Wat zijn de alternatieven voor Enbrel®? | Enbrel®

Wat zijn de alternatieven voor Enbrel®?

Enbrel® is goedgekeurd voor de behandeling van een breed scala aan ziekten en de alternatieven voor het medicijn zijn daarom voornamelijk gebaseerd op de te behandelen ziekte. Voor de behandeling van psoriasisworden medicijnen in de vorm van zalven meestal eerst gebruikt en hoeven er vaak geen aanvullende medicijnen zoals Enbrel® of soortgelijke producten te worden ingenomen. In het geval van reumatische aandoeningen, cortisone preparaten en het medicijn methotrexaat zijn niet alleen alternatieven, maar ook eerste keus medicijnen.

Dienovereenkomstig zijn er voor alle andere ziekten waarvoor Enbrel® geschikt is voor behandeling, gewoonlijk een groot aantal alternatieve behandelingsopties. Biologics zijn eiwitsubstanties die biotechnologisch worden geproduceerd en ontstekingsreacties in het lichaam remmen. Het werkingsmechanisme van biologische geneesmiddelen is gebaseerd op het blokkeren van de inflammatoire boodschappersubstanties van het lichaam, die worden gebruikt bij de behandeling van chronische ontstekingsziekten. Enbrel® of zijn actieve ingrediënt Etanercept. is gericht tegen de bijzonder belangrijke boodschappersubstantie “tumor necrose factor-alpha ”.

Bijwerkingen

Omdat het medicijn een centrale bemiddelaar van de immuunsysteem, beïnvloedt het niet alleen pathologisch, dwz pathologisch, maar ook fysiologisch, dwz volksgezondheid-bevorderende en noodzakelijke ontstekingsreacties die een afweer veroorzaken tegen micro-organismen (bacteriën, virussen, parasieten, etc.) en andere schadelijke invloeden.

Omdat iedereen anders op medicijnen reageert, hoeven onderstaande bijwerkingen niet voor te komen, maar zijn ze mogelijk. Allergische reacties, die zich kunnen uiten als zwelling van het gezichtkeel of ledematen. Er kunnen ook ernstige huiduitslag met jeuk en netelroos optreden.

Heel vaak, dwz bij meer dan 10% van de gebruikers, komen infecties voor zoals verkoudheid, bronchitis of urineweginfecties. Reacties op de injectieplaats, die zich uiten als lokale roodheid, bloeding of pijn​ Vaak ervaart 1-10% van de gebruikers koorts of de vorming van autoantilichamen (antilichamen die vals worden geproduceerd tegen hun eigen lichaamsweefsel).

Af en toe kan tot 1% van de gebruikers ernstige infecties krijgen, zoals long infecties bloed infecties of gewrichtsinfecties. Bovendien huid kanker (behalve melanoma), een verminderd aantal bloedplaatjes (hoog risico op bloeding en blauwe plekken), ontsteking van de ogen, longen inclusief littekens, en bloed schepen kan gebeuren. In zeldzame gevallen kan tot 0.1% van de gebruikers lymfomen of melanomen krijgen (beide vormen van kanker).

Voorts sarcoïdose (een inflammatoire immuunziekte die het hele lichaam aantast), ernstige schade aan de zenuwstelsel waaronder ernstige spierzwakte en andere symptomen die lijken op die van aandoeningen van het zenuwstelsel, zoals multiple sclerose or spinal cord er kan een ontsteking optreden. Bovendien is er een geïsoleerde of gecombineerde reductie van alle soorten cellulaire componenten van de bloed zoals rode bloedcellen, neutrofiele granulocyten (een soort witte bloedcel) en bloedplaatjes (trombocyten). Bovendien kunnen lupus of lupusachtige symptomen optreden.

Tuberculose infectie kan weer oplaaien (er kan bijvoorbeeld een acute uitbraak zijn van een stille, latente infectie) of ontsteking van de lever met verhoogde leverwaarden kan optreden, veroorzaakt door het lichaam zelf, ook bekend als auto-immuunziekte hepatitis.

  • Allergische reacties die zich kunnen uiten als zwelling van het gezichtkeel of ledematen. Ernstige huiduitslag met jeuk en netelroos kan ook voorkomen.
  • Heel vaak lijdt meer dan 10% van de gebruikers aan infecties zoals verkoudheid, bronchitis of urineweginfecties.
  • Reacties op de prik plaats die zich manifesteert als lokale roodheid, bloeding of pijn.
  • Vaak ervaart 1-10% van de gebruikers koorts of de vorming van autoantilichamen (antilichamen die vals worden geproduceerd tegen hun eigen lichaamsweefsel).
  • Af en toe, bij maximaal 1% van de gebruikers, ernstige infecties zoals een long infectie, bloedinfectie of gewrichtsinfectie kan voorkomen.

    Bovendien huid kanker (behalve melanoma), een verminderd aantal bloedplaatjes (hoog risico op bloeding en blauwe plekken), ontsteking van de ogen, longen inclusief littekens, en bloed schepen kan gebeuren.

  • In zeldzame gevallen ontwikkelt zich tot 0.1% van de gebruikers lymfoom or melanoma (beide vormen van kanker). Verder sarcoïdose (een inflammatoire immuunziekte die het hele lichaam aantast), ernstige schade aan de zenuwstelsel waaronder ernstige spierzwakte en andere symptomen die lijken op die van aandoeningen van het zenuwstelsel, zoals multiple sclerose or spinal cord er kan een ontsteking optreden. Bovendien is er een geïsoleerde of gecombineerde vermindering van alle soorten cellulaire componenten van het bloed, zoals rode bloedcellen, neutrofiele granulocyten (een soort witte bloedcel) en bloedplaatjes (trombocyten).

