Op onze breedtegraden is het heel goed mogelijk om besmet te raken met vis lintworm Vooral bij zelfgevangen, ongekookte, dat wil zeggen rauwe, vis is het gevaar groot.
Wat is een vislintworminfectie?
Lintwormen leven als parasieten in de darmen van mensen of andere gewervelde dieren. Er zijn veel verschillende soorten lintwormen. Elke soort kan verschillende symptomen veroorzaken, hoewel slechts enkele soorten een gevaar voor de mens kunnen worden. Op de foto is het hoofd een lintworm Klik om te vergroten. De vis lintworm leeft voornamelijk in vers water De tussengastheer zijn kleine zoetwatervissen en krabben, die worden geconsumeerd door de laatste gastheren van de vislintworm (grotere roofvissen, mensen, honden, katten en andere visetende zoogdieren). De vislintworm, Diphyllobotrium latum, wordt voornamelijk aangetroffen in meren in het binnenland van het noordelijk halfrond. Meestal zijn brakke en zoetwatervissen zoals forel, zeebaars en snoek besmet met de vislintworm. De parasiet nestelt zich in de interne organen, vooral de lever, maar ook in de spieren en het darmkanaal van tussengastheren. Een andere ondersoort - Diphyllobotrium pacificum - infecteert mensen, zeehonden en zeeleeuwen als de definitieve gastheer en komt voornamelijk voor in de Stille Oceaan.
Oorzaken
Infectie met vislintworm treedt op bij mensen, honden en katten door het eten van rauwe of onvoldoende gebakken of verhitte vis. De meest voorkomende soort vislintworm is Diphyllobothrium latum, die voornamelijk voorkomt in de Baltische staten, Rusland, Scandinavië, Alaska en Noord-Amerika. De parasiet, die in de darm van de laatste gastheer leeft, kan groeien tot 15 meter lang en een levensduur van 10 jaar. De hoofd van de vislintworm is uitgerust met zuignappen en een haakkroon, waarmee hij zich vasthecht aan de dunne darmwand van zijn gastheer. De parasiet is een hermafrodiet die individuele ledematen van de lintworm afstoot zodra ze bevrucht zijn eieren zijn volwassen geworden in die ledematen. Zo wordt het bevrucht eieren van de vissenlintworm komt met uitwerpselen in het riool terecht, waar ze worden opgenomen door tussengastheren en de ontwikkelingscyclus opnieuw begint, van bevruchte eieren over larven tot vinnen en de geslachtsrijpe lintworm in tussen- en eindgastheren.
Symptomen, klachten en tekenen
Infectie met de vislintworm is meestal asymptomatisch. Gedurende de eerste drie tot zes weken na infectie ontwikkelt de larve zich tot de vislintworm en veroorzaakt geen symptomen. Pas na deze tijd veroorzaakt een vissenlintworm gastro-intestinale symptomen zoals misselijkheid, braken en diarree in geïsoleerde gevallen. Af en toe een verlies van eetlust zet in, wat relatief snel merkbaar wordt door gewichtsverlies. Hoewel anders aanvankelijk geen symptomen optreden, moet een vislintworm medisch worden behandeld. Anders kan de parasiet weken, maanden of zelfs jaren in het lichaam blijven en chronische symptomen veroorzaken. Vaak een vitaminegebrek treedt op, wat merkbaar wordt door de tekenen van bloedarmoede - dwz bleekheid, hartkloppingen, ademhaling moeilijkheden en plotseling zweten. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen ook chronische gastro-intestinale symptomen optreden. Uiterlijk kan vislintworm niet worden gedetecteerd. Het gewichtsverlies, in combinatie met het toenemende gevoel van ziekte, duidt echter op een voorwaarde dat moet worden onderzocht en behandeld door een arts. Daarnaast is infectie vaak terug te voeren op de consumptie van een bepaald levensmiddel of contact met een mogelijk besmet mens of dier. Als gevolg hiervan kan een infectie meestal snel en nauwkeurig worden gediagnosticeerd.
Diagnose en progressie
Zoetwatervissen die besmet zijn met vislintworm kunnen levensvatbare larven bevatten die door consumptie naar de uiteindelijke gastheer gaan. Vislintwormlarven kunnen zelfs overleven bij vissen die onvoldoende of slechts kort zijn ingevroren. Na opname van de larve duurt het ongeveer drie tot zes weken, afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van de larve, voordat deze zich ontwikkelt tot de volwassen, geslachtsrijpe vislintworm in de darm van de uiteindelijke gastheer. Pas na de voltooiing van de ontwikkeling tot de vissenlintworm verschijnen de eerste symptomen, zoals ongemak in het maagdarmkanaal, verlies van eetlust, gevoel van volheid, misselijkheid, braken, diarree en plotseling gewichtsverlies. In veel gevallen verloopt de infectie met de parasiet zonder symptomen gedurende vele jaren, en in sommige gevallen is de vislintworm de oorzaak van vitamine B12-tekort, welke kan leiden naar bloedarmoede, hart- en ademhalingsproblemen. Diagnose van vislintwormplaag is relatief eenvoudig. Omdat de lintworm individuele ledematen afwerpt die geslachtsrijp zijn eieren in de darm zijn deze gemakkelijk te detecteren wanneer de ontlasting wordt onderzocht.
Complicaties
Vislintworminfectie kan leiden tot enkele complicaties indien onbehandeld. Aanvankelijk kan de parasiet milde gastro-intestinale symptomen veroorzaken, zoals misselijkheid en diarree. De bijbehorende verlies van eetlust leidt soms tot aanzienlijk gewichtsverlies. Indien onbehandeld, kan de lintworm groter worden en zich verspreiden naar de interne organen Mogelijke late gevolgen zijn ontsteking van de galblaas en alvleesklier, en zelden appendicitis en darmobstructie Als zich larven vormen, ernstig huid ziekten, epilepsie en schade aan de skeletspieren kan optreden. Een infectie met de vislintworm komt echter meestal niet voor leiden tot de vorming van larven, op voorwaarde dat er geen ernstige eerdere ziekte is. Vanwege de high vitamine B12 Bij consumptie van de vislintworm kunnen echter deficiëntieverschijnselen optreden. Zelden een milde bloedarmoede ontwikkelt zich als gevolg, wat op zijn beurt weer gepaard gaat met complicaties. Typische symptomen van bloedarmoede zijn bleekheid, ademhaling moeilijkheden en een verhoogde pols. In het algemeen zijn ernstige complicaties van een vislintworminfectie echter uiterst zeldzaam. Eenmaal gediagnosticeerd, kan vislintworm in 90 tot 100 procent van alle gevallen zonder verdere symptomen worden verwijderd. De voorgeschreven medicijnen (praziquantel, niclosamide) kunnen bijwerkingen veroorzaken, zoals spieren pijn, verlies van eetlust en 피로. Patiënten met hartritmestoornissen of aangetast nier or lever functie kan verdere complicaties ervaren.
Wanneer moet je naar een dokter?
In het geval van een vislintworm is een bezoek aan de dokter altijd noodzakelijk. De ziekte geneest niet vanzelf en kan tot verschillende complicaties en ongemakken leiden als deze niet wordt behandeld. In de regel moet de arts worden geraadpleegd als er ongemak is in de maag of darmen na het eten van vis. Vooral bij rauwe en ongekookte vis moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. In dit geval kan ernstig gewichtsverlies of verlies van eetlust duiden op een lintworm van vissen. Misselijkheid, diarree of ernstig maag krampen zijn ook typische symptomen van deze ziekte. Als deze klachten na het eten optreden of zonder specifieke reden blijven optreden, moet daarom een arts worden geraadpleegd. In acute noodsituaties of in zeer ernstige gevallen pijnkan ook een spoedarts worden gebeld of kan het ziekenhuis worden bezocht. In de regel is een bezoek aan een huisarts of een kinderarts voldoende voor vissenlintworm. De behandeling van de ziekte wordt uitgevoerd met behulp van medicatie en leidt in de meeste gevallen tot een snel succes. Omdat de getroffen persoon ook weer ziek kan worden met een vislintworm, moet altijd een arts worden geraadpleegd als de symptomen van de ziekte optreden.
