Triazolam: effecten, gebruik en risico's

triazolam is een kortwerkende benzodiazepine. Het medicijn wordt meestal gebruikt als slaapmiddel. Het actieve ingrediënt behoort tot de groep van benzodiazepines en wordt gekenmerkt door een slaapbevorderende en kalmerend effect.

Wat is triazolam?

triazolam is een kortwerkende benzodiazepine. Het medicijn wordt vaak gebruikt als slaapmiddel. Het actieve ingrediënt triazolam is op de markt verkrijgbaar onder de verkoopnaam Halcion. Het is een oraal benzodiazepinederivaat dat wordt gekenmerkt door een korte halfwaardetijd. Dit is meestal tussen de twee en vijf uur. Triazolam wordt gebruikt als slaapmiddel. Het medicijn werkt op een directe manier door bepaalde regio's in de hersenen​ Na slechts een korte gebruiksperiode zijn zowel lichamelijke als psychische ontwenningsverschijnselen binnen het bereik van de mogelijkheid. Het risico van afhankelijkheid van de werkzame stof is daarom aanzienlijk. Bovendien wordt triazolam ook misbruikt als een verdovend​ Om deze redenen is het medicijn onderworpen aan de Narcotica Handelen in Duitsland. Hoewel het als verhandelbaar wordt beschouwd, is het altijd op recept verkrijgbaar. Ongeautoriseerd gebruik van de drug of zijn distributie zonder doktersrecept is in principe strafbaar. Een uitzondering op deze voorschriften zijn speciale preparaten die geen andere anesthetica bevatten en maximaal 0.25 milligram triazolam bevatten. Dierstudies hebben aangetoond dat het actieve ingrediënt relatief snel overgaat in de foetus circulatie en in moedermelk. Omdat de begin van de actie van triazolam is relatief snel, met een gemiddelde absorptie halfwaardetijd van een kwartier, wordt de afhankelijkheid van de stof bevorderd.

Farmacologische effecten

Metabolisme van de werkzame stof triazolam vindt plaats in de lever, terwijl uitscheiding plaatsvindt in de urine. In principe is de werkzame stof triazolam een ​​van de zeer snel en kortwerkende benzodiazepines. De kalmerend Het effect treedt binnen 15 tot 30 minuten na inname op. De daaropvolgende slaapduur is gewoonlijk tussen de zes en zeven uur. In de hersenen, de stof triazolam bindt zich aan specifieke receptoren die daarvoor geschikt zijn benzodiazepines​ Dientengevolge verhoogt triazolam het remmende effect van de neurotransmitter GABA. In dit proces worden verschillende associaties van zenuwknopen beïnvloed. Op deze manier oefent triazolam voornamelijk een slaapverwekkende en uit kalmerend effect. Het vertoont ook opwinding- en spanningsverlichtende en angstverminderende effecten. Als triazolam in hogere doses wordt ingenomen, vermindert het soms de spierspanning en vermindert zo tegelijkertijd het risico op epileptische convulsies. Omdat triazolam een ​​benzodiazepine is, werkt het als een allostere modulator bij GABA-A-receptoren. Als het neurotransmitter GABA is aanwezig, het versterkt zijn werking. Wanneer verhoogd chloride ionen komen een cel binnen, hypopolarisatie treedt op. Dit maakt de cel minder gevoelig voor prikkelende prikkels. In tegenstelling tot die barbituraten die onafhankelijk van GABA handelen op chloride influx, worden benzodiazepinen geassocieerd met een lager risico op ademhaling Depressie​ Het geneesmiddel bereikt maximale plasmaconcentraties tussen 0.6 en 2.3 uur na orale inname. Daarentegen vertoont de plasmahalfwaardetijd meestal grote variaties, variërend van 1.4 tot 4.6 uur. Het medicijn wordt gemetaboliseerd door een specifiek leversysteem. Vervolgens worden de metabolieten grotendeels via de nieren uitgescheiden.

Medische toepassing en gebruik

Triazolam wordt klassiek voorgeschreven voor de behandeling van slaapstoornissen​ In deze context zijn beide ernstig slapeloosheid en jetlag worden behandeld met triazolam. Bij bepaalde diagnostische procedures, zoals diagnostische MRI-onderzoeken, wordt triazolam soms toegediend als een kortwerkend anxiolyticum. Vanwege het hoge afhankelijkheidspotentieel kan dit administratie is controversieel. De kans op paradoxale reacties wordt ook vergroot. Vanwege de psychoactieve eigenschappen worden preparaten die triazolam bevatten, misbruikt als bedwelmende middelen. De biobeschikbaarheid van triazolam is minder dan 50 procent wanneer het oraal wordt ingenomen, terwijl de biologische beschikbaarheid meer dan 50 procent is wanneer het sublinguaal wordt ingenomen. Om deze reden hebben preparaten die triazolam bevatten een iets sterker effect wanneer patiënten ze onder de vloeistof laten oplossen tongTriazolam wordt gebruikt voor de kortdurende behandeling van ernstige slaapstoornissen. In dit geval is de tablets worden kort voor het slapengaan ingenomen.

Risico's en bijwerkingen

Het gebruik van triazolam kan in sommige omstandigheden gepaard gaan met verschillende ongewenste bijwerkingen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn onder meer duizeligheid, slaperigheid, en verminderde coördinatie​ Een daling van de prestaties, geheugen beperking en rusteloosheid zijn ook mogelijk. Patiënten kunnen last hebben van sufheid, evenwicht aandoeningen, spierzwakte en vertraagde reactietijd. Bovendien, gastro-intestinale stoornissen, lokaal huid reacties en allergieën komen soms voor. Verwarring, 피로, visuele stoornissen en ademhaling Depressie kan ook optreden als gevolg van inname van triazolam. De werkzame stof triazolam mag niet worden voorgeschreven en ingenomen in geval van overgevoeligheid, ernstige ademhalingsstoornissen, myasthenia gravis, en serieus geestesziekte​ Sterke CYP-remmers, zoals hiv-proteaseremmers of azol antischimmelmiddelen, mag ook niet tegelijkertijd worden toegediend. Dit komt omdat deze het metabolisme van triazolam remmen, het kunnen verhogen concentratie en daardoor bijwerkingen veroorzaken. Triazolam mag in principe niet worden ingenomen tijdens zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding.