Spataderen | Branden in het been

Spataderen

Spataderen zijn oppervlakkig been aderen waarvan de vaatwanden zijn verzwakt door overmatige belasting. In de benen, de bloed moet worden teruggestuurd naar de hart- door de aderen tegen de zwaartekracht in. Om dit te doen hebben de aderen kleine kleppen die ervoor zorgen dat de bloed naar boven getransporteerd volgt de zwaartekracht niet en vloeit terug in de voeten.

Op de lange termijn kunnen deze kleppen gaan lekken (onvoldoende) waardoor ze niet meer goed sluiten. Als gevolg hiervan is het bloed hoopt zich op in de aderen, die uitpuilen en onder de huid beginnen te rollen. Door de ophoping van bloed kunnen veel voedingsstoffen niet meer worden afgevoerd, ze hopen zich op in het bloed schepen en weefsel en kan leiden tot brandend pijn in de getroffen been.

In het geval van een hernia, wordt de tussenwervelschijf, die zich normaal gesproken tussen twee wervels bevindt, uit zijn positie geduwd zodat hij op de spinal cord, bijvoorbeeld. Dit verstoort de geleidingsfunctie van de spinal cord of de zenuwen die daar vandaan komen, zodat informatie over aanraking, druk, temperatuur, etc. niet meer adequaat naar de hersenen.

Deze zintuiglijke kwaliteiten van de been worden dus geïnterpreteerd door de hersenen als onaangename tintelingen of brandend sensaties. Meralgia paresthetica (ook gekend als Bernhardt-Roth-syndroom of Inguinaal tunnel syndroom) is een aandoening waarbij a dijbeenzenuw zit vast in het lieskanaal. Deze zenuw (nervus cutaneus femoris lateralis) is verantwoordelijk voor de overdracht van gewaarwordingen (gevoeligheid) zoals druk, temperatuur en aanraking.

In zijn loop gaat de zenuw erdoorheen het inguinale ligament, waar het zeer snel kan worden ingesnoerd. Veel voorkomende oorzaken zijn gewichtstoename, zwangerschap of uitgebreid krachttraining in de liesstreek (dijen en buikspieren). De Meralgia paresthetica manifesteert zich voornamelijk door een brandend gevoel aan de buitenkant van de voorkant dij.

Opwindend of naaldachtig pijn kan ook voorkomen. vitaminen zijn chemische verbindingen die ons lichaam in kleine doses nodig heeft voor verschillende functies. Het lichaam kan deze echter niet produceren vitaminen zelf of kan dat alleen in zeer kleine en dus onvoldoende hoeveelheden.

A vitaminegebrek kan daarom snel ontwikkelen in een onbalans dieet. vitaminen E en D worden in het bijzonder geassocieerd met zenuwstoornissen. Vitamine E is een in vet oplosbare vitamine en komt vooral voor in plantaardige vetten.

Vitamine D wordt door het lichaam zelf aangemaakt uit precursoren, maar daarvoor zijn bijvoorbeeld precursoren uit vis nodig en het lichaam heeft ook zonlicht nodig om vitamine D aan te maken.Een tekort aan met name deze twee vitamines leidt tot functieverlies van zenuwvezels . Als gevolg hiervan is het zenuwen zenden valse signalen naar de hersenen, die zelfs zonder de bijbehorende stimulus een branderig gevoel in het been kunnen veroorzaken. Een branderig gevoel in het been in rust duidt meestal op ernstigere schade aan de schepen of fundamentele schade aan de zenuwen.

Om branden te kunnen activeren pijn, schepen moet al zeer ernstig ingesnoerd zijn, aangezien de toevoer van voedingsstoffen niet alleen onvoldoende is voor een gespannen spierstelsel, maar het weefsel chronisch onvoldoende wordt geleverd. In het geval van een branderig gevoel veroorzaakt door zenuwschadetreedt de pijn vaak op in rust, aangezien de zenuw zelfs zonder prikkel foutieve informatie naar de hersenen kan sturen. reumatiek is een verzamelnaam voor veel ziekten die zijn gebaseerd op een auto-immuunziekte.

Hier immuunsysteem is gericht tegen de lichaamseigen cellen, waardoor ontstekingen keer op keer optreden. In reumatiek, het bewegingsapparaat (vooral de gewrichten) wordt in het bijzonder getroffen. Op de lange termijn, reumatiek leidt tot de vernietiging van de gewrichtsoppervlakken. Wanneer de reumatische aandoening de eerste gewrichtsschade veroorzaakt, kan dit merkbaar worden door brandende pijn. Op het been, zowel de grote gewrichten (heup gewricht, kniegewricht, enkel joint) en de kleine gewrichten (tarsaal botten, gewrichten tussen de individuele teenbeenderen.