Begeleidende symptomen
De brandend gevoel in de been is meestal te wijten aan een functiestoornis van de zenuwen. Als alleen gevoelige zenuwvezels worden aangetast, dwz degenen die informatie naar de hersenen via aanraking, enz., kunnen naast de brandend gevoel in de been. Vaak worden deze sensorische stoornissen geassocieerd met pijn, die bijvoorbeeld elektrificerend of schietend kunnen zijn.
Een gevoelloosheid kan ook optreden samen met een brandend gevoel in de been. Dit betekent dat het lichaam geen aanraking meer waarneemt en het been gevoelloos aanvoelt. De zenuwschade kan ook de zogenaamde motor beïnvloeden zenuwen, die informatie verzenden van de hersenen aan de spieren en zijn daarom verantwoordelijk voor hun mobiliteit.
Schade aan de zenuwen kan leiden tot krachtverlies of zelfs verlamming. Als het branderige gevoel in het been te wijten is aan een stoornis in de bloedsomloop, zijn de symptomen meestal iets anders. Meestal wordt het getroffen gebied slecht voorzien van bloedde huid is daardoor vaak bleek en het aangetaste lichaamsdeel voelt nogal koud aan. Daarnaast komen kleine wondjes aan de huid vaker voor, doordat de huid zich door gebrek aan voedingsstoffen niet meer goed kan beschermen. De resulterende wonden genezen ook langzamer.
Diagnose
In eerste instantie is een branderig gevoel in het been geen diagnose maar een symptoom. Dit kan een teken zijn van verschillende ziekten. De diagnose bestaat in eerste instantie uit een anamnese, waarbij de arts kan vragen naar verdere begeleidende symptomen.
Risicofactoren voor zenuwschade or circulatiestoornissen evenals een neiging tot trombose kan ook worden gevraagd in de medische geschiedenis. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek met een test van gevoeligheid (gevoel) en motoriek. Om de zenuwvezels aanvullend te onderzoeken, kan de zenuwgeleidingssnelheid worden getest. De bloed circulatie van de schepen in het been wordt meestal onderzocht met ultrageluid.
Behandeling / therapie
De therapie van branden in het been hangt af van de onderliggende ziekte. Als het waarschijnlijker is pijn, symptomatische therapie met pijnstillers kan handig zijn. Bovendien moet de oorzaak worden behandeld.
In het geval van een branderig gevoel veroorzaakt door overbelasting van het bewegingsapparaat, bestaat de beste therapie meestal uit lichamelijke rust. Het weefsel herstelt zich binnen enkele dagen tot weken, afhankelijk van de ernst. Symptomatisch pijn therapie is voldoende.
Vasculaire schade vereist echter uitgebreide therapie. Risicofactoren zoals gebrek aan lichaamsbeweging, te zwaar, alcohol en nicotine misbruik moet worden behandeld. Daarnaast zijn er medicijnen die bevorderen bloed circulatie en voorkomen de vorming van calcium afzettingen en bloedstolsels in het vat.
Als dit niet voldoende is, kan de bloedvatblokkade meestal worden behandeld door een minimaal invasieve procedure met behulp van een katheter. In het geval van zenuwschadede therapie is zeer complex en bestaat uit een combinatie van oefentherapie, medicatie en eventueel ook een operatie. Aangezien zenuwvezels zich zeer langzaam en slecht herstellen, moet een lange therapieperiode worden verwacht.
