Symptomen van hypothyreoïdie of Hashimoto-thyroïditis
Het symptoom tachycardie wordt meestal geassocieerd met hyperthyreoïdie, waarbij te veel schildklier hormonen zijn geproduceerd. Hier is te veel schildklierhormoon in het lichaam aanwezig en dit leidt tot overactivering van de lichaamsfuncties. De hart- wordt ook beïnvloed en een snelle hartslag (tachycardie) of zelfs hartritmestoornissen (bv boezemfibrilleren) kan voorkomen.
Indien de schildklier niet actief is, heeft de hartslag de neiging te vertragen (bradycardie Dit gaat vaak gepaard met verhoogde bloed druk en manifesteert zich als innerlijke rusteloosheid en nervositeit. Het symptoom tachycardie kan ook goed worden behandeld door een geschikte therapie van de hyperactiviteit.
In zeldzame gevallen kan de snelle pols levensbedreigend worden hartritmestoornissen, daarom is het raadzaam om contact op te nemen met een arts als het lang aanhoudt. Kortademigheid is een symptoom dat veel verschillende oorzaken kan hebben. In relatie tot de schildklier, is het - in tegenstelling tot duizeligheid - nogal typerend voor hyperthyreoïdie.
Oorzaken van kortademigheid kan bestaan uit hartkloppingen of hartritmestoornissen Door de snelle hartslag kan de getroffen persoon het gevoel hebben dat hij of zij slechte lucht krijgt, wat gepaard kan gaan met een gevoel van angst. Kortademigheid komt in deze context meestal voor bij aanvallen.
Indien de schildklier sterk vergroot wordt door overfunctioneren, dit kan leiden tot kortademigheid, die permanent aanwezig is. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat de aanzienlijk vergrote schildklier op de luchtpijp en beperkt het. Echter, hypothyreoïdie kan ook leiden tot een vergroting van de schildklier (struma, struma) en daardoor de luchtwegen samentrekken en kortademigheid veroorzaken.
Duizeligheid, zoals die kan optreden bij een traag werkende schildklier, kan soms gepaard gaan met gezichtsstoornissen. Visusstoornissen gerelateerd aan de schildklier komen echter vaker voor bij een bepaalde vorm van hyperthyreoïdie, Ziekte van Graves Dit kan leiden tot oogbetrokkenheid (endocriene orbitopathie).
Uiterlijk wordt deze aandoening vooral herkend aan het feit dat de ogen ver naar buiten lijken te steken schedel en het lijkt alsof ze "opengescheurd" zijn. In de context van deze ziekte, visuele stoornissen komen vaak voor, bijvoorbeeld dubbelzien (dubbele beelden) of wazig zien. Het optreden van tremoren in verband met de schildklier komt vaker voor bij hyperthyreoïdie.
Naast een toename van de hartslag (tachycardie) en lichaamstemperatuur (hyperthermie), evenals rusteloosheid en frequente diarree, tremor (trillen van de handen) is hier niet ongewoon. Dit komt door de overactivering van het lichaam door een teveel aan schildklier hormonen Angst wordt ook vaker beschreven door patiënten met hyperthyreoïdie, terwijl duizeligheid vaker voorkomt in uitzonderlijke gevallen van een overactieve schildklier.
Het gevoel van angst kan gepaard gaan met tachycardie, hartritmestoornissen, een verhoging van de lichaamstemperatuur, ernstige rusteloosheid, diarree en gewichtsverlies. Overmatig zweten is een veel voorkomend teken van hyperthyreoïdie. Vanwege de overmatige productie van hormonen, de stofwisselingsprocessen van het lichaam draaien op volle toeren en leiden zo tot een verhoogde afgifte van warmte in de vorm van zweet.
Daarnaast, schildklierhormonen hebben invloed op het gevoel van warmte en koude in ons lichaam en kunnen bij verkeerde concentraties verkeerde impulsen geven. Dagelijkse bezigheden, zoals traplopen of het dragen van boodschappentassen, kunnen leiden tot een hogere inspanning dan normaal en dus tot een ongewoon sterke productie van zweet. Maar zelfs in rust hebben sommige patiënten met hyperthyreoïdie uitbraken van zweten beschreven. Zodra het hormoonniveau echter binnen het normale bereik is, keert het zweten terug naar het individueel normale niveau. Als de schildklier niet actief is, is het minder waarschijnlijk dat zweten een typisch symptoom is.
