Wervels zijn benige elementen die in hun geheel de wervelkolom vormen. Ze hebben een belangrijke functie in het ondersteunings- en bewegingsapparaat van het menselijk lichaam, zorgen via hun processen voor de bevestigingspunten voor spieren en ligamenten en beschermen de spinal cord lopend in de wervelkanaal met hun stevige structuur. Naast verwondingen zijn vooral degeneratieve veranderingen als gevolg van onjuiste belasting en / of slijtage verantwoordelijk voor blokkades of pijn omstandigheden in het gebied van de wervels.
Wat zijn wervels?
Schematische anatomische weergave van de wervelkolom en zijn structuur, evenals de wervels. Wervels zijn de benige structuren van het lichaam, die in het geheel van alle elementen het basisframe van de wervelkolom vormen, in het kanaal waarvan de spinal cord De menselijke wervelkolom is samengesteld uit 32 tot 34 van deze basiselementen en is verdeeld in vijf secties op basis van de locatie van de wervels: Zeven wervels (halswervels of wervels cervicale: C1 tot C7) make-up de cervicale wervelkolom, twaalf wervels (thoracale wervels of wervels thoracicae: Th tot Th 12) vormen de thoracale wervelkolom, en vijf wervels (lendenwervels of wervels lumbales: L1 tot L5) vormen de lumbale wervelkolom. Daarnaast zijn er de vijf gefuseerde wervels (sacrale wervels of wervels sacrales) van de heiligbeen en - individueel verschillend ingedeeld - drie tot vijf wervels (coccygeale wervels of wervels coccygeae), die samen de stuitbeen en zijn slechts zeer rudimentair bij mensen.
Anatomie en structuur
Het grootste onderdeel van de wervel is de Vertebrale lichaam (corpus wervels), die de feitelijke ondersteunende functie van de wervelkolom biedt vanwege zijn massa De wervellichamen hebben een basis en een bovenplaat en worden elk gescheiden door de tussenwervelschijf (ook bekend als de tussenwervelschijf). De wervelboog (boogwervels) ontstaat aan de achterkant van de wervellichamen en vormt samen met het lichaam het wervel foramen (foramen wervels). Alle wervelgaten op elkaar vormen het wervelkanaal (Canalis vertebralis), waarin de gevoelige spinal cord loopt en is rondom beschermd. Twee intervertebrale foramen zorgen ervoor dat de vezels van het ruggenmerg naar de te voeden lichaamsstructuren gaan. Drie processen zijn afkomstig van de wervel - twee transversale processen (processus transversus) en de processus spinosus (processus spinosus), die meestal gemakkelijk voelbaar is op de rug. De processen dienen voornamelijk voor de aanhechting van ligamenten en spieren. De eerste halswervel, ook wel bekend als de "atlas, ”Heeft geen processus spinosus. Terwijl de atlas is verbonden met de tweede halswervel "As" door een zogenaamd wielgewricht, de andere (niet-gefuseerde) wervels zijn elk verbonden door vier gewrichtsprocessen (processus articulares).
Functie en taken
De wervels vervullen belangrijke functies in het lichaam - zowel wat betreft de functionaliteit van het ondersteunings- en bewegingssysteem als de bescherming van het ruggenmerg. Door de afzonderlijke basiselementen met elkaar te verbinden, vormen ze de wervelkolom. Door middel van speciale wervelvormen zorgen ze voor fysiologische krommingen van de wervelkolom en maken zo in interactie met de tussenwervelschijven effectieve absorptie van impactbelastingen. Met hun talrijke scharnierende verbindingen maken de wervels een breed scala aan extensie-, flexie- en rotatiebewegingen mogelijk, ook in combinatie. De wervels zorgen via hun processen voor de nodige bevestigingspunten voor het spier- en ligamenteuze apparaat. De belangrijke toevoer van vezels van het ruggenmerg naar de individuele lichaamssystemen wordt ook geleverd door de wervels: ze beschermen de gevoelige wervelkolom zenuwen door hun wervelkanaal en ze naar de corresponderende lichaamsstructuren leiden via hun eigen uitgangsopeningen van de wervels.
Ziekten en klachten
De klassieke klachten in het wervelgebied zijn te wijten aan blessures, slijtage of ziektes:
- Verbrijzelde fracturen van de wervels als gevolg van externe kracht (bijvoorbeeld ongevallen of vallen), met het risico op een dwarslaesie bij ruggenmergletsel
- osteoporose van de wervels met een toenemend risico op wervels breuk.
- Draag reacties van de wervelkolom (osteochondrose en spondylosis) vanwege vele jaren van spanning.
- Slijtage van de kleine wervelgewrichten (spondyloartrose) met als gevolg het pijnlijke facetsyndroom
- Vernauwing van het wervelkanaal (spinale stenose) door slijtage of tumoren, met kans op sensorimotorische stoornissen of verlamming door beknelling van het ruggenmerg
- De ziekte van Scheuermann (juveniel kyfose): de wervelkolom, die zich in het groeiproces bevindt, reageert op onjuiste belastingen met wigwervelvorming en instortingen van de afdekplaten van de wervellichamen en vormt een pijnlijk gebochelde.
- Vertebrale slip (spondylolisthesis) vanwege een instabiliteit van de wervelkolom.
- Ontsteking van de wervellichamen (spondylitis) - bijvoorbeeld als gevolg van bacteriële infecties of een onderliggende reumatische aandoening.
- hernia: hier delen van het tussenwervelschijf doordringen in het kanaal gevormd door de wervels, waar ze de typische symptomen van ruggenmergstoornissen veroorzaken, zoals tintelingen, verlamming of pijn.
