Koud in de zomer

Introductie

Een verkoudheid in de zomer is analoog aan de klassieke verkoudheid, een infectie van het bovenwerk luchtwegen. De meest voorkomende oorzaken van verkoudheid in de zomer zijn virussen. In de volksmond wordt het ook wel zomer genoemd griep.

Het is belangrijk om het te onderscheiden van het echte seizoen griep. De echte griep wordt veroorzaakt door invloed virussen en wordt gekenmerkt door sterke symptomen en high koorts. De zomergriep, aan de andere kant, is niets meer dan een onschuldige verkoudheid, die wordt veroorzaakt door andere virusstammen en niet door de invloed virussen.

Symptomen van een zomerse verkoudheid

De symptomen van verkoudheid in de zomer langzaam toenemen. Ze lijken op de symptomen die men zou verwachten in de wintermaanden van een klassieke verkoudheid. Er kan een verkoudheid ontstaan, die ook kan uitgroeien tot een sinusitis.

De verhoogde druk in de sinussen, die wordt veroorzaakt door de zwelling van de slijmvliezen en de afscheiding, kan hoofdpijn. Getroffen personen klagen ook vaak over een brandend gevoel in de neus-. Net als bij de klassieke kou begint de kou in de zomer vaak met krabben de keel, die dan toeneemt tot keelpijn.

De zere keel kan gepaard gaan met slikproblemen. Het geïrriteerde slijmvlies erin de keel en de verhoogde secretie veroorzaakt een verhoogde irritatie van de keel. De hoesten kan enkele dagen aanhouden, zelfs nadat de andere symptomen zijn verdwenen.

Een verkoudheid in de zomer kan soms gepaard gaan met maagdarmklachten. Dit hoeft echter niet te gebeuren en kan erg variabel zijn. Mogelijke symptomen zijn pijn in de buik en verlies van eetlust.

Diarree kan echter ook voorkomen. De tijd vanaf de infectie met een virus, waardoor de zomergriep, naar het verschijnen van de symptomen is de incubatietijd. EEN zomergriep kan worden veroorzaakt door veel verschillende virussen, daarom is de incubatietijd ook erg variabel. Meestal verschijnen de symptomen na 2 tot 14 dagen.

Diagnose

De diagnose verkoudheid in de zomer wordt gesteld op basis van de symptomen. Als de typische symptomen optreden en er geen risicofactoren zijn, is een bezoek aan de dokter niet per se nodig. Mocht er echter een arts geraadpleegd worden, dan zal hij of zij de symptomen in een kort gesprek beperken en eventueel een oriënterende fysiek onderzoek.

Verdere diagnostiek is alleen zinvol bij bijzondere patiëntengroepen en bij vermoeden van een bacteriële infectie. Het opsporen van een virus als ziekteverwekker is niet zinvol, aangezien het geen therapeutische gevolgen heeft. Verkoudheden veroorzaakt door virussen worden puur symptomatisch behandeld en er wordt geen speciale medicatie tegen het virus rechtstreeks gegeven.