Behandeling en therapie
De behandeling van vislintworm is ook relatief eenvoudig. Medicijnen zoals praziquantel or niclosamide kan de vislintworm gemakkelijk doden, die dan volledig wordt uitgescheiden in de ontlasting. De prognose voor genezing is goed, aangezien de lintworm meestal volledig verdwenen is na behandeling met het wormdodende medicijn. In zeer zeldzame gevallen kunnen zich vinnen vormen in het lichaam van de uiteindelijke gastheer, waardoor de behandeling langer duurt. Infectie van mens op mens is niet mogelijk omdat de vislintworm tussengastheren nodig heeft voor zijn ontwikkelingscyclus. Ontwormingsmedicijnen hebben een recept nodig en kunnen bijwerkingen veroorzaken zoals pijn in de buik en misselijkheid in enkele gevallen. Het ontwormen moet consequent gebeuren om ervoor te zorgen dat alle larven worden gedood. Bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, moet de arts afwegen of deze medicijnen kunnen worden gebruikt.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor aantasting door vislintwormen wordt als gunstig beschouwd. Volledig herstel treedt op bij bijna 100% van de geïnfecteerden. Als er medische behandeling wordt gezocht, is er al een duidelijke verbetering in volksgezondheid binnen een paar dagen. Het voorschrift drugs dood de worm. Het wordt vervolgens vanzelf uit het organisme geëlimineerd. De administratie van de medicatie kan bijwerkingen veroorzaken, die normaal gesproken volledig verdwijnen nadat de medicatie is stopgezet. gevolgschade is alleen te verwachten in het geval van een worminfectie door de vislintworm als er al sprake is van ernstige volksgezondheid stoornissen tot aan het begin van de behandeling. Zonder medische behandeling, de volksgezondheid van de getroffen persoon kan lange tijd worden aangetast. De vislintworm heeft een levensduur van ongeveer 10 jaar en kan in de menselijke darm een lengte bereiken van wel 15 meter. Er is een afname van het welzijn, gewichtsverlies en een afname van de prestaties. Een alternatief voor medicamenteuze behandeling voor worminfecties bestaat nog niet voor zover nodig. Ondanks de goede vooruitzichten voor genezing, kan worminfectie in de loop van het leven terugkeren als rauwe vis wordt gegeten. De prognose en de vooruitzichten voor genezing van een hernieuwde ziekte zijn ook gunstig.
het voorkomen
Ter preventie wordt aanbevolen om zoetwatervis altijd voldoende te bakken, koken of koken. Als de vis gedurende vijf minuten op ongeveer 60 ° C wordt verwarmd, worden alle larven gedood. Het wordt vaak aanbevolen, vooral voor zwangere vrouwen, om rauwe vis te vermijden, zoals de meeste in sushi. Koud doodt ook de larven van de vislintworm. Als de vis minimaal 24 uur bij -18 ° C of 72 uur bij -10 ° C is ingevroren, kunnen de lintwormlarven niet overleven.
Nazorg
Bij vislintworm zijn de mogelijkheden voor nazorg relatief beperkt. In dit geval moet de ziekte eerst volledig worden behandeld en natuurlijk moet de bron van de vislintworm worden verwijderd en mag deze niet meer worden geconsumeerd. Dit is een relatief eenvoudige ziekte die met eenvoudige middelen kan worden behandeld. Speciale complicaties komen meestal niet voor. Omdat de vislintworm misselijkheid of diarree kan veroorzaken en braken maag moet worden gespaard. De getroffen persoon is daarbij afhankelijk van zacht voedsel, waarbij vette of zoute gerechten moeten worden vermeden. Omdat de vislintworm ook een groot verlies aan waterdient de getroffen persoon veel te drinken, waarbij water of sappen bijzonder geschikt zijn. Zelfs nadat de symptomen zijn verdwenen, moet de maag nog worden gespaard, zodat normale maaltijden pas enkele dagen na genezing weer kunnen worden ingenomen. Als de vislintworm met medicijnen wordt behandeld, is het belangrijk om deze regelmatig in te nemen. Mogelijke bijwerkingen of interacties moet ook met een arts worden besproken. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door deze ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Een vislintworm moet in ieder geval medisch behandeld worden. Als een besmetting wordt vermoed, moet de patiënt rechtstreeks naar de dokter gaan - bij voorkeur met een ontlastingsmonster. De medische professional moet worden geïnformeerd over mogelijke oorzaken, zoals de consumptie van vers of brak water vis, om de daaropvolgende diagnose van vislintworm te vergemakkelijken. Een medische behandeling kan door sommigen worden ondersteund huismiddeltjes en maatregelen Ten eerste een evenwichtige en mild laxeermiddel dieet is aanbevolen. Gefermenteerde voedingsmiddelen zoals zuurkool, kool en co. bijdragen aan de snelle eliminatie van de vislintworm. Over het algemeen geldt dat voedingsmiddelen met een high suiker inhoud moet worden vermeden in het geval van een worminfectie. Door zoet voedsel te vermijden, wordt de vislintworm verstoken van de vitale schimmelomgeving en sterft snel. Deze maatregel kan worden ondersteund door homeopathische middelen Deze omvatten preparaten zoals spigelia, abrotanum en China, die het beste kunnen worden ingenomen in overleg met de arts of een natuurgeneeskundige. Ten slotte moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende intieme hygiëne is. Bovendien moet de exacte oorzaak van de vislintworm worden bepaald en om een nieuwe besmetting te voorkomen. Een uitgebreide medische geschiedenis mogelijk nodig zijn voor dit doel.
