Suxamethonium of succinylcholine is een depolariserende spierverslapper acetylcholine. Het wordt gebruikt in anesthesie om tijdelijk te veroorzaken ontspanning van spieren. Daarbij werkt het op de Ach nicotinereceptor (acetylcholine receptor) van de gespierde eindplaat, waar dit leidt tot permanente depolarisatie.
Wat is suxamethonium?
Suxamethonium (chemische naam: 2,2 ′ - [(1,4-dioxobutaan-1,4-diyl) bis (oxy)] bis (N, N, N-trimethylethanaminium)) is een analoog van curare, een krachtig neurotoxine. Suxamethonium is een depolariserende spierverslapper en werkt als een agonist op de musculaire nicotine-Ach-receptor. In dit opzicht is het de enige depolariserende spierverslapper die in de menselijke geneeskunde wordt gebruikt. Acetylcholine is normaal gesproken een neurotransmitter vrijgegeven door zenuwcellen op de synapsen aan spiercellen om depolarisatie en dus beweging van de spier te induceren. Daarbij wordt acetylcholine net zo snel weer afgebroken als het zich bindt aan de receptoren. Succinylcholine heeft een vergelijkbare werking als acetylcholine, maar het verschil is dat het niet opnieuw wordt afgebroken en dus een continue depolarisatie veroorzaakt. De spier ontspant na een tijdje, daarom wordt suxamethonium vaak gebruikt anesthesie om patiënten te ontspannen, zodat ze vervolgens kunnen worden beademd, aangezien het medicijn ook de ademhalingsspieren beïnvloedt. Suxamethonium is het zout van barnsteenzuur (succinaat), dat aan beide uiteinden veresterd is met een choline-residu. Dit resulteert in twee positieve ladingen. Om deze reden wordt suxamethonium gepresenteerd met twee negatief geladen chloride ionen om een neutrale toestand te bereiken.
Farmacologische effecten op het lichaam en organen
Acetylcholine dient als een neurogene zender van intercellulaire communicatie. Het is verpakt in blaasjes in motorneuronen en wordt vrijgegeven in de synaptische spleet in reactie op een signaal. Daarbij bindt het zich aan nicotinereceptoren in de gespierde eindplaat. Succesvolle binding resulteert in de opening van een kanaal dat is gekoppeld aan de receptor waaraan acetylcholine bindt. Dit kanaal laat voornamelijk positief geladen ionen toe zoals natrium en kalium, maar ook negatief geladen chloride ionen om te passeren. Deze stromen langs een gradiënt, hetzij in of uit de spiercel. Dit resulteert in de typische ionenstroom. Omdat het verloop voor natrium leidend naar de cel is de grootste, de spiercel wordt steeds positiever geladen, aangezien natrium een positief geladen ion is. De cel depolariseert, waardoor een zogenaamd prikkelende postsynaptische potentiaal ontstaat (kortweg EPSP). Wanneer deze EPSP een bepaald drempelpotentieel bereikt, een actiepotentiaal kan worden gegenereerd. Dit actiepotentiaal plant zich verder langs de spier voort en leidt uiteindelijk tot spiertrekkingen via verdere processen. Om depolarisatie op de gespierde eindplaat te beëindigen, wordt acetylcholine gesplitst door acetylcholinesterase. De splitsingsproducten worden opnieuw opgenomen in de zenuwcel Suxamethonium heeft een vergelijkbare structuur als acetylcholine, dat wil zeggen dat de bovengenoemde opeenvolging van spiertrekkingen precies hetzelfde is. Het enige verschil is dat suxamethonium niet wordt afgebroken door acetylcholinesterase. Als resultaat blijft het gebonden aan de spierreceptor en treedt permanente depolarisatie op. Normaal gesproken wordt de receptor na een depolarisatie overgebracht naar een inactieve toestand, waaruit hij zich na korte tijd herstelt en weer klaar is voor een nieuwe depolarisatie. Door de permanente depolarisatie blijft de receptor echter in de inactieve toestand en treedt excitatieblokkade op. Een eerste spiertrekkingen worden gevolgd door ontspanning.
Medische toepassing en gebruik voor behandeling en preventie.
Suxamethonium wordt voornamelijk gebruikt als een depolariserende spierverslapper anesthesie Het wordt voornamelijk gebruikt wanneer kortdurende spierverslappingen nodig zijn. Dit komt doordat suxamethonium een korte werkingsduur heeft van slechts 10 minuten, maar de begin van de actie wordt al na één minuut genoteerd. Voor langere operaties is herhaald gebruik van suxamethonium noodzakelijk. Je gebruikt het voor intubatie tijdens inductie van anesthesie, omdat het gemakkelijker wordt om de buis in de luchtpijp in te brengen. Daarnaast wordt suxamethonium gebruikt om geventileerde patiënten te ontspannen. Het wordt ook gebruikt bij anesthesie als het voorkeursgeneesmiddel voor de inductie van anesthesie bij patiënten die niet vastend, wat het risico op braken en aspiratie van maaginhoud. Dit wordt snelle sequentie-inductie genoemd. Een andere indicatie is om spiermassa te verminderen contracties tijdens aanvallen. Genetische varianten van pseudocholinesterase vormen een probleem. Dit enzym breekt suxamethonium af en lost zo de spieren op ontspanning Een op de 2500 patiënten heeft een te laag pseudocholinesterasegehalte als gevolg van een genetisch defect. Als gevolg hiervan duurt het langer voordat suxamethonium werkt bij de getroffen personen en moeten ze gedurende een overeenkomstig langere periode worden beademd. Suxamethonium wordt toegediend als injectie-oplossing.
Risico's en bijwerkingen
Sommige patiënten zijn minder goed in staat suxamethonium af te breken omdat ze het enzym pseudocholinesterase missen. Dit resulteert in levensbedreigende spierblokkades van de ademhalingsspieren. De korte spiertrekkingen bij het begin van suxamethonium administratie kan de dood van verschillende spiercellen veroorzaken, afhankelijk van hun sterkte. Kalium in de cellen kan lekken, wat leidt tot hartritmestoornissen evenals andere cardiovasculaire problemen. Andere bijwerkingen zijn onder meer een verhoging van de intraoculaire druk, daarom mag het niet worden gebruikt in bekende gevallen glaucoma Sommige patiënten klagen over spieren pijn dat duurt dagen na de operatie, lijkt op spierpijn In deze zeldzame gevallen administratie van suxamethonium leidt tot kwaadaardige hyperthermie Het wordt gekenmerkt door het feit dat een permanente contractuur van de spiervezels de lichaamstemperatuur enorm verhoogt. Om deze reden kunnen patiënten met spierziekten (zoals spierdystrofie) mag niet worden behandeld met suxamethonium. Suxamethonium mag ook niet worden gebruikt bij patiënten met een onstabiele toestand celmembraan, bijvoorbeeld vanwege brandwonden en verwondingen. Patiënten die lang geïmmobiliseerd zijn, moeten het medicijn ook vermijden omdat het de gevoeligheid van Ach-receptoren verhoogt.
