Osteochondrose

Introductie

Osteochondrose is een degeneratieve aandoening van de wervelkolom, die meestal optreedt in de tweede helft van het leven. De ziekte leidt uiteindelijk tot toename ossificatie van de wervelkolom. Dit proces wordt veroorzaakt door ernstige slijtage of belasting van de tussenwervelschijven.

In de eerste stap leidt overbelasting van de wervelkolom, bijvoorbeeld door langdurig zitten of zwaar lichamelijk werk, tot compressie van de tussenwervelschijven. Normaal gesproken vindt regeneratie van de tussenwervelschijven voornamelijk 's nachts plaats. De tussenwervelschijven slaan weer meer water op en kunnen de volgende dag hun functie als "demper" hervatten.

Als het echter een chronisch proces is of als de tussenwervelschijven permanent aan deze belasting worden blootgesteld, zal deze regeneratie uiteindelijk uitblijven, zodat de tussenwervelschijven in een samengedrukte toestand blijven en de schijfhoogte beperkt blijft. De schokken absorberende functie van de tussenwervelschijf naar de aangrenzende Vertebrale lichaam neemt af, wat resulteert in een grotere druk. Als reactie op deze verhoogde druk vormt het lichaam botuitgroeiingen (osteofyten) om de druk over een groter gebied te verdelen.

Deze botuitgroei veroorzaakt uiteindelijk de wervelkolom pijn geassocieerd met osteochondrose. Als deze botten tegen elkaar wrijven of als het nieuwe botaanhangsel tegen een wervelbot wrijft (vereenvoudigd: wrijft bot tegen bot), pijn treedt op. In het verdere verloop van de ziekte, de ossificatie kan leiden tot een verstijving van het aangedane deel van de wervelkolom, zodat de aangedane persoon niet alleen voelt pijn, maar is ook beperkt in zijn of haar mobiliteit.

Bij osteochondrose kan praktisch gesproken worden ossificatie van de tussenwervelschijven. Osteochondrose heeft meestal geen invloed op de gehele wervelkolom. Het kan afzonderlijk of in combinatie voorkomen in de cervicale, thoracale of lumbale wervelkolom.

De cervicale en lumbale wervelkolom worden echter veel vaker aangetast dan de meer immobiele thoracale wervelkolom. De lumbale wervelkolom wordt het vaakst aangetast, omdat deze het meest gestrest is. Welk deel van de wervelkolom wordt aangetast, hangt ook af van het type belasting dat wordt toegepast.

Er zijn verschillende vormen van osteochondrose, ten eerste osteochondrose intervertrebalis, waarop dit artikel centraal zal staan, en ten tweede osteochondrose dissecans, De ziekte van Scheuermann en Ziekte van Perthes. Een korte uitweiding verder osteochondrose dissecans: In tegenstelling tot de reeds beschreven osteochondrose van de wervelkolom, treedt osteochondrose dissecans meestal op als gevolg van trauma, zoals sportongevallen. Het trauma veroorzaakt een ontsteking in het bot, wat leidt tot een ontbinding van het botweefsel.

Osteochondrose dissecans komt meestal voor in de knie. In een gezond lichaam leidt zware belasting van een gewricht tot een verhoogde vorming van kraakbeen, waaruit dan secundair bot ontstaat. In het geval van osteochondrose dissecans kan er echter geen secundair botweefsel ontstaan, wat resulteert in een verdikking kraakbeen laag. Echter, kraakbeen wordt niet meegeleverd bloed, zodat de diepe kraakbeenlagen uiteindelijk afsterven en a afwijzingsreactie van een deel van het gewrichtsoppervlak kan voorkomen. De ziekte gaat gepaard met hevige pijn.