Betrouwbaarheid

• objectiviteit
• Geldigheid

Definitie

De betrouwbaarheid van een meetmethode wordt gedefinieerd als de mate van nauwkeurigheid waarmee een kenmerk wordt gemeten. Een kenmerk wordt als betrouwbaar beschouwd als de vastgestelde waarde slechts in geringe mate defect is, ongeacht of de test meet wat hij beweert te meten. (Dit komt overeen met de geldigheid)

Tekortkomingen in betrouwbaarheid

De volgende tekortkomingen in de meting kunnen leiden tot een verminderde betrouwbaarheid.

• Tekortkomingen in instrumentele consistentie
• Gebreken in de bestendigheid van kenmerken
• Tekortkomingen in de bestendigheid van de omstandigheden

1. gebreken in instrumentele consistentie

Fouten in instrumentele consistentie zijn die fouten die ofwel van invloed zijn op het instrument zelf of fouten die het gevolg zijn van een onjuiste bediening van het instrument.

• Fout op het meettoestel (meten in engere zin, bijv. Geen kalibratie, fout aan melk geven meetapparatuur, handstop vs. elektronische stop)
• Fouten in de werking van het apparaat (meten in bredere zin, bijv. Verkeerde bediening van een stopwatch, fouten in de evaluatie)

2. gebreken in de bestendigheid van kenmerken

Defecten in de bestendigheid van eigenschappen treden vooral sterk op als atleten / testpersonen bij herhaalde metingen niet bijna hetzelfde resultaat behalen. Als een atleet bijvoorbeeld meerdere sprints over 10m doet, wordt, zelfs als de externe omstandigheden hetzelfde blijven, nooit dezelfde waarde gemeten. Vraag: Welke tijd komt overeen met de werkelijke waarde.

Opmerking: hoe veeleisender de taak in termen van coördinatie, hoe hoger de fout in de consistentie van de kenmerken (voorbeeld: vrije worpen basketbal vs. sprintprestaties). Let ook op: hoe hoger de kwalificatie van de atleet, hoe lager de fout in de consistentie van de kenmerken. (Consistentie van kenmerken neemt toe)

3. gebreken in de bestendigheid van omstandigheden

Als externe omstandigheden veranderen, leidt dit bijna altijd tot vervalsing van de meetresultaten. Men spreekt daarbij van een conditiefluctuatie (materiaalspecifiek, milieuspecifiek, psychofysisch) voorbeelden:

• Leer versus rubber
• Stuiter op een verende vloer versus asfalt
• Rennen op tartan of asfalt
• Conditietest bij verschillende temperatuur- of windomstandigheden