Het Bernhardt-Roth-syndroom, ook wel bekend als Meralgia paresthetica (Grieks: mêros = dij, algo's = pijn, paraesthetica = onaangenaam, soms pijnlijk lichamelijk gevoel), is een zenuwvernauwingssyndroom van de nervus cutaneus femoris lateralis. Deze zenuw loopt erdoorheen het inguinale ligament en brengt tastsensaties over van buitenaf dij aan de spinal cord. Wanneer de zenuw vernauwd is, wordt het geleidingspad verstoord, wat leidt tot ongemak en pijn in het gebied dat door de zenuw wordt geleverd. Een van de zenuwvernauwingssyndromen komt het meest voor carpaal tunnel syndroom.
Symptomen
Het Bernhardt-Roth-syndroom manifesteert zich door gevoelens van ongemak tot brandendtintelend, naald-stokachtig pijn aan de voorkant en zijkant van de dij. Aangezien dit een schade is aan een puur gevoelige zenuw, worden alleen sensaties, bijvoorbeeld van de huid, aangetast. Spierbewegingen worden niet beïnvloed.
Deze zenuwschade kan ook leiden tot een algemene toename van de gevoeligheid (hyperesthesie) in de loop van de ziekte, waardoor zelfs het dragen van kleding of lichte aanraking ondraaglijk kan worden. Bovendien is een verminderde gevoeligheid (hypesthesie) - het gebied van de been voelt verdoofd of harig aan - kan ook het gevolg zijn. Het is kenmerkend dat de symptomen worden verlicht wanneer de heup gewricht is gebogen (bijvoorbeeld tijdens het zitten).
Als de stoornis erg ernstig is, kunnen vegetatieve aandoeningen zoals haaruitval or huidveranderingen zijn mogelijk. Het vegetatieve (autonome) zenuwstelsel controleert de onbewuste fysieke processen die niet opzettelijk worden beïnvloed. 10 tot 20 procent van de patiënten is bilateraal en mannen worden tot drie keer vaker getroffen door het Berhardt-Roth-syndroom dan vrouwen.
Oorzaken
Het Bernhardt-Roth-syndroom wordt voornamelijk veroorzaakt door druk op de nervus cutaneus femoris lateralis in het gebied van het inguinale ligament. Hier loopt vooral de zenuw gevaar, aangezien het verloop van de zenuw van aanvankelijk horizontale naar verticale richting verloopt, waardoor een knik ontstaat. Een andere mogelijkheid zijn trekkrachten die op de zenuw werken.
Een complicatie veroorzaakt door chirurgische ingrepen, zoals prik van de iliacale top extraheren beenmerg en zelden na gecompliceerde buik of heup gewricht operatie, moet ook worden beschouwd als een oorzaak van het Bernhardt-Roth-syndroom. Bovendien kunnen infecties in het algemeen (bijv syphilis) Of alcoholisme en andere zenuwgifstoffen kunnen leiden tot zenuwschade. Verhoogde druk op de zenuwen kan worden veroorzaakt door strakke kleding (jeans, riemen), te zwaar (zwaarlijvigheid), zwangerschap, gedwongen krachttraining in het gebied van de dij, heup en buik of zelfs langdurige activiteit met een zeer gestrekte heup gewricht. Snel gewichtsverlies kan echter ook leiden tot bovengenoemde klachten, zoals de omgeving bindweefsel en vet neemt hier af en dit kan tot irritatie leiden.
Diagnose
De diagnose van het Bernhardt-Roth-syndroom is gebaseerd op een uitgebreid medisch interview (anamnese), lichamelijk en neurologisch onderzoek. Hier valt vooral het verminderde gevoel in het gebied van de laterale buitenkant van de dij in deze categorie. Wanneer het heupgewricht wordt hyperextensie met de been uitgerekt, wordt pijn veroorzaakt in het gebied dat wordt geleverd door de beknelde zenuwen.
Daarnaast het punt waar de zenuw onderdoor loopt het inguinale ligament wordt steeds pijnlijker onder druk. Deze plaats bevindt zich ongeveer twee dwarse vingers mediaal (dwz naar het midden van het lichaam) van het bovendeel iliacale top uitsteeksel. Een MRI (Magnetic Resonance Imaging) kan worden gebruikt om veranderde anatomische condities of tumormassa's te beoordelen.
De injectie van een plaatselijke verdoving (plaatselijke verdoving) in de liesband en een daaropvolgende verbetering van de symptomen kan het vermoeden van het Bernhardt-Roth-syndroom bevestigen. Een vermoeden van het wortelcompressiesyndroom, dwz een mechanische irritatie van een zenuw in het gebied van de wervelkolom waar de zenuwen ontstaan uit de spinal cord, moet bij de diagnose worden uitgesloten. In tegenstelling tot het Bernhardt-Roth-syndroom, spierverlamming, reflexverzwakking van bepaalde karakteristieke spieren van de been (bijvoorbeeld de patellapeesreflex - reflex van de voorste grote dijspier) en ongemak in andere huidgebieden van de bovenste en onderbeen zijn vaak opvallend.
