Snijbiet is een soort groente. Botanisch gezien is het een raap. Het is echter niet de wortel die wordt geconsumeerd, maar de bladeren - net als spinazie rauw als salade of gekookt of gestoomd. In het geval van stijl snijbiet daarentegen, worden de stelen bereid en gegeten asperge Het eten van deze smaakvolle bladgroente kan verschillende ziektes voorkomen.
Voorkomen en teelt van snijbiet
Vooral fijnproevers en fijnproevers waarderen het pittige en sterke smaak van snijbiet. De snijbiet is de gecultiveerde vorm van de wilde raap. Het is gerelateerd aan de voederbiet, suiker biet en rode biet. Qua uiterlijk lijkt de snijbiet, met zijn bladeren tot dertig centimeter lang, op spinazie, terwijl de snijbiet eetbare stengels heeft die gekookt zijn als asperge Ze dienen ook in de keuken als vervanging voor respectievelijk raapgreens en boerenkool. Snijbiet is er in veel verschillende soorten. Zo kan de bladkleur variëren van bleekgeel tot licht en van donkere tinten groen tot donkerrood. De bladeren kunnen zowel glad als gekruld zijn. Zoals zoveel oude variëteiten heeft snijbiet de afgelopen jaren een geweldige carrière achter de rug, gaande van een bijna vergeten groente naar de nieuwe “in” groente. Lange tijd werd het overschaduwd door spinazie, maar nu claimt het de menu's. Vooral fijnproevers en fijnproevers waarderen het pittige, krachtige smaak van snijbiet. Het wordt al ongeveer vierduizend jaar gecultiveerd. In de zeventiende eeuw was snijbiet zelfs een van de meest populaire groenten in Duitsland. Omdat hij lange tijd werd verdrongen door spinazie, wordt snijbiet nog steeds op zeer kleine schaal verbouwd in Duitsland, waar hij in het seizoen is van juni tot ongeveer oktober. In het voorjaar importeren we het voornamelijk uit Spanje, Italië of Frankrijk, omdat het Middellandse Zeegebied ideale groeiomstandigheden biedt voor deze zonminnende plant.
Effect en toepassing
Snijbiet mag alleen heel vers worden gekocht, omdat het niet lang houdbaar is. Als het niet mogelijk is om het onmiddellijk te bereiden, kan het in de koelkast worden bewaard in een vochtige doek. Op deze manier blijft het een of twee dagen vers. Snijbiet daarentegen blijft ongeveer een week vers als je hem in een vochtige doek bewaart. Snijbiet kan worden ingevroren als het van tevoren kort wordt geblancheerd, gespoeld en voorzichtig wordt geperst. Snijbiet is veelzijdig in de keuken. Het kan worden geroosterd, gestoomd of zelfs gebakken. Net als jonge spinazie kan snijbiet ook rauw in salades worden gegeten. Licht geblancheerd doet hij het echter ook goed in een lauwwarme salade. In snijbiet worden de bladeren samen met de ribben en stengels; in snijbiet worden de bladeren en stengels tijdens koken Dit komt doordat de bladeren sneller koken dan de stengels. Deze moeten eerder worden verwijderd koken om taaie vezels te verwijderen. Ze hebben ongeveer acht minuten nodig om in de pan te koken. Voeg drie minuten later de bladeren toe, die slechts vijf minuten nodig hebben. Om te voorkomen dat snijbiet bruin wordt tijdens koken, moet het worden geblancheerd in gezouten water en onmiddellijk daarna gespoeld door onderdompeling in ijs-koud water Snijbiet en snijbiet moeten voor verwerking zeer grondig worden gewassen, aangezien er veel zand in de groeven van de bladeren en tussen de stengels zit. Veel fijnproevers zijn ervan overtuigd dat snijbiet het lekkerst smaakt als hij wordt gestoomd, want hier is de intense nootachtige smaak het meest prominent. Snijbiet kan het beste worden gestoomd olijfolie or boter met de toevoeging van een ui en knoflook Hiervoor worden de bladeren in smalle reepjes gesneden. Gestoomde snijbiet mag niet warm worden gehouden, anders kunnen er schadelijke nitraten ontstaan. De grote snijbietbladeren zijn ook ideaal om te vullen of in te pakken.
Gezondheidsbelang, behandeling en preventie.
Snijbiet is rijk aan vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals ijzer, fosfor, foliumzuur, magnesium, jodium, natrium, kalium en calcium Daarnaast bevat het veel proteïne. Het bevatte vitamine K bevordert bloed stolling en botvorming in het menselijk lichaam en versterkt de tanden. Per honderd gram snijbiet bevat achtendertig milligram vitamine C.
Dit draagt bij aan fysieke en mentale frisheid en versterkt de immuunsysteem Vooral in stressvolle situaties of verkoudheid, vitamine C is een waardevol hulpmiddel. in combinatie met vitamine E en andere plantenpigmenten, het kan verschillende tegengaan kanker triggers - bijvoorbeeld door schadelijke vrije radicalen op te ruimen. Snijbiet is ook rijk aan vitamine A, bevat vitamine B1, B2 en beta-caroteen Bovendien bevat snijbiet bioactieve stoffen - de zogenaamde "secundaire plantaardige stoffen”- waarvan wordt gezegd dat ze een ziektepreventie hebben. Net als spinazie en boerenkool bevat de plant bijvoorbeeld grote hoeveelheden plantpigmenten uit de caroteengroep. Deze beschermen menselijke cellen en slijmvliezen. Bovendien worden ze beschouwd als een effectief preventief middel tegen kanker In de traditionele volksgeneeskunde is snijbiet een populaire natuurlijke geneeskrachtige plant. Eeuwenlang werd het als bijzonder gunstig beschouwd in gevallen van rusteloosheid of nervositeit. Het is effectief tegen concentratie aandoeningen, stimuleert de hersenen en activeert mentale frisheid. Het is ook met succes gebruikt tegen darminertie, omdat het een ontgiftende werking heeft op de darmen en verschillende spijsverteringsstoornissen elimineert. Snijbiet kan ook verlichting brengen huid ziekten. Snijbiet kan de cellulaire ademhaling stimuleren en verlagen bloed lipideniveaus. Echter, zoals spinazie en rabarber, snijbiet bevat ook oxaalzuur. Mensen met nier ziekte mag daarom geen snijbiet consumeren. Voor gezonde mensen is de bladgroente echter volkomen veilig.
