium in te nemen. Evenzo ontvangt de getroffen persoon verschillende injecties om de nieren te ontlasten. Onomkeerbare schade door het syndroom van Burnett treedt meestal alleen op als er geen behandeling wordt gegeven en calcium in grote hoeveelheden gedurende een zeer lange periode wordt ingenomen. In dit geval kan het syndroom niet gewoon voorkomen dieet Het verdere verloop of de ernst van de symptomen hangt ook sterk af van de werkelijk ingenomen hoeveelheid calcium. Over het algemeen is de ziekte echter heel goed te behandelen.
het voorkomen
Om het syndroom van Burnett te voorkomen, mag de dagelijkse calciuminname niet hoger zijn dan a dosis tussen 1200 en 1500 milligram. Alkaline- en calciumsupplementen moeten altijd met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt. Het Burnett-syndroom heeft de neiging niet door echt voedsel in te gaan.
Nazorg
In de eerste periode na een voorval kan controle nuttig zijn. Dit geldt echter uitsluitend voor ernstige ziekten. Sinds nier mislukking dreigt in het ergste geval dient voldoende laboratoriumonderzoek van het bloed plaats te vinden. Vooral een bepaling van serumcalcium en serumfosfaat is zinvol. Een bijzonder geval is het optreden als gevolg van andere behandelingen zoals maagzweren. Als de vorige behandeling wordt voortgezet, kunnen de getroffenen de nazorg niet vermijden. Zolang ziekten het voorkomen bevorderen, is zelfs een fijnmazige permanente behandeling aan te raden. Om het risico op nierfalen te voorkomen, dienen regelmatig afspraken te worden gemaakt met een huisarts. In de meeste gevallen is de ziekte echter mild. In dit geval is medische follow-up niet noodzakelijkerwijs aan te raden. Statistisch gezien zijn complicaties niet te verwachten. Eerder de verplichting om zijn eigen preventieve middel te nemen maatregelen treedt dan in werking. De dagelijkse calciuminname mag niet hoger zijn dan 1,500 milligram. dieet Er is geen gevaar met een normale levensstijl. Een herhaling van de ziekte is onwaarschijnlijk nadat milde en matig ernstige symptomen zijn verdwenen, daarom is continue nazorg niet nodig. Als de bekende symptomen terugkeren, moeten patiënten zeker een arts raadplegen.
Wat u zelf kunt doen
Burnett-syndroom kan dat wel leiden nierfalen in ernstige gevallen, dus patiënten moeten altijd onmiddellijk medische hulp inroepen. De ziekte treft met name vaak vrouwen die hogedosis calciumsupplementen met het oog op profylaxe of therapie of osteoporose Als deze groep mensen symptomen van het Burnett-syndroom vertoont, die in de vroege stadia met name misselijkheid omvatten, duizeligheidbraken en soms ook een stoornis bij het lopen (ataxie), moet onmiddellijk medische hulp worden gezocht. Het is essentieel om de behandelende arts te informeren over de inname van calcium. De belangrijkste behandelingsstap is meestal het staken van deze supplementen. Bovendien moet de calciuminname meestal gedurende een bepaalde periode worden verminderd. In veel gevallen worden de getroffenen gedwongen hun dieet te veranderen, althans tijdelijk. Calciumrijke voedingsmiddelen zoals koemelk, kaas, yoghurt, quark of wei-gebaseerde dieetshakes moeten dan worden vermeden. Wie niet helemaal zonder deze voedingsmiddelen wil, kan overstappen op groentesurrogaten. Met name koemelk kan heel goed worden vervangen door am of amandeldranken. Plantaardige alternatieven zijn er ook al voor kaas en yoghurt Hoewel calcium van nature nauwelijks voorkomt in deze producten, wordt het soms wel toegevoegd. Getroffenen moeten daarom letten op indicaties zoals "met calcium" en de ingrediënten bestuderen. Degenen die niet zeker zijn, kunnen deskundig advies inwinnen in biologische supermarkten en volksgezondheid voedingswinkels.