    Bovendien kunnen lupus of lupusachtige symptomen optreden. Tuberculose infectie kan weer oplaaien (er kan bijvoorbeeld een acute uitbraak zijn van een stille, latente infectie) of ontsteking van de lever met verhoogde leverwaarden kan optreden, veroorzaakt door het lichaam zelf, ook bekend als auto-immuunziekte hepatitis.

Zeer zelden ervaart minder dan 0.01% van de gebruikers algemene symptomen beenmerg disfunctie en bijbehorende ernstige verstoring van de vorming van bloedcellen, aangezien het beenmerg de belangrijkste plaats is van bloedcelvorming bij volwassenen. In individuele gevallen kan een bepaalde vorm van huidkanker (Merkelcelcarcinoom), herhaling van een bepaalde vorm van virusgeïnduceerde lever ontsteking (hepatitis B), verslechtering van dermatomyositis (ontstekingsveranderingen in de spieren en huid), leukemie (een vorm van Leukemie) of een overmatige ontstekingsreactie die het hele lichaam beïnvloedt, die optreedt als gevolg van overmatige activering van macrofagen en wordt het macrofaagactiveringssyndroom genoemd.

  • Zeer zelden ervaart minder dan 0.01% van de gebruikers algemene symptomen beenmerg disfunctie en bijbehorende ernstige verstoring van de vorming van bloedcellen, aangezien het beenmerg de belangrijkste plaats is van bloedcelvorming bij volwassenen.

Vermoeidheid is een nogal niet-specifiek symptoom dat verschillende mogelijke oorzaken kan hebben. Onder bepaalde omstandigheden kan het ook optreden als bijwerking van Enbrel®. In zeer zeldzame gevallen is het bijvoorbeeld mogelijk dat het medicijn leidt tot een verminderde productie van rode bloedcellen.

Alle resulterende bloedarmoede kan zich in eerste instantie uiten als vermoeidheid. Evenzo kan behandeling met Enbrel® leiden tot frequentere ziekten zoals a Urineweginfectie of een verkoudheid, wat ook kan leiden tot vermoeidheid. Daarnaast zijn er echter symptomen zoals hoesten en rhinitis of branderig gevoel bij het plassen komen normaal ook voor.

Ernstige ziekten die door de medicatie worden veroorzaakt, kunnen ook tot vermoeidheid leiden. Bij twijfel kunt u het beste de arts raadplegen die Enbrel® heeft voorgeschreven om erachter te komen of de vermoeidheid verband houdt met de inname van Enbrel®. In sommige gevallen kan behandeling met Enbrel® het optreden van bepaalde kankers zelfs bevorderen of triggeren.

Deze omvatten enerzijds kankers die het bloedsysteem aantasten, die bekend staan ​​als leukemie. Aan de andere kant kan een bijzondere vorm van huidkanker (Merkelcelcarcinoom) vaker voorkomen. In tegenstelling tot andere mogelijke bijwerkingen van Enbrel, is het echter niet mogelijk om te zeggen hoe vaak kanker wordt veroorzaakt door het gebruik van het medicijn.

Dit komt doordat de huidige kennis uit wetenschappelijk verzamelde data niet voldoende is om dit te beoordelen. Patiënten die Enbrel® gebruiken, moeten daarom regelmatig worden onderzocht. Als een ernstige ziekte zoals kanker optreedt, kan deze op zijn best vroegtijdig worden behandeld.

A huiduitslag is een relatief vaak voorkomende mogelijke bijwerking van Enbrel®. Het komt meestal voor als onderdeel van een allergische reactie aan het actieve ingrediënt van het medicijn. Andere mogelijke symptomen zijn onder meer kortademigheid, koorts en jeuk.

De uitslag kan echter ook optreden zonder andere tekenen van een allergische reactie​ De uitslag kan zich onmiddellijk na de injectie van de spuit ontwikkelen, maar kan ook na enkele uren of dagen worden uitgesteld. Het is mogelijk dat de huid over het hele lichaam is aangetast of dat alleen individuele delen van het lichaam de uitslag vertonen.

Omdat huiduitslag echter vele andere mogelijke oorzaken kan hebben, moet de behandelende arts worden geraadpleegd als een bijwerking wordt vermoed. Indien nodig moet de behandeling met Enbrel® mogelijk worden stopgezet. Alleen in ernstige gevallen moeten medicijnen worden toegediend om de allergische reactie.

Gewichtstoename wordt gewoonlijk niet verwacht tijdens de behandeling met Enbrel®. Als er tijdens de behandeling met het medicijn een toename van het lichaamsgewicht is, heeft dit meestal een andere oorzaak. In de meeste gevallen is een hogere calorie-inname met voedsel dan calorieverbruik (door fysieke activiteit) verantwoordelijk.

Onder bepaalde omstandigheden kan Enbrel® in zeldzame gevallen echter verantwoordelijk zijn voor een snelle gewichtstoename: als, als bijwerking, de pompfunctie van de hart- verslechtert (hartinsufficiëntie), kan zich waterafzetting in de benen vormen (oedeem). Naast een toename van het lichaamsgewicht is er meestal een merkbare en zichtbare zwelling van de enkels en onderbenen. In dat geval moet overleg worden gezocht met de arts die de patiënt behandelt.