Wat is het ademhalingsnoodsyndroom?
Bij ongeveer de helft van alle premature baby's vóór de 32e week van zwangerschaptreedt het zogenaamde Infant respiratory distress syndrome op. Klinisch manifesteert het respiratory distress syndrome zich klinisch door meer werk van ademhaling, die zichtbaar wordt door snellere ademhaling en intrekking van de ribben. Het gebrek aan zuurstof en het onvoldoende ademhaling van de pasgeborene komt ook tot uiting in een bleke tot grijsachtige huidskleur.
De ziekte wordt veroorzaakt wanneer een eiwit (de oppervlakteactieve stof) nog niet voldoende door de longen is aangemaakt - in het geval van de pasgeborene zijn de longen dus nog niet volledig ontwikkeld, waardoor de pulmonale longblaasjes instorten en onvoldoende zuurstofuitwisseling in de longen. Om te voorkomen dat de longblaasjes instorten, moet het pasgeboren kind harder werken om te ademen. De onvoldoende functionerende gasuitwisseling in de longen en de daaruit voortvloeiende verminderde zuurstoftoevoer naar het pasgeboren kind kan worden beheerst door een bloed gasanalyse.
Als therapie, direct ventilatie met behulp van een masker (CPAP) moet worden uitgevoerd. Als dit niet voldoende is om de pasgeborene van voldoende zuurstof te voorzien, kan kunstmatige surfactant worden toegediend. Als preventieve maatregel moet worden getracht vroeggeboorten te voorkomen.
Als het niet kan worden vermeden, kan de rijping van de longen worden ondersteund door vóór de geboorte bepaalde medicijnen toe te dienen. Om de kortademigheid te genezen, moet eerst de primaire ziekte worden genezen. In het geval van amandelontsteking, difterie of epigottitis, de patiënt moet nemen antibiotica zo snel mogelijk om de ontsteking te verminderen, dan zwellen de amandelen weer op, verdwijnt de ontsteking en wordt de kortademigheid verlicht.
Indien de luchtpijp wordt beperkt door de schildklier of door een stenose is een operatie meestal de enige manier om de kortademigheid te verlichten. In het geval van long carcinoom, de therapie ziet er meestal erg slecht uit, omdat longcarcinomen pas laat worden ontdekt. In het geval van longontsteking (ontsteking van de longen), het helpt de patiënt bij het innemen antibioticaOmdat de bacteriën worden gedood en de ontsteking die de kortademigheid veroorzaakt, kan zo worden geëlimineerd.
In het geval van pulmonale fibrose, meestal alleen cortisone en een permanente zuurstoftherapie om de kortademigheid te verlichten. cystic fibrosis moet zoveel mogelijk onder controle worden gehouden door fysiotherapie, inhalaties en antibiotica om kortademigheid en de permanente te minimaliseren hoesten. Als de kortademigheid wordt veroorzaakt door de hart-, dwz als gevolg van verhoogde druk (longoedeem) of als gevolg van een hart- aanval, het hart moet eerst worden behandeld, daarna verdwijnt de kortademigheid vanzelf.
Profylaxe
Er is geen eenmalige profylaxe tegen kortademigheid. Het is echter belangrijk om u niet bloot te stellen aan de allergene stoffen als u een bestaande allergie heeft, aangezien dit automatisch tot kortademigheid leidt. Roken moet ook worden vermeden, omdat rokers veel meer kans hebben zich te ontwikkelen long kanker or long fibrose dan niet-rokers.
Daarnaast helpt het om de ademhalingsspieren keer op keer te trainen en regelmatig te doen uithoudingsvermogen sporten in de frisse lucht, omdat dit de zuurstofcirculatie door het lichaam bevordert en zo kortademigheid kan tegengaan. Daarnaast moet u op een verminderd gewicht letten, omdat er te veel vet in het gebied van de borst en de buik beperkt sterk ademhaling en kan daarom gemakkelijker tot kortademigheid leiden, maar ook tot hart- aanvallen en dus indirect tot kortademigheid door de verhoogde vetwaarden in de bloed. Als de kortademigheid (dyspneu) wordt veroorzaakt door verkoudheid, is thee een effectief huismiddeltje.
Kruidenthee (lavendel, munt, balsem) zijn zeer geschikt. (Kamille) stoombaden, gelijktijdig gebruik van neusdouches of hoesten lotions en behandeling met warme, vochtige kompressen op de borst kan ook helpen om de symptomen te verlichten. Als de ademhaling ernstig wordt belemmerd, moet worden geprobeerd kalm te blijven en op een gecontroleerde, lange en langzame manier in en uit te ademen.
Bepaalde houdingen, zoals de houding van de keeper of de koetsier, kunnen ook helpen om de ademhaling te verbeteren. Als de kortademigheid niet verbetert, moet een arts worden geraadpleegd of moet een spoedarts worden ingeschakeld.
