Troemner Reflex: functie, taken, rol en ziekten

De Trömner-reflex is een spierreflex (verhoogde vinger flexorreflex) die ook bij bijna elke gezonde persoon kan voorkomen. Het wordt beschouwd als een teken van autonome hyperexciteerbaarheid en, in sterke of unilaterale expressie, ook als een piramidaal kanaalteken. Eenzijdige afwezigheid duidt bijvoorbeeld op een radiculaire laesie (sensorimotorisch pijn en tekorten in het gebied van de wervelkolom zenuwwortel).

Wat is de Trömner-reflex?

De Trömner-reflex is zichtbaar wanneer je de palmaire zijde van de falanx van het midden raakt vinger​ De Trömner-reflex is een zogenaamde pathologische reflex. Een pathologische reflex is een onvrijwillige reactie van het lichaam die normaal niet optreedt. De Trömner-reflex is zichtbaar als je de palmaire zijde van het midden raakt vinger falanx. De palmaire zijde is de buigzijde van de hand. De klap veroorzaakt dan een reflexflexie van de vingers, onder pathologische omstandigheden. Deze beweging wordt ook wel flexie genoemd.

Functie en taak

De Trömner-reflex is een intrinsieke spierreflex. In spier intrinsiek reflexenbevinden de ontvangende en de daaropvolgende organen zich in dezelfde spier. Normaal gesproken verzwakking of afwezigheid van het intrinsieke reflexen is een indicatie van ziekte. Een verschillende intensiteit aan beide kanten kan ook duiden op schade. De Trömner-reflex is echter een pathologische reflex. Het komt niet voor bij gezonde mensen. Als het wordt waargenomen, duidt dit op een ziekte. Een reflexhamer wordt gebruikt om de Trömner-reflex uit te voeren. Dit kan worden gebruikt om spieren, pezen en huid reflexen​ De meeste reflexhamers hebben twee rubberen inzetstukken van verschillende grootte op hun kop. Voor reflextesten aan de hand wordt het kleinere rubberen inzetstuk gebruikt. Dit wordt gebruikt om de flexorzijde van de middelvinger te slaan. Bij een gezond persoon gebeurt er daardoor niets. In het geval van zenuwstelsel Bij aandoeningen buigen de vingers echter reflexief. Dit wordt een positieve Trömner-reflex genoemd. De reflexen worden altijd naast elkaar getest. Dit is de enige manier om de reflexreactie te beoordelen. Deze reflexrespons wordt meestal gedocumenteerd in de categorieën normaal, verminderd, verzwakt, verhoogd of afwezig. Er zijn ook systemen op klinische schaal die een nauwkeurigere classificatie mogelijk maken. De bekendste weegschalen zijn de Mayo Clinic Scale (MCS) met negen niveaus en het National Institute of Neurological Disorders and Stroke schaal (NINDS schaal). In de dagelijkse praktijk worden ze echter zelden gebruikt omdat de toewijzing van de individuele waarden te veel varieert tussen verschillende examinatoren. De schalen zijn dus maar beperkt betrouwbaarheid​ De Trömner-reflex is verbonden via de wervelsegmenten C7 en C8. De effector zenuwen zijn de medianusarmzenuw en de ellepijpzenuw​ Effector-spieren zijn de vingerbuigers, de Mm genoemd. flexores digitorum.

Ziekten en klachten

Een milde positieve Trömner-reflex kan optreden bij autonome hyperexciteerbaarheid. Deze hyperexciteerbaarheid wordt ook wel vegetatieve dystonie genoemd. In dit geval is er een verminderde geleiding van excitatie in het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel regelt bloed druk, pols, ademhalingssnelheid, spijsvertering en tot op zekere hoogte ook spierspanning. Vegetatieve dystonie is vaak het gevolg van spanning, mentale spanning en hectische activiteit. Naast verhoogde reflexen of pathologische reflexen, nervositeit, rusteloosheid, prikkelbaarheid, slapeloosheid, duizeligheid, krampen, constipatie, lever-gal Ook kunnen klachten of libidoverlies optreden. Wanneer ernstig en eenzijdig, wordt de Trömner-reflex beschouwd als een onveilig piramidaal kanaalteken. Tekenen van piramidale kanalen zijn neurologische symptomen, reflexen of onvrijwillig ritmisch contracties van spiergroepen of spieren die pathologisch zijn bij volwassenen en vooral optreden als er schade is aan het zogenaamde piramidale kanaal. Het piramidale kanaal is een zenuwbaan in de spinal cord en hersenen die een belangrijke rol speelt bij het beheersen van de vrijwillige motoriek. De Trömner-reflex is een van de piramidale symptomen van de bovenste extremiteit. Andere symptomen van het piramidale kanaal van de bovenste extremiteit zijn het Gordon-vingeruitspreidingsteken of de Wartenberg-reflex. Het piramidale kanaal kan worden beschadigd binnen de hersenen by beroerte. In een beroerte, er is een gebrek aan zuurstof aan de hersenen​ Als gevolg hiervan wordt het weefsel in de hersenen ernstig beschadigd. De meest voorkomende oorzaak van een beroerte is vasculair afsluitingDit wordt ook wel een ischemisch infarct genoemd. Cerebrale bloeding kan ook een infarct veroorzaken. Dit wordt ook wel een hemorragisch infarct genoemd. Typische symptomen zijn hemiplegie, spraakstoornissenvisuele stoornissen, verminderd bewustzijn of zelfs bewusteloosheid, verwardheid, desoriëntatie, misselijkheid of plotseling hoofdpijn​ Positieve tekens van het piramidale kanaal worden ook vaak aangetroffen in multiple sclerose. Multiple sclerose is een chronische ziekte geassocieerd met ontsteking van de myeline-omhulsels in het zenuwstelsel. De myeline-omhulsels dienen om zenuwvezels in het centrale zenuwstelsel (CZS) elektrisch te isoleren. De oorzaak van de ziekte is onduidelijk. Demyelinisatie treedt op als gevolg van auto-immuunprocessen. In het bijzonder de witte stof van de hersenen en spinal cord wordt beïnvloed. Multiple sclerose is de kameleon van neurologische aandoeningen. Door de brede distributie van demyelinisatiehaarden, kan het bijna elk neurologisch symptoom veroorzaken. Typische symptomen zijn onder meer visuele stoornissen, gevoelloosheid, pijnspierspasmen, onduidelijke spraak, nystagmus (oogtrillingen), dysfagie, duizeligheid, incoördinatie en een intentie tremor​ Stoornissen van autonome centra of paden kunnen ook leiden tot blaas en darmstoornissen. Vaak lijden getroffen personen ook aan toegenomen 피로 en depressieve stemmingen. De Trömner-reflex kan ook positief zijn in het geval van beginnend amyotrofische laterale sclerose (ALS). ALS is een niet-geneesbare ziekte van het zenuwstelsel. Er is progressieve schade aan de zenuwcellen die verantwoordelijk zijn voor spierbeweging (motoneuronen). De motorische zenuwcellen van de hersenschors en de voorhoorncellen van de spinal cord kan worden beïnvloed. De oorzaak van de ziekte is onduidelijk. Het klinische beeld van amyotrofische laterale sclerose is zeer variabel. Er zijn functionele beperkingen van de spieren, spastische verlamming, vertraagd lopen, spraak- en slikstoornissen, mondklem, spierspasmen, en spiertrekkingen van de tong spieren.