Oorzaken | Vitamine D-tekort

Oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van vitamine D tekort is onvoldoende inname van vitamine D uit de voeding, of onvoldoende vorming van vitamine D door zonlicht. Dit komt vooral voor in de donkere herfst- en wintermaanden. Mensen met een donkere huidskleur die in Duitsland wonen, worden ook bijzonder vaak getroffen door een vitamine D tekort, omdat hun donkere huid (veel melatonine) vermindert de vorming van vitamine D. Om deze reden hebben mensen met een donkere huid de hoeveelheid 10-50 fache meer nodig bij UV-B-STRALING dan mensen met een lichte huid, om dezelfde hoeveelheid vitamine D te vormen. vitamine D-deficiëntie zijn mensen die zichzelf slechts zelden blootstellen aan zonlicht (bijv

bedlegerige patiënten), of mensen van wie de huid maar weinig zonlicht krijgt door gesluierde kleding (bv. boerka's). Andere oorzaken van vitamine D-deficiëntie zijn spijsverterings- en darmabsorptiestoornissen (maldigestie, malabsorptie) in de context van verschillende ziekten zoals coeliakie en coeliakie, De ziekte van Crohn or alcoholisme. Het is niet ongebruikelijk dat medicatie de oorzaak is van een vitamine D-deficiëntie.

Typische voorbeelden zijn loop diuretica (die een verhoogde uitscheiding van calcium), glucocorticoïden or calcitonine. Maar ook nier or lever ziekten met nier en Leverfalen kan een vitamine D-tekort veroorzaken door onvoldoende vitamine D-vorming. Ook tijdens de zwangerschap een extra behoefte aan vitamine D is noodzakelijk, waarom gebreksymptomen vaak voorkomen. Het is echter essentieel om deze tekortkomingen te compenseren om latere ontwikkelingsschade bij het ongeboren kind te voorkomen.

Symptomen

Symptomen van vitamine D-tekort kunnen talrijk zijn. Ze hebben het vaakst effect botten, haar en tanden. Maar de zenuwstelsel wordt ook vaak beïnvloed door zijn deficiëntiesymptomen.

Bij volwassenen kan het belangrijkste symptoom van vitamine D-tekort osteomalacie zijn, een verzachting van de botten met daaropvolgende skeletvervorming, of osteoporose (botverlies), waarbij de botten langzaam worden afgebroken en zo broos worden. Het belangrijkste symptoom van vitamine D-tekort bij kinderen is het wereldberoemde rachitis, een botmineralisatiestoornis waarbij broos, inferieur botten worden gevormd die beginnen te buigen naarmate de kinderen groeien. Het vergelijkbare klinische beeld bij volwassenen wordt osteomalacie genoemd rachitis zijn, afgezien van algemene symptomen zoals vermoeidheid, rusteloosheid, hoofdpijn en verhoogde prikkelbaarheid, vooral skeletveranderingen, die al in de derde levensmaand kunnen optreden.

Deze omvatten een kromming van de wervelkolom, de klassieke knikknieën of boogpoten (genova valga of vara), een Depressie van de laterale schedel bot als het licht is vinger druk wordt uitgeoefend (craniotabes), slap buikspieren die het klassieke beeld van een 'kikkerbuik' genereren, evenals spierzwakte, krampen en een neiging tot tetanie (onvrijwillige sterke spierspanning). Andere typische symptomen van een vitamine D-tekort zijn een verminderde immuunafweer, wat leidt tot verhoogde infecties, vertraagde uitbarsting van tanden met glazuur defecten en cariës, aangezien gezonde tanden, net als botten, afhankelijk zijn van vitamine D. De diagnose van rachitis bij kinderen wordt meestal gemaakt door een goede anamnese en een klinisch onderzoek, dat wordt gevolgd door een Röntgenstraal en bloed test. Röntgenfoto's laten veranderingen zien die typisch zijn voor rachitis, zoals de “Rachitis 'Rozenkrans”, wat staat voor kraakbeen uitstulpingen aan de ribboorden

A bloed test onthult een toename van bijschildklierhormoon, een afname van 25-hydroxyl-calcitriol (actieve vorm van vitamine D) en een toename van alkalische fosfatase, wat significant is voor stoornissen van het botmetabolisme of voor lever en gal duct ziekten. Therapie voor rachitis bij kinderen zou het toedienen van hoge doses vitamine D3 in de vorm van tabletten gedurende enkele weken zijn. Parallel aan de profylaxe van een plotselinge calcium tekort, dient ook calcium te worden gegeven.

De skeletveranderingen nemen na toediening van vitamine D meestal na enkele weken af. Vervolgens moet er echter voor worden gezorgd dat er voldoende zonlicht of een extra dosis vitamine D3 wordt toegediend. Rachitis is tegenwoordig zeldzaam geworden in Duitsland, maar desondanks zijn er nog steeds kinderen die lijden aan een ernstig vitamine D-tekort. Dit treft vaak donkere kinderen van immigranten die in hun thuisland niet voldoende vitamine D-profylaxe hebben gekregen en die vanwege hun donkere huidskleur niet in staat zijn om voldoende vitamine D aan te maken in Duitsland.

• Diagnose
• Therapie