Synoniemen in de breedste zin van het woord
Nektraining, krachttraining, spieropbouw, bodybuilding,
Introductie
De nek musculatuur wordt gevormd door de trapeziumspier (M. trapezius). Dit is onderverdeeld in drie gebieden. Het dalende deel van de trapeziumspier stelt de "stier" voor nek”Zoals dat in krachtsport wordt genoemd.
Deze spier wordt aangespannen door de schouderbladen op te tillen. Om het nek spieren optimaal, deze oefening moet geïsoleerd worden uitgevoerd. Niet op de nek drukken, maar de schouders optillen is de beste oefening voor de Nekspieren.
De gerichte training van de Nekspieren vereist een relatief grote inspanning, met weinig effect. Nekspiertraining wordt daarom niet gebruikt in volksgezondheid sport. Bovendien telt een sterk ontwikkelde nekmusculatuur vaak als minder esthetisch, en veel geschiktheid sporters doen het dus zonder deze spiergroep volledig te trainen.
Getrainde spieren
- Aflopend deel van de cap-spier /trapezius spier (M.trapezius)
- Schouderblad heffer (M. levator scapulae)
Schouderheffen kan zowel als haltertraining als als haltertraining worden gedaan. Dit laatste wordt echter gebruikt vanwege het hoge trainingsgewicht op de multi-press. Om de dumbbells zijwaarts van het lichaam te tillen en zo blessures aan de lumbale wervelkolom te voorkomen, dient de training met dumbbells te worden uitgevoerd.
De atleet staat in een kruispositie en het bovenlichaam is licht naar voren gebogen. De armen zijn bijna gestrekt, maar niet maximaal. De hoofd is in het verlengde van de wervelkolom. De schouderbladen worden in de zin van een schouderkramp omhoog gebracht en weer neergelaten. Aangezien dit hoge trekkrachten op de polsen met zich meebrengt, raden wij deze oefening af als er klachten zijn op dit gebied.
wijzigingen
Trainen met de olympische paal wordt alleen aanbevolen aan zeer ervaren atleten, omdat het gewicht voor het lichaam wordt gehouden en de trekspanning op de lumbale wervelkolom erg hoog is en de coördinatieve eisen toenemen naarmate het gewicht toeneemt. Een training op de multipers is geschikter. De atleet staat in een stappositie vergelijkbaar met de halters, maar het bovenlichaam is recht.